اخبار ویژه
قیاس مضحک برجام با صلح حدیبیه!
جمعی از حوزویان در واکنش به نامه مرتضی جوادی- فرزند علامه جوادی آملی حفظه الله- به ظریف، نامه‌ای سرگشاده منتشر کردند و وی را به مناظره علمی فراخواندند. در این نامه ضمن انتقاد از مقایسه غلط صلح حدیبیه با برجام، به جنبه‌های مهم تفاوت میان این دو اشاره شده است.
در ابتدای نامه تاکید شده است: و تلخ‌تر از زهر این است که نقشه دشمن را همان حوزه علمیه بخواهد تکمیل کند، هیهات! حوزه از خود دفاع می‌کند، خدا از حوزه دفاع می‌کند (إن الله يدافع عن الذين آمنوا) {۳۸ حج}. هنگامی که نامه حجت‌الاسلام‌والمسلمین شیخ مرتضی جوادی در یکسالگی برجام را خواندیم، به غیرتمان برخورد.
در این نامه ضمن پرداختن به مقایسه غلط صلح حدیبیه با برجام در نامه مرتضی جوادی، به جنبه‌های مهم تفاوت میان صلح حدیبیه با موافقت‌نامه برجام اشاره شده است. نویسندگان تفاوت برجام با صلح حدیبیه را از جنبه‌های مختلف تفاوت ذاتی، تفاوت علت، تفاوت موضع، تفاوت موقعیت، تفاوت محتوا بررسی کرده‌اند، و از تشبیه برجام به صلح امام حسن نیز انتقاد کرده‌اند.
در این نامه که با استناد به قرآن کریم و سیره و تاریخ اسلام و سخنان مسئولان به نگارش درآمده است، تأکید شده است که جنگ و صلح هر دو در قرآن کریم مطرح شده‌است اما نباید در مصداق‌یابی صلح مورد تأیید اسلام دچار انحراف شد.
نویسندگان با تأکید بر تفاوت ذاتی برجام با صلح حدیبیه، این را که کسانی به جای پیگیری برداشته شدن تحریم‌ها در برجام آن را صلحنامه با دشمن جلوه دهند پاک کردن صورت مسئله خوانده‌اند. در این نامه بیان شده است که علت صلح حدیبیه آماده کردن زمینه نبرد با دشمن بوده است در حالی که برجام از نظر مذاکره‌کنندگان و حامیان ایشان مذاکره‌ای برد-برد با شیطان بزرگ نامیده شده است.
در ادامه با بررسی تفاوت موقعیت و موضع مسلمانان در صلح حدیبیه با موضع و موقعیت ملت ایران هنگام امضای برجام، و توضیح اینکه صلح حدیبیه از موضع و دست بالای مسلمانان انجام شد و در صورت درگیری پیروزی حتمی بود، این نکته مطرح شده‌است که مذاکره‌کنندگانی که از آمریکا و ایستادگی در مقابل دشمن هراس دارند از موضع ضعف و با دست بسته برجام را امضا کرده‌اند. در این نامه یادآوری شده است که صلح حدیبیه در موقعیت هجومی و پس از بیرون آمدن اسلام از لاک دفاعی پذیرفته شده است، در حالی که برجام در موقعیت دفاعی و در ازای عقب‌نشینی‌های فراوان امضا شد.
در بخش‌های بعدی نامه به تفاوت محتوا و نتیجه برجام با صلح حدیبیه پرداخته شده‌است. نگارندگان با اشاره به مفاد صلحنامه حدیبیه و اینکه به سود مشرکان نبود، بر نقطه‌های ابهام و ضعف‌های ساختاری برجام و انتقادهای جدی به آن در کمیسیون برجام مجلس نهم و رسانه‌ها تأکید کرده‌اند. همچنین ضمن بررسی واکنش پیغمبر اکرم (ص) به نقض حدیبیه که به فتح مکه انجامید، این سوال مطرح شده‌است که چرا به جای پاسخ دندان‌شکن به عهدشکنی دشمن، دولت به سراغ قراردادهای بانکی و نفتی و ... رفته است؟ و تأکید شده است که پیش‌بینی رهبری محقق شد و «دستاورد اصلی و مهم این خسارت محض همین شد که همه بیداردلان بفهمند آمریکا قابل‌اعتماد نیست.
در قسمت دیگری از نامه با انتقاد از یکی کردن برجام با صلح امام‌حسن(ع)، تأکید شده است که صلح امام حسن بر خلاف خواست آن حضرت بود و از سوی مردم به حضرت تحمیل شد و مردم نیز به اهداف خود نرسیدند.
در پایان نامه نیز با بیان هدف قرآن کریم از صلح اصیل که در چارچوب برائت از دشمنان است و دولت‌های مستکبر را بر سر دوراهی نابودی یا تسلیم در برابر حق خواهد گذاشت، تأکید شده است که قرآن کریم ما را مکلف کرده است که مستضعفان دنیا را نجات دهیم. نگارندگان ضمن انتقاد از پیشنهاد مرتضی جوادی برای تدریس صلح حدیبیه در دانشگاه وزارت امور خارجه، با استناد به سخنان رهبر انقلاب تأکید کردند کسانی که دنبال مذاکره با آمریکا هستند یا غیرت ندارند یا الفبای سیاست را بلد نیستند و اجازه مذاکره از طرف ایشان برای آموزش الفبای سیاست به غیوران بی‌سیاست بوده است.
در انتها نیز با بیان اینکه حوزه اجازه تحریف حقیقت‌های قرآنی و تاریخ صدر اسلام را به کسی نمی‌دهد، مرتضی جوادی به مناظره و بحث علمی دعوت شده است.
به گزارش رجا، حجت‌الاسلام مرتضی جوادی در نامه خود با مثبت ارزیابی کردن آثار و پیامدهای داخلی و خارجی قرارداد برجام، بر ضرورت استفاده از آموزه‌های قرارداد صلح حدیبیه در معاهدات بین‌المللی تاکید کرده بود، و برجام را یکی از بهترین صورت‌های ممکن انعقاد پیمان صلح خوانده بود.
جروزالم پست: همکاری روسیه با ایران ضد منافع اسرائیل است
روزنامه جروزالم پست نوشت: همکاری نظامی ایران و روسیه، ضد منافع اسرائیل است.
این روزنامه صهیونیستی با اشاره به همکاری نظامی ایران و روسیه نوشت: هر چند گفته شد که عملیات روسیه از همدان پایان گرفته اما روابط تهران و مسکو طی پنج سال گذشته به شکل قابل توجهی گسترش یافته است. این همکاری نظامی، منافع اسرائیل را به خطر می‌اندازد.
جروزالم پست در تحلیلی با عنوان «نقطه عطف روسیه و ایران» می‌نویسد: پرواز بمب‌افکن‌های روسیه از پایگاه شکاری همدان بیش از هر چیز دلایل عملیاتی داشته است؛ بمب‌افکن‌های غول‌آسای دوربرد «توپولف 22»، اگر برای حمله به نیروهای مخالف «بشار اسد» در سوریه از پایگاه خود در «موزدوک» در اوستیای شمالی در جنوب روسیه استفاده کنند تنها می‌توانند 5 تا 8 تن بمب حمل کنند. اما در صورت حمله از پایگاه همدان وزن بمب‌ها می‌تواند تا 22 تن افزایش بیابد. جت‌های جنگی «سوخوی 34» هم بدون سوخت‌گیری در بین راه اساساً نمی‌توانند از روسیه به سوریه برسند.
این امر می‌تواند نتیجه فشارهای تهران بر مسکو باشد. هرچند گفته شد که عملیات روسیه از همدان عجالتاً پایان گرفته، اما روابط تهران و مسکو طی پنج سال گذشته به شکل قابل توجهی گسترش یافته است. دو کشور به آمریکا پیام تشکیل یک ائتلاف نظامی منطقه‌ای قدرتمند را می‌فرستند.
«ولادمیر پوتین» پاییز امسال بار دیگر به ایران سفر می‌کند.
روزنامه صهیونیستی خاطرنشان کرد: مقام‌های آمریکا سعی کردند نشان دهند که از تمایل روسیه برای استفاده از پایگاه هوایی ایران برای حمله به سوریه اطلاع داشتند، اگرچه برای آنها روشن نبود این اتفاق چه موقع رخ خواهد داد.
جروزالم پست تأکید کرد: در نگاهی وسیع‌تر همکاری نظامی ایران و روسیه در تضاد با منافع اسرائیل خواهد بود. ایران مدت‌ها است درپی خرید عمده تسلیحاتی از روسیه است.
با دست پس می‌زنند و با پا پیش می‌کشند!
در حالی که برخی از افراد مطرح جبهه اصلاحات به صراحت بر سهم‌خواهی خود از دولت تأکید کرده و در این زمینه حتی تا مرز تهدید دولت روحانی نیز پیش رفته بودند، مرتضی مبلغ معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات در گفت وگو با تابناک در این مورد گفته است:« اصلاح‌طلبان البته به خوبی اشراف داشتند که دولت آقای روحانی میراث‌دار چه شرایط مخاطره‌آمیزی بود و به همین دلیل حتی با وجود اینکه در رای بالای 18 میلیونی اش نقش مهمی داشتند، سهم خواهی نکردند تا رئیس‌جمهور و دولتمردانش بتوانند در فضایی امن به ترمیم جراحت‌های کشور بپردازند.» اظهارات مبلغ در حالی است که پیش از این منتجب‌نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی حمایت از روحانی در انتخابات آتی را مشروط به دریافت سهم از او دانسته بود و یا مهدی آیتی از فعالان اصلاح‌طلب در آغاز مرداد ماه گذشته گفته بود: «اصلاح‌طلبان اگر سهم‌خواهی کردند حق آنهاست چون در جبهه اصلی حمایت از روحانی بودند.»!
مرتضی مبلغ اما در نهایت دل کندن از سهم‌خواهی را برنمی‌تابد و تلویحا در بخشی از اظهاراتش به دولت توصیه می‌کند تا مدیران مناسب‌تری! را (بخوانید مدیران همسو با طیف اصلاح طلب) در آستانه انتخابات برگزیند: «نکته مهم هم این است که دولت با بسیج تمام قدرت خود و البته جابهجایی برخی از مدیرانش، فعالیت مناسب‌تری در مسیر خدمت‌رسانی داشته باشد تا از این طریق در ماه‌های منتهی به انتخابات «بهبودی شرایط» برای مردم ملموس شود.»
وی در پاسخ به سؤالی در این باره که «به نظر می‌رسد اینکه اصلاح‌طلبان از روحانی حمایت کرده‌اند تا حدود زیادی باعث شده که هیچ نقدی را به دولت نداشته باشند؟» بیان کرده است: «اصلا. اصلاح‌طلبان در دولت‌های هفتم و هشتم هم که رئیس‌جمهور چهره خاصِ اصلاح‌طلبی بود هم ایرادات را طرح می‌کردند. نقد، جزیی لاینفک از ذات سیاست است که البته گروهی نقد را با تخریب اشتباه می‌گیرند.»
حال آنکه در مواردی مانند فیش‌های نجومی و مدیران اشرافی و یا قراردادهایی مانند FATF کاملا در مقام دفاع از مدیران نجومی‌بگیر وارد شده و هیچ نقدی به دولت وارد نکرده و آنجا که دیگر راهی برای دفاع نماند از ابزار «میراث دولت قبل است» استفاده کردند.
گفتنی است که پیش از این نیز جنگ زرگری «عبور از روحانی» به عنوان موضوع توسط رسانه‌های مدعی اصلاح‌طلبی مطرح شد و سپس همین رسانه‌ها چنان که گویی با حمله‌ای از جناح مقابل! مواجه شده‌اند در مقام پاسخ به آن برآمدند.
روزنامه آرمان 25 اردیبهشت ماه سال جاری میزگردی را با حضور صادق زیباکلام ترتیب داد. زیباکلام در آن میزگرد گفت: « شاید بهتر باشد که روحانی اعلام کند که من رسالتی داشتم به نام برجام که آن را انجام دادم، بنابراین در تکلیفی که مردم بر عهده من گذاشتند موفق بودم و دیگر علاقه‌ای به کاندیدا شدن ندارم» و در مقابل سعید حجاریان چند روزی پس از آن در گفت‌وگویی با خبرگزاری ایرنا گفت: «اصلاح‌طلبان از روحانی عبور کنند؟! بعد به کجا بروند؟ مگر کسی غیر از او را دارند؟ در این وضعیت آشفته مگر غیر از روحانی شخصی را دارند که بخواهد برجام را پیگیری کند؟ این حتما به ضرر اصلاح‌طلبان تمام می‌شود.»
انتقاد از قراردادی که منعقد نشده است!
وزیر صنعت، معدن و تجارت با انتقاد از اقدام وزارت راه مبنی بر انعقاد قرارداد خرید 5000 واگن با روسیه اعلام کرد که روی ریل می‌ایستد و از ورود 5000 واگن باری به کشور جلوگیری خواهد کرد!
این انتقاد نعمت‌زاده در حالی است که وزارت متبوع وی در چند ماه گذشته، چندین و چند قرارداد همکاری با طرف‌های اروپایی بست که از جمله پر حاشیه‌ترین آنها، قرارداد با پژو سیتروئن بود و حالا معلوم نیست این انتقاد، به خاطر اصل واردات واگن است یا به خاطر عدم انعقاد قرارداد با اروپایی‌ها!!؟
اما ظاهرا وزیر صنعت از چیزی انتقاد می‌کند که وجود خارجی ندارد! چرا که ساعتی پس از این اظهارات، معاون وزیر راه و شهرسازی با ابراز تعجب از طرح چنین ادعایی در پاسخ به این سؤال خبرگزاری فارس که آیا قرار است واگن‌های باری از کشور روسیه خریداری و وارد ایران شود، اظهار داشت:
«اصلا راجع به منبع خبر خرید 5 هزار واگن روسی و واردات آن به ایران اطلاعی نداریم و این فقط یک شایعه است! وی ادامه داد: از حدود 6 ماه پیش چنین شایعه‌ای شد که ایران قرار است 5 هزار واگن روسی از شرکت روسی خریداری کند که از طرف یکی از همین شرکت‌های روسیه‌ای مطرح شد، در حالی که این خبر را راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران تکذیب می‌کند.
معاون امور ناوگان راه‌آهن ادامه داد: تنها پروژه‌ای که قرار است در قالب آن 5 هزار واگن باری ساخته شود، ساخت این واگن‌ها توسط واگن‌سازی ایرانی است که همه در داخل و با مشارکت سه واگن‌ساز پارس، کوثر و فولاد درخشان اجرا خواهد شد.
احمدی بیان کرد: همه این 5 هزار دستگاه واگن باری توسط واگن‌سازان داخلی ساخته می‌شود، اما منابع مالی توسط کشور روسیه تأمین خواهد شد و برخی قطعات که تأمین آنها در داخل توجیه اقتصادی ندارد، نظیر ترمز و چرخ محور توسط همین واگن‌سازان داخلی از روسیه خریداری می‌شود و تحت لیسانس روسیه خواهد بود.
معاون امور ناوگان راه‌آهن با تاکید بر اینکه پروژه واردات واگن از روسیه نداریم، ادعاهای وزیر صنعت را در خصوص خرید واگن از روسیه تکذیب کرد و گفت: از اولین دستگاه واگن این پروژه 5 هزار واگنی تا آخرین دستگاه همه در داخل ساخته می‌شود.
احمدی گفت: در حالی که توزیع ظرفیت ساخت این واگن‌ها از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام شده است، تعجب می‌کنیم که چرا وزیر صنعت در مورد واردات واگن از کشور روسیه صحبت می‌کند.»
اظهارات معاون وزیر راه و تضاد آن با سخنان نعمت‌زاده، گویای آن است که ظاهرا در دولت، وزرا هم از برنامه‌ها و پروژه‌ها اطلاع چندانی ندارند و براساس شنیده‌ها اظهارنظر می‌کنند!