سرویس سیاسی-

آقای روحانی، رئیس‌جمهور، اخیراً با انتقاد از عملکرد رسانه‌ها گفت:« خدا نیامرزد کسانی را که در قلوب مردم یأس و ناامیدی تزریق می‌کنند. ما باید به آینده و فرزندان و نسل جوان امیدوار باشیم و ناامیدی به معنای تسلیم شدن در امور است. گاهی اوقات در هنگام مشاهده برخی اخبار این امر روشن نیست که چطور می‌شود کسی که علاقه‌مند به اسلام و انقلاب است مرتباً یأس و ناامیدی را رواج دهد.»
این اظهارات رئیس‌دولت یازدهم در شرایطی مطرح می‌شود که بررسی‌ها نشان می‌دهد وی اولین سنگ بنای تزریق ناامیدی و یأس را در دوران انتخابات ریاست جمهوری گذاشت. روزی که حسن روحانی به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم در دانشگاه شریف حاضر می‌شود و آمریکا را به عنوان «کدخدا» معرفی می‌کند. وی در این نشست گفت: « مذاکره با آمریکا امکان‌پذیر است، اگرچه بسیار سخت به نظر می‌رسد، اما به هر ترتیب امکان‌پذیر است. در همین راستا من یک ادعایی دارم که شاید شما دانشجویان نپذیرید و آن این است که مذاکره با آمریکا از مذاکره با اروپا راحت‌تر است؛ چرا که اروپایی‌ها این مشکل را دارند که در مسائل بین‌المللی قدرت برتری به نام آمریکا را بالای سر خود می‌بینند، اما آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند و این‌که شما با کدخدا ببندید راحت‌تر است تا با افراد پایین‌تر.»
دست کم گرفتن
 توان داخلی کشور
بر اساس همین سنگ بنا بود که حسن روحانی در دوران ریاست جمهوری سعی داشت با قطع امید کردن از ظرفیت‌های داخلی کشور، لزوم توسعه در کشور را ارتباط با غرب عنوان کند. رئیس‌دولت یازدهم در اجلاس اقتصاد مقاومتی در روابط منطقه‌ای که باید روحیه تلاش و امیدواری را در جامعه تقویت کند اما می‌گوید: « اینکه برخی فکر می‌کنند بدون رابطه با بیرون می‌توان به توسعه رسید اشتباه است، می‌توان زندگی بخور و نمیر داشت یا از جیب مردم برداشت کرد، می‌شود 9درصد ثروت مردم را کاهش داد اما بیش از این امکان‌پذیر نیست، ما اگر می‌خواهیم زندگی بخور و نمیر با نون و پنیر داشته باشیم می‌توان کشور را اداره کرد ولی اگر می‌خواهیم به رشد قابل قبول 4 یا 5 درصد برسیم باید برنامه‌ریزی گسترده داشته باشیم.»
تئوریزه کردن
«یاس و ناامیدی» در کشور
محمود سریع‌القلم که به عنوان پدر تئوریک دولت نیز شناخته می‌شود برای تکمیل پازل القای یاس و ناامیدی در مدیریت اقتصادی کشور می‌گوید: « همه دولت‌ها یکی پس از دیگری متوجه شدند که ایران بدون روابط بین‌المللی پایدار نمی‌تواند اقتصاد ملی را مدیریت کند» یا در جای دیگری با نفی توان داخلی و تمرکززدایی از بهره‌مندی از توان و ظرفیت داخل کشور می‌گوید: « مدارهای گسترش کارآمدی (توسعه)، تعامل معقول داخل با خارج است. بدون کار بین‌المللی نمی‌توان کارآمدی را در داخل به وجود آورد؛ نکته‌ای که این دانشجوی علم سیاست از 1369 مطرح کرده است».
این اظهارات مشاور وقت رئیس‌جمهور نشان می‌دهد که پدر تئوریک سعی دارد مسیر حرکت دولت را در ریل‌هایی قرار دهد که توان و ظرفیت داخلی کشور را نادیده بگیرد و از سوی دیگر نیز به فضای جامعه نیز تزریق کند که با تکیه بر توان داخلی و ظرفیت‌های مردم ایران زمین نمی‌تواند به پیشرفتی دست یافت؛ حتی وی تأکید دارد که این مسئله را از سال 69 مطرح کرده است.
تحقیر بنیه نظامی
 و دفاعی کشور
ایجاد فضای «یاس و ناامیدی» توسط سایر اعضای کابینه دولت یازدهم نیز در آغازین روزهای فعالیت دولت کلید خورد و سایر اعضای کابینه با اظهارات و نظرات خود پازل ایجاد فضای «یاس و ناامیدی» در کشور را تکمیل می‌کردند. محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه در ادامه اظهارات رئیس‌جمهور با حضور در جمع دانشجویان سعی دارد آنها را نسبت به بنیه دفاعی و نظامی کشور ناامید کند. وی در نشستی در پاسخ به سؤال یکی از دانشجویان گفت: « آیا فکر کردید آمریکا که می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می‌ترسد؟ آیا واقعاً به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی‌آید؟»
البته در این شرایط وزیر دفاع دولت یازدهم نتوانست نسبت به اظهارات عضو دیگر کابینه دولت یازدهم سکوت کند و واکنش نشان داد. سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در مراسم گرامیداشت شهیدان احمد کاظمی و حاج حسان اللقیس اظهار داشت: جایی گفته شد که آمریکا اگر بخواهد می‌تواند نظام دفاعی ما را از کار بیندازد، اما ملت ما نماد عینی شعار «ما می‌توانیم» و اینکه آنها امروز نمی‌توانند کاری کنند از سر دلسوزی نیست، بلکه توان آن را ندارند اما به لحاظ سلاح‌هایی که ما را در نبرد نامتقارن بر آمریکا پیروز کند، در اوج هستیم.
در ادامه اظهارات اعضای دولت یازدهم به اظهار نظر اکبر ترکان در نشست تخصصی صنعت خودرو می‌رسیم که علاوه بر ترویج فضای یاس و ناامیدی در کشور به توانمندی‌های ایرانیان نیز توهین می‌کند. اکبر ترکان گفت:« بگذارید با خود روراست باشیم ما به‌جز پخت آبگوشت بزباش و قورمه‌سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم.»
ما نمی‌توانیم!
بیژن زنگنه، وزیر نفت نیز روی دیگر سکه تزریق یاس و ناامیدی در کشور را در حوزه نفت و انرژی مطرح می‌کند و در پاسخ به سؤال خبرنگاری مبنی بر اینکه کدامیک از فازهای پارس جنوبی امسال به بهره‌برداری می‌رسد می‌گوید: «ما نمی‌توانیم هیچکدام از فازها را به پایان برسانیم» و حتی در جای دیگر نیز با اظهار ناتوانی از فروش نفت به پاکستان بار دیگر فضای یاس را تزریق می‌کند و یا وزیرصنعت  که در اظهارنظری قابل تامل از لزوم وارد کردن مدیر از خارج سخن می‌گوید!
این اظهارات و نظرات اعضای دولت یازدهم ادامه داشت تا اینکه رئیس ‌دولت آب خوردن مردم را به بحث مذاکرات هسته‌ای و ارتباط با دنیای غرب گره زد و به صراحت گفت: «ما وقتی می‌گوییم باید تحریم‌های ظالمانه رفع شود بعضی‌ها چشمان‌شان زیاد نچرخد. تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند. آنها که ملت ما را تحریم کرده‌اند ظلم بزرگی مرتکب شده‌اند اما عده‌ای در داخل هم نمی‌دانستند تحریم چیست.»
همان‌طور که مشاهده می‌شود در دومین سال سکان‌داری ریاست جمهوری، اعضای دولت حل مشکل «آب خوردن» مردم را در گرو ارتباط با غرب عنوان می‌کنند و با به‌کار بردن تعابیری، «امید» مردم را نسبت به فضای اقتصادی کشور «ناامید» می‌کند و آحاد جامعه را برای گشایش اقتصادی چشم انتظار فعالیت‌های وزارت خارجه قرار می‌دهند.
سقف ورزش همین است!
روش و مسلک دولت یازدهم فقط به وزارتخانه‌های سیاسی، اقتصادی و دیپلماسی کشور محدود نمی‌شود و با تورقی در اخبار ماه‌های اخیر می‌توان ایجاد فضای یاس و تزریق ناامیدی در کشور را از سوی وزیر ورزش دولت نیز مشاهده کرد. حمید گودرزی، وزیر ورزش دولت یازدهم در پایان مسابقات المپیک با بیان اینکه «نباید بیشتر از این توقع داشته باشیم»، می‌گوید:« در دوره قبلی 12 مدال به دست آوردیم که استثنا بود. اگر 12 تا را از 60 کم کنیم میانگین‌مان عدد 3/5 می‌شود. به هر حال این اندازه ورزش ماست. البته با برنامه‌ریزی و استعدادیابی این وضعیت بهتر می‌شود. قطعا نباید توقع بالاتری داشته باشیم.»
همانطور که مشاهده می‌شود با مرور تنها برخی از اظهارات و مواضع اعضای دولت یازدهم، از همان آغازین روزهای شروع به کار دولت، اعضای کابینه اصلی‌ترین عوامل ایجاد فضای «یاس و ناامیدی» هستند. فضایی که گستردگی آن از اظهارنظر وزیر امور خارجه تا وزیر ورزش دولت یازدهم را پوشش می‌دهد.
وعده‌های خیالی و توخالی
یکی از مسائل دیگری که شرایط یاس و ناامیدی را در کشور تزریق می‌کند را می‌توان وعده‌های خیالی و توخالی دولتمردان دانست. آقای روحانی در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به مردم وعده داد که مشکلات کشور را در 100 روز حل خواهد کرد اما صدها روز از آن وعده رئیس‌جمهور گذشت و مشکلات کشور حل نشد.
مقام معظم رهبری در خردادماه 92 در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) نیز همین مسئله را به نامزدهای انتخاباتی تذکر دادند. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این باره فرمودند: من به نامزدهای گوناگون عرض می‌کنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که می‌توانید انجام دهید، وعده بدهید.
وعده‌های عجیب و غریب دولت درخصوص معجزات پسابرجام نیز از دیگر مواردی بود که هیچگاه محقق نشد و موج دیگری از ناامیدی را در میان مردمی که به آن وعده‌ها دل بسته بودند به وجود آورد. بدعهدی و خلف وعده‌های آمریکا در عمل به تعهدات خود و بزرگنمایی و اغراق درباره نتایج رسیدن به توافق، دو عاملی بودند که خزان زودهنگام برجام را رقم زدند.