دوستانه با آقای هاشمی(نگاه)
روزنامه شرق در روز پنجشنبه 5 شهریور 1394 در صفحه 6 مطلبی را تحت عنوان «رهبری رای مردم را حق‌الناس می‌داند؛ برخی زینت» از قول آقای هاشمی رفسنجانی نقل نموده است که بخشی از نوشته شرق را عینا نقل می‌کنم؛
«رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری چند اتفاق مهم در تاریخ اسلام بر اهمیت رای مردم در افکار پیامبر(ص) و امام علی(ع) می‌فرمایند که ولایت به امر آسمان حق شماست اما اگر مردم نخواستند مسائل آنان را به خودشان واگذار کن.»
و اما در پاسخ فرمایشات جناب هاشمی باید گفت؛
1. تردیدی نیست که رسول مکرم اسلام(ص) آنچنان برای مردم جایگاهی والا قائل بودند که قرآن کریم آن حضرت را از فشار مرگ‌آور به وجود خودشان در زمینه هدایت مردم باز می‌دارد و به آن پیامبر رحمت می‌فرماید که «باخع نفس» خود نباشد و به تبلیغ و تحکیم پیام الهی اکتفا کند و نیز تمام زحمات و مجاهدات حضرت‌امیر(ع) در طول حیات در راستای صلاح و فلاح مردم و سعادت ایشان بوده است.
2. و اما در مورد مسئله مطروحه باید پرسید آیا رای مردم در روز غدیر و در بیعت جمعی همه مسلمانان با حضرت امیر(ع) رای معتبری نبود؟؟!
چه لزومی داشت پس از بیعت‌گیری خدا و رسول(ص) از تمامی حضار غدیر هفتاد روز پیش از رحلت پیامبر اکرم(ص) مجددا پس از رحلت ایشان رای‌گیری از مردم شده باشد تا معلوم گردد که مردم مدینه حضرت امیر(ع) را می‌خواهند یا نمی‌خواهند؟؟
3. جناب آقای هاشمی: کدام یک از فقهای عظام بر این اعتقاد است که اگر رای مردم در برابر دستور صریح قرآن و یا امر صریح رسول‌الله(ص) قرار گرفت مشروعیت و احترام دارد؟؟!!
کجای اسلام داریم که در برابر حکمی که حضرت حق در روز غدیر (به اضافه آیات فراوان دیگر) آنچنان تاکید فرموده می‌توان رای‌گیری کرد؟؟!!
و مگر موضوع ولایت چنان موضوع اندک و گذرائی است که بتوان این چنین با آن برخورد نمود؟؟!!
لازم است از آن استاد گرامی بخواهم یک بار دیگر خطبه شقشقیه حضرت امیر(ع) را در نهج‌البلاغه با دقت مطالعه فرمایند تا معلوم شود که نه پیامبر(ص) چنان نصیحتی کرده است و نه حضرت امیر(ع) چنین دیدگاهی را پذیرفته‌اند!!
4. بله؛ اگر نظر جنابعالی این است که در صورت عدم همراهی مردم حکومت معصوم پا نمی‌گیرد و مستقر نمی‌شود حتما با این نظر موافقیم و تاریخ ائمه اطهار(ع) همین را گواهی می‌دهد که هرگز آن بزرگواران درصدد تحمیل خود و حکومت خود نبوده‌اند و لکن این به معنای محترم شمردن یا نشمردن نیست بلکه به معنای لزوم حضور حجت است و لولا حضور الحاضر و...
امام معصوم(ع) و یاوران او در هر عصری و در هر نسلی باید بکوشند تا همراهی مردم تحقق یابد و مسلمانان به تکلیف خود عمل کنند و اگر چنین نشد باری بر دوش ولی مسلمین و همراهان او نیست چنانکه پیش از انقلاب اسلامی ایران و تشکیل جمهوری اسلامی به دلیل قبول و همراهی مردم باری به دوش فقها نبود.
5. و اما اینکه رای مردم در چه چارچوبی قابل احترام است باید گفت: آنجا که ولی معصوم(ع) یا ولی فقیه که به نیابت حکومت می‌کند در بستری خاص مواردی را به رای مردم گذارد و مردم رای دادند اینجا دیگر رای مردم به گفته مقام معظم رهبری حق‌الناس است و در نگاه امام(ره) نیز شأنی بس ارجمند را دارا بود.
و به همین دلیل است که پس از رای مردم به رؤسای جمهور محترم تنفیذ رهبری از الزامات مشروع بودن فعالیت ایشان است.
اگر جنابعالی انتخاب رهبری را هم مثال بزنید که توسط خبرگان منتخب انجام می‌گیرد باید گفت آن نیز می‌بایست در چارچوب نظر ولی معصوم(ع) باشد وگرنه نمی‌تواند مورد قبول حضرت حق واقع شود. امید است حضرت استاد خرده بر این حقیر نگیرند و عرایض تقدیم شده را در جدول منازعات سیاسی (که به شدت از آن دور هستم) تعریف نکنند و بدانند که فارغ از هر حب و بغضی وقتی کار به حضرت امیر(ع) و اولاد طاهرین آن عزیز برسد با احدی تعارف نداشته و همواره خون حیدری فدائیان او برای نام و یاد حضرت مولی‌الموالی(ع) در جوش و خروش است.
والسلام
حسین محمدیان
1394/6/7
«رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری چند اتفاق مهم در تاریخ اسلام بر اهمیت رای مردم در افکار پیامبر(ص) و امام علی(ع) می‌فرمایند که ولایت به امر آسمان حق شماست اما اگر مردم نخواستند مسائل آنان را به خودشان واگذار کن.»
و اما در پاسخ فرمایشات جناب هاشمی باید گفت؛
1. تردیدی نیست که رسول مکرم اسلام(ص) آنچنان برای مردم جایگاهی والا قائل بودند که قرآن کریم آن حضرت را از فشار مرگ‌آور به وجود خودشان در زمینه هدایت مردم باز می‌دارد و به آن پیامبر رحمت می‌فرماید که «باخع نفس» خود نباشد و به تبلیغ و تحکیم پیام الهی اکتفا کند و نیز تمام زحمات و مجاهدات حضرت‌امیر(ع) در طول حیات در راستای صلاح و فلاح مردم و سعادت ایشان بوده است.
2. و اما در مورد مسئله مطروحه باید پرسید آیا رای مردم در روز غدیر و در بیعت جمعی همه مسلمانان با حضرت امیر(ع) رای معتبری نبود؟؟!
چه لزومی داشت پس از بیعت‌گیری خدا و رسول(ص) از تمامی حضار غدیر هفتاد روز پیش از رحلت پیامبر اکرم(ص) مجددا پس از رحلت ایشان رای‌گیری از مردم شده باشد تا معلوم گردد که مردم مدینه حضرت امیر(ع) را می‌خواهند یا نمی‌خواهند؟؟
3. جناب آقای هاشمی: کدام یک از فقهای عظام بر این اعتقاد است که اگر رای مردم در برابر دستور صریح قرآن و یا امر صریح رسول‌الله(ص) قرار گرفت مشروعیت و احترام دارد؟؟!!
کجای اسلام داریم که در برابر حکمی که حضرت حق در روز غدیر (به اضافه آیات فراوان دیگر) آنچنان تاکید فرموده می‌توان رای‌گیری کرد؟؟!!
و مگر موضوع ولایت چنان موضوع اندک و گذرائی است که بتوان این چنین با آن برخورد نمود؟؟!!
لازم است از آن استاد گرامی بخواهم یک بار دیگر خطبه شقشقیه حضرت امیر(ع) را در نهج‌البلاغه با دقت مطالعه فرمایند تا معلوم شود که نه پیامبر(ص) چنان نصیحتی کرده است و نه حضرت امیر(ع) چنین دیدگاهی را پذیرفته‌اند!!
4. بله؛ اگر نظر جنابعالی این است که در صورت عدم همراهی مردم حکومت معصوم پا نمی‌گیرد و مستقر نمی‌شود حتما با این نظر موافقیم و تاریخ ائمه اطهار(ع) همین را گواهی می‌دهد که هرگز آن بزرگواران درصدد تحمیل خود و حکومت خود نبوده‌اند و لکن این به معنای محترم شمردن یا نشمردن نیست بلکه به معنای لزوم حضور حجت است و لولا حضور الحاضر و...
امام معصوم(ع) و یاوران او در هر عصری و در هر نسلی باید بکوشند تا همراهی مردم تحقق یابد و مسلمانان به تکلیف خود عمل کنند و اگر چنین نشد باری بر دوش ولی مسلمین و همراهان او نیست چنانکه پیش از انقلاب اسلامی ایران و تشکیل جمهوری اسلامی به دلیل قبول و همراهی مردم باری به دوش فقها نبود.
5. و اما اینکه رای مردم در چه چارچوبی قابل احترام است باید گفت: آنجا که ولی معصوم(ع) یا ولی فقیه که به نیابت حکومت می‌کند در بستری خاص مواردی را به رای مردم گذارد و مردم رای دادند اینجا دیگر رای مردم به گفته مقام معظم رهبری حق‌الناس است و در نگاه امام(ره) نیز شأنی بس ارجمند را دارا بود.
و به همین دلیل است که پس از رای مردم به رؤسای جمهور محترم تنفیذ رهبری از الزامات مشروع بودن فعالیت ایشان است.
اگر جنابعالی انتخاب رهبری را هم مثال بزنید که توسط خبرگان منتخب انجام می‌گیرد باید گفت آن نیز می‌بایست در چارچوب نظر ولی معصوم(ع) باشد وگرنه نمی‌تواند مورد قبول حضرت حق واقع شود. امید است حضرت استاد خرده بر این حقیر نگیرند و عرایض تقدیم شده را در جدول منازعات سیاسی (که به شدت از آن دور هستم) تعریف نکنند و بدانند که فارغ از هر حب و بغضی وقتی کار به حضرت امیر(ع) و اولاد طاهرین آن عزیز برسد با احدی تعارف نداشته و همواره خون حیدری فدائیان او برای نام و یاد حضرت مولی‌الموالی(ع) در جوش و خروش است.
والسلام
حسین محمدیان
1394/6/7