دولتمردان ادبیات خود را فراموش کردهاند؟
بزدل، عصر حجری، مزدور، متوهم... و ناگهان اخلاق!
رئیسجمهور در اظهاراتی قابل تامل گفت: متاسفانه برخی از روزنامه ها، بخشی از آنان فحش نامه است و از همان اول آدم با ترس و لرز باز می کند که مبادا به ما فحش داده و یا تهمت زده است. این شد اسلام! این شد جامعه اسلامی!
حجت الاسلام حسن روحانی در سومین کنگره ملی بزرگداشت روز شهید که در سالن ۶۰۰ نفره وزارت کشور برگزار شد، با اشاره به ایام شهادت حضرت زهرا(س) گفت: بعد از رحلت پیامبراسلام، اولین کسی که مسیر شهادت را برگزید و انتخاب کرد بانوی بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا(س) بود.
وی گفت: حضرت زهرا(س) نه برای حفظ فدک که برای حفظ راه پیامبر، مسیرهدایت، گفتن سخن حق، احیای راه حیات و سعادت ایستاد و مقاومت کرد، سختی ها را به جان خرید، با اشک، آه و مظلومیتش، صدایش را به گوش آن روز جهان اسلام و آزادیخواهان در طول تاریخ رساند.
روحانی با اشاره به این مطلب که دوران کار ما محدود است و آن چیزی که در قیامت است محصول این دنیا است، گفت: تنها گروهی که کار دنیایی آنها تا قیامت متوقف نمی شود شهدا هستند و این بالاترین مقامی است که خداوند برای بنده اش قرار داده است. همه، کارشان با مرگ به پایان می رسد اما تنها کسانی که زنده می مانند شهدا هستند و در قرآن نیز آمده است که نگویید آنان مرده اند، بلکه زندهاند.
به گزارش مهر، وی اظهار داشت: من از همان ابتدا گفته ام که حرم اهل بیت(ع) خط قرمز ما است. اگر تروریست ها به حرم اهل بیت(ع) ما تجاوز کنند کسی تحمل نمی کند. جوانهای شما نشان دادند که از ایرانشان و سرزمین اسلامی شان و حرم اهل بیت(ع) هم دفاع می کنند.
رئیس جمهور تصریح کرد: مقام شهید و شهدا لحظه به لحظه بالا می رود و این مقام و جایگاه را خداوند به کسانی داده است که عزیزترین سرمایه خود یعنی جانشان را در راه خداوند دادهاند.
روحانی افزود: ببینید در جامعه ما چه خبر است؟ چرا به هم تهمت میزنیم و دروغ میگوییم؟ چرا به یکدیگر توهین می کنیم؟ چرا فضای وحدت و برادری در جامعه بوجود نمیآوریم؟ چرا به فکر حزب و جناح خودمان هستیم؟ چرا به فکر عظمت کشور نیستیم؟ چرا برای مردم تلاش نمی کنیم؟ چرا که دولت در این زمان توانسته یک کار بزرگ را نه خودش، بلکه ملت انجام دهد!؟ چقدر تنگ نظری؟ چرا نمیتوانند عظمت و رفاه مردم را ببینند؟
وی ادامه داد: چه این حزب پیروز شود چه آن حزب، چه این جناح و آن جناح، فرقی ندارد. همه برادرهای ما هستند.
رئیس جمهور با تاکید بر اینکه ما باید درس ایثار و فداکاری را از خانواده شهدا یاد بگیریم، گفت: انقلاب برای اخلاق، وحدت ملی، ادب و خلق نکو بود و گرنه اینکه بنده بگویم من انقلابیام؛ انقلابی یعنی مطیع خداوند و اینکه مردم از دست و زبان ما در امان باشند.
روحانی گفت: برخی می خواهند لب باز کنند یک عده ای می ترسند که چه می خواهند بگویند. نکند به من یا به خانواده من و یا طایفه من می خواهند توهین کنند. متاسفانه برخی از روزنامه ها، بخشی از آنان فحش نامه است و از همان اول آدم با ترس و لرز باز می کند که مبادا به ما فحش داده و یا تهمت زده است. این شد اسلام! این شد جامعه اسلامی!
رئیس دولت یازدهم در حالی منتقدان خود را به فحاشی متهم می کند که ادبیات وی در خصوص منتقدان هرگز دوستانه نبوده و طی حدود 30 ماهی که از عمر دولت جاری میگذرد انواع و اقسام درشتگوییها را درباره منتقدان خود بکار برده است.
روحانی در 16 آذر سال 93 طی سخنرانی منتقدان را «تازه به دوران رسیده» خواند و گفت: یک عده تازه به دوران رسیده که البته ما به آنها هم احترام می گذاریم، نمی خواهد اینقدر نسبت به آینده و ارزشهای انقلاب و ارزشهای اسلام دلنگران باشند.
وی همچنین در 20 مرداد 93 خطاب به منتقدان اظهار داشت که عدهای شعار میدهند ولی بزدل سیاسی هستند. هر وقت که مذاکره می شود عده ای میگویند که ما میلرزیم؛ «خب به جهنم! بروید یک جایی که نلرزید».
رئیسجمهور در بهمن ماه سال 92 در اجلاسیه روسای دانشگاه ها با اشاره به برخی انتقادات از توافق ژنو گفت: چرا فقط یک عده معدود کمسواد که از جایی خاص تغذیه میشوند، باید از توافق ژنو حرف بزنند اما اساتید دانشگاههای ما خاموشند؟
اظهارات حسن روحانی موجی از انتقاد را میان جامعه و منتقدان توافق ژنو که پیش از این، نقد خود را نسبت به این توافقنامه ابراز کرده بودند، برانگیخت.
برخی از اساتید دانشگاه که در جایگاه منتقدان توافق ژنو قرار داشتند با انتشار بیانیه هایی نسبت به ادبیات به کار گرفته شده از سوی رئیس جمهور انتقاد کردند.
روحانی در فرصت های مختلف و در تریبونهای گوناگون از عباراتی همچون «تازه به دوران رسیده»، «تخریبگر»، «ترسو»، «بزدل»، «دروغ پراکن» ، «اقلیت تندرو»، «عصر حجری»، «بیکار و متوهم»، «هوچی باز»، «بی شناسنامه»، «کم سواد»، «کودک»، «تازه انقلابی شده» «مزدور»و... درباره منتقدانش استفاده کرده در صورتی که منتقدان تنها به نقد عملکرد دولت در مواقعی که ضعفی در کار دولت می بینند، پرداختهاند.