سلامتی:  از برجام چیزی عاید مردم نشد
دبیرکل حزب منحله سازمان مجاهدین (انقلاب) نسبت به ناامیدی مردم از روحانی ابراز نگرانی کرد.
محمد سلامتی در مصاحبه با آرمان و درباره نگرانی‌های انتخاباتی طیف متبوع خود گفته است: به نظر من مهم‌ترین موضوعی که اصلاح‌طلبان باید آن را پیگیری کنند، اشتغال است. مشکل بیکاری گریبانگیر همه اقشار جامعه از قشر روستایی گرفته تا شهری و از اقشار کم‌درآمد تا متوسط را دربرمی‌گیرد برای ایجاد اشتغال حمایت از صنایع داخلی ضروری است. حمایت از تولیدات کشاورزی نیز کمک شایانی به امر اشتغال می‌کند. حمایت از سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی نیز از عوامل ایجاد اشتغال و رفع بیکاری است مهم‌ترین مشکل در حال حاضر به نظر من مشکل اقتصادی است.
وی درباره کارگران و روستائیان می‌گوید: برای تاکید بر منافع آنها دولت باید چند کار متداول در جهان را انجام دهد؛ نخست آنکه از تولید در بخش کشاورزی حمایت کند و نیز محصولات استراتژیک را در بخش کشاورزی بیمه کرده و خرید آنها را تضمین کند. خرید محصولات کشاورزی می‌تواند به کشاورز اعتماد دهد که دولت از او حمایت می‌کند تا محصولاتش به صورت عادلانه به فروش برسد. دولت باید نهاده‌های کشاورزی را به موقع و با قیمت مناسب در اختیار کشاورز قرار دهد. دولت تا مدت‌ها نباید سوبسید را از بخش کشاورزی حذف کند. این سیاست‌ها نه فقط برای حمایت از کشاورزان بلکه در جهت امنیت غذایی نیز باید اعمال شود.
کارگران نیز جز کار و امنیت شغلی چیزی نمی‌خواهند گرچه مشکل مسکن برای آنها یک واقعیت است، اما با ایجاد اشتغال و امنیت شغلی نیل به آن امکان‌پذیر است. بنابراین روحانی باید در اولویت برنامه‌هایش این مطالبات کشاورزان و کارگران را در نظر گیرد.
سلامتی می‌افزاید: روحانی هم‌اکنون در میان نخبگان طرفداران بسیار زیادی دارد. تقریبا اکثریت اصلاح‌طلبان و شاید قریب به اتفاق آنها نظرشان بر این است که از روحانی به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری سال 96 حمایت کنند.  اما مسئله اصلی بدنه جامعه است. بدنه جامعه متاسفانه تحقق وعده‌ها را از سوی روحانی از سال 92 تاکنون آن طور که باید احساس نکرده است. بنابراین، این نگرانی نسبت به حمایت اقشاری از مردم از روحانی وجود دارد. زیرا ایشان نسبت به وعده‌های خود تعلل‌هایی داشته است. دولت برای تحقق وعده‌های خود باید اقداماتی انجام می‌داد که مستلزم ایجاد تغییراتی در کابینه بود، اما این اقدامات صورت نپذیرفت. بنابراین ممکن است عده‌ای نسبت به رای به روحانی منفعل شوند. به عبارت دیگر با ادامه این روند آرای روحانی نسبت به قبل کاهش پیدا کند. از این رو این نقدها تا حدی درست است. در حقیقت مردم می‌گویند که از برجام و سیاست‌های اقتصادی دولت چیزی عاید ما نشد. به همین دلیل نگرانیم که اقشاری از جامعه انگیزه رای مجدد به روحانی را نداشته باشند. حتی اگر از اقشار مختلف جامعه نیز بپرسیم آنها می‌گویند از برجام چیزی عاید ما نشده است. تقریبا حق با آنهاست چون گرچه در خوش‌بینانه‌ترین حالت، آثار برجام در میان مدت و درازمدت قابل حصول است، اما متاسفانه شیوه تبلیغات دولت انتظار حصول کوتاه‌مدت را به وجود آورده است. به نظر من روحانی نباید همه کارها را به برجام گره می‌زد. او باید به موازات حل مسئله هسته‌ای در جهت استفاده از منابع داخلی برای تحرک بخشیدن به اقتصاد اقدام می‌کرد که نکرد. از آن بدتر اینکه با عدم تغییر برای اصلاح و در جهت جبران مافات و بی‌توجهی به پیشنهادات حتی دوستان نزدیک مواجه شدیم.
وی می‌گوید: اگر فردی انگیزه قوی برای ادامه حضور در صحنه را داشته باشد، نسبت به انتقادات دلسوزانه حساس‌تر عمل می‌کند و با نگاهی تیزبینانه‌تر مسائل و انتقادها را مورد حلاجی قرار می‌دهد، اما متاسفانه این کار تاکنون در حد انتظار انجام نشده است. به همین علت ما نگران اقشاری از جامعه هستیم که با توجه به برخی از عملکردها، انگیزه‌ رای مجدد به آقای روحانی را از دست بدهند. بنابراین دکتر روحانی باید بیش از پیش دنبال تحقق و اجرای شعارهایی که به مردم وعده داده بودند، باشد. در این صورت مردم نسبت به رای مجدد به آقای روحانی ترغیب می‌شوند و ایشان می‌توانند نتیجه انتخابات 96 را به نفع خود رقم بزند، در غیر این صورت نگرانی نسبت به آینده رای روحانی همچنان وجود دارد.

قانون مبارزه با قاچاق چرا اجرا نمی‌شود؟!
نگاهی سرانگشتی به وضعیت قاچاق کالا در کشور نشان می‌دهد که پای قاچاقچیان به مرزهای ایران هنوز باز است و این در حالی است که دولتی‌ها مدت‌هاست از کم شدن حجم قاچاق در کشور می‌گویند.
به گزارش شفاف، بازارهای مختلف کشور سرشار از کالاهای رنگارنگی است که با برندهای مختلف خارجی مهر شده‌اند. کالاهای چینی هم که در همه بازارهای کشور یافت می‌شود از بازار خودرو گرفته تا بازار پوشاک و لوازم خانگی. در این میان حتی بازار میوه هم مدت‌ها درگیر این مسئله بوده و هست که میوه‌های خارجی با ظاهر غلط‌انداز و قیمت‌ گرانشان از کدام مبادی وارد بازار میوه کشور می‌شوند.
نگاهی سرانگشتی به این ماجرا نشان می‌دهدکه پای قاچاقچیان به مرزهای ایران هنوز باز است و این در‌حالی است که دولتی‌ها مدت‌هاست از کم شدن حجم قاچاق در کشور می‌گویند. قاچاقچیان  از روش‌های مختلف برای وارد کردن محصولات قاچاق استفاده می‌کنند که از شناخته شده‌ترین آنها واردات ته‌لنجی‌ است. اما نکته اینجاست که این مسئله پذیرفتنی نیست که یک قاچاقچی بتواند به صورت ته لنجی هزاران تن قاچاق وارد کشور کند و این مسئله شائبه سازمان یافته بودن قاچاق در ایران را ایجاد می‌کند. به عنوان مثال میوه‌های غیرمجاز برای واردات کاملا سالم به بازار ایران می‌رسند و این در حالی است که برای حمل میوه نیاز به کانتینرهای مخصوص است چرا که میوه خیلی زود لهیده و خراب می‌شود.
هنوز از یادها نرفته است که دی‌ماه سال 1392  قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز پس از 2 سال بررسی مفصل در مجلس توسط نمایندگان و مشاوره کارشناسان و متخصصان، به تصویب رسید و به دولت ابلاغ شد. این قانون، بسیاری از خلأهای قوانین قبلی در امر مبارزه با قاچاق کالا و ارز را برطرف کرده بود و به همین دلیل انتظار می‌رفت بسیاری از مشکلات ورود کالاهای غیرقانونی به کشور را برطرف کند اما در حالی که همه چشم‌انتظار اجرایی شدن این قانون از طرف دولت بودند، بعد از گذشت چند ماه از عمر دولت یازدهم، صدای اعتراض برخی دولتی‌ها بلند شد. در اسفندماه همان سال 92 بود که وزرای اقتصاد و راه در نامه‌هایی جداگانه به رئیس‌جمهور مخالفت خود با قانون قاچاق را اعلام کرده و خواستار عدم اجرای آن شدند. وزیر صنعت هم سومین شخص کابینه بود که در ابتدای سال 93 مخالفت و اعتراض خود را نسبت به این قانون ابراز داشت.
در نهایت از آنجا که دولت نمی‌تواند قانون مصوب مجلس را به علت خوش نیامدن چند وزیر اجرا نکند، سیاست دولت نسبت به این قانون از موضع انتقاد به موضع سکوت تبدیل شد. سکوتی که البته اجرایی شدن این قانون را توسط قوه مجریه به تاخیر می‌اندازد و راه را برای ورود کالاهای قاچاق و نابودی تولید ملی باز می‌کند. باید منتظر روزهای آینده ماند و دید که آیا با وجود تمام این سخنان دولتمردان می‌توانند راه را بر ورود کالاهای خارجی که توان تولید آن در داخل ایران وجود دارد ببندند تا تولیدکنندگان ایرانی نفس بکشند یا خیر و آیا دست‌های پشت پرده قاچاق به پیشگاه قانون معرفی خواهند شد؟
حرف آخر وزرای نام برده شده در مخالفت با این قانون، امنیتی و انتظامی کردن فرآیند تجارت در کشور بود.

پایان دولت بی‌مسما خجسته‌ترین فرجام انتخابات 96
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت: خجسته‌ترین فرجام در انتخابات 96، پایان یافتن دولت بی‌مسمای تدبیر و امید است.
داریوش سجادی در تحلیلی می‌نویسد: وزیر ارتباطات دولت «تدبیر و امید» اخیراً و طی دیدار با اعضای حزب «اعتدال و توسعه» استان کردستان اظهار داشته «هر کس با هر تفکری در انتخابات 96 کاندیدا شود هدفش تخریب روحانی است». شخصاً بر این باورم که صرف نظر از صحت یا عدم صحت تخریب عامدانه روحانی در انتخابات 96 هر شهروندی مبصری که دغدغه منافع ملی کشور و مصالح و مواضع انقلاب اسلامی را دارد موظف است تا مسئولانه در انتخابات ریاست‌جمهوری 96 مشارکت فعال داشته و به منظور برداشتن خلعت ریاست‌جمهوری از شانه‌های نحیف «آقای روحانی» نهایت تلاش و اهتمام خود را اعمال نماید. به عبارت دیگر خجسته‌ترین فرجام در انتخابات 96 پایان دادن به ریاست‌جمهوری وی و خداحافظی با کابینه بی‌مسمای «تدبیر و امید» و برداشتن بار مسئولیت از عهده ایشان است.
بدون تکلف روحانی و دولت تحت امر او فاقد شانیت است.
واقعیت آن است که برآیند انتخابات 92 محصول مهندسی مشهود انتخابات بر مبنای تحریم‌های اقتصادی آمریکا بود. اهتمام اصلی در آن «انتخابات مدیریت و مهندسی شده در زمین‌ تحریم‌ها»، بر هم زدن توازن‌ قوای سیاسی در ایران به نفع عملگرایان به منظور در تنگنا قرار دادن حاملان و باورمندان به اردوی انقلاب اسلامی بود.
مساعی جمیله و افشا شده «مهدی هاشمی» در فردای سرکوب فتنه 88 به منظور ترغیب هر چه بیشتر آمریکا در اعمال «تحریم‌های اقتصادی ایران» موید وحدت آرمانی عملگرایان داخلی با کدخدا و اجامر کدخدا بود تا از آن طریق بستر مناسب ظهور و بازگشت قهرمانانه «منجی» به نحو احسن فراهم آید. سناریوی هوشمندانه‌ای که برخوردار از ضمانت اجرا و فاقد ریسک بود و در این میان تنها چیزی که توانست آن دام چاله را در میانه راه ناکام گرداند «سورپرایز رد صلاحیت» بود!
علی‌ایحال این ناکامی مانع از آن نشد تا «منجی مفروض» بازی را واگذار کند و در دقیقه 90 از طریق به میدان فرستادن گماشته خود از این اقبال برخوردار شد تا بازی باخته را ولو با نتیجه‌ای کم‌فروغ به نفع خود پایان دهد.
من حیث‌المجموع مولود انتخابات 92 به اعتبار خاستگاه ژنریک و مهندسی ژنتیکی شده‌اش فاقد شأنیت متوقع در تراز دولتمردی و دولتمردان منسوب به انقلاب اسلامی است و بالتبع و بالمره از عدم تداول چنین «توفیق اجباری» منجر شود، می‌بایست استقبال کرد.

پیش‌بینی نشریه اصلاح‌طلب درباره پرداخت‌های انتخاباتی به واقعیت پیوست
پیش‌بینی یک نشریه اصلاح‌طلب مبنی بر پرداخت مبالغی به برخی اقشار در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری به واقعیت می‌پیوندد.
بنابر اخبار منتشره دولت قصد دارد 12 تا 20 درصد بر حقوق بازنشستگان بیفزاید.
چند ماه پیش روزنامه اصلاح‌طلب هفت صبح نوشته بود: با توجه به اینکه امسال سال انتخابات است، دولت سعی خواهد کرد با اختصاص بودجه‌هایی، نان معلمان و بازنشستگان را در روغن قرار دهد و سبدی 20 میلیونی رأیی به وجود آورد!
در حالی که نشریات مدعی اصلاح‌طلبی مدام علیه پوپولیسم شعار می‌دهند روزنامه هفت صبح تصریح کرده بود: «سال طلایی کارمندان، معلمان و بازنشستگان در راه است. در شرایطی که قفل رکود باعث شده کارگران، تجار و صاحبان مشاغل آزاد، ناراضیان عمده از روحانی و دولتش باشند، او به 5/8 میلیون کارمند و خانواده‌های آنها چسبیده و با بهبود وضعیت معیشتی معلمان و پرستاران، باعث شده؟! ]که این دو قشر معمولاً ناراضی، کمترین نارضایتی را در این سه سال از خود بروز دهند.[ از طرف دیگر ]نسل دهه 70 و 80، 10 میلیون نفر از سبد 60 میلیون نفری رأی در خرداد سال آینده را در اختیار خواهند داشت. روحانی، صرفاً اگر بگذارد که این گروه در زمین بازی خود یعنی فضای مجازی به راحتی بازی کنند و مزاحمی مثل فیلترینگ نداشته باشند می‌تواند روی کمک آنها برای خرداد 1396 حساب باز کند.»
این روزنامه افزوده بود: یک گروه 10 میلیونی دیگر نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخابات ایران خواهند داشت. ایران سه میلیون و 985 هزار و  488 کارمند دارد که دو میلیون و 34 هزار نفر از آنها مستقیماً در وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی فعالیت می‌کنند. همچنین کشور ما، 4 میلیون و 491 هزار بازنشسته دارد که یک چهارم از آنها، عضو صندوق‌های بازنشستگی کشوری هستند. در مجموع، دولت به 5/8 میلیون کارمند دستگاه اجرایی و بازنشسته حقوق پرداخت می‌کند.
این روزنامه ادامه می‌دهد: «در نهایت باید این سه داده آماری را کنار هم بگذاریم و بگوییم که دولت، همواره ابزار مهمی به نام حقوق و دستمزد، آنهم برای یک بدنه هشت و نیم میلیون نفری یا به تعبیر دقیق‌تر 30 میلیون نفر از جامعه در دست دارد و می‌تواند با ابزار افزایش حقوق، کمک بزرگی به اقتصاد خانوار کارمندان و البته پرکردن سبد رأی خود کند... با این حال، حقوق و دستمزد می‌تواند پاشنه آشیل‌هایی را هم برای حسن روحانی داشته باشد. مثلاً در حالی که گفته می‌شود افزایش حقوق برای معلمان شاغل مناسب بوده، چنین اتفاقی در مورد فرهنگیان بازنشسته نیفتاده است و وضعیت در مورد نیروهای مسلح هم که حدود 600 هزار نیرو دارند به خوبی کارمندان دولت نیست. علاوه بر این و فارغ از مقوله کارمندی، کشور ما 14 میلیون کارگر هم دارد که در آخرین سال فعالیت دولت با دو بحران جدی دست و پنجه نرم می‌کنند. از یک سو، رکود باعث شده که امنیت شغلی کارگران از بین برود و از سوی دیگر، عدم افزایش حقوق کارگران، به میزانی که نماینده آنها در شورای مزد درخواست داشته، می‌تواند نارضایتی‌هایی برای این افراد به وجود بیاورد.

خبر خوش روزنامه دولت به مردم! نرخ دلار به بالای 4 هزار تومان می‌رسد
روزنامه رسمی دولت به جای آرامش‌ بخشیدن به مردم درباره قیمت فزاینده ارز مدعی شد دلار حتی بالاتر از 4 هزار تومان هم خواهد رفت چرا که قیمت ارز هنوز با قیمت واقعی فاصله دارد!
دیروز در حالی که دلار تا 39۸۱ تومان نیز بالا رفت، روزنامه ایران نوشت: نرخ فعلی بازار ارز با قیمت واقعی فاصله دارد. هر چند برخی کارشناسان می‌‌گویند هیجان بازار موقتی است در مقابل برخی کارشناسان می‌گویند گران شدن ارز حاصل تورم انباشته است و دولت نباید هراسی از افزایش قیمت ارز داشته باشد.
این روزنا  مه از قول یک کارشناس اقتصادی نوشت: قیمت ارز در آینده رو به افزایش است و از 4 هزار تومان برای هر دلار آمریکا عبور می‌کند.
مهم‌ترین دلیل این افزایش نیز انتظاراتی است که هم‌اکنون در بازار شکل گرفته است. ممکن است بانک مرکزی برای مدیریت این شرایط ارز بیشتری به بازار تزریق کند، اما این کار نمی‌تواند همیشگی باشد چرا که قیمت واقعی ارز بیشتر از این است. وی ادامه داد: در چنین شرایطی عرضه‌کنندگان ارز و کسانی که ارز در اختیار دارند با این امید که قیمت‌ها بالا می‌رود، از عرضه ارز در بازار خودداری می‌کنند و همین عامل بر بازار فشار وارد می‌کند. علاوه بر این به دلیل نوسان قیمت‌ها بر میزان سفته‌بازی افزوده می‌شود.
یادآور می‌شود افزایش نرخ ارز خارجی به مفهوم کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم است.