مجتبی برزگر - کربلای معلی
فکر نمی‌کردم روزی مرا بطلبند و بیایم به بهشت برین؛ چون همیشه شنیده بودم مداحان می‌خواندند: «کربلا بهشت برین است خدا می‌داند؛ اولین مستمع مجلس پرفیض حسین مادرش حضرت زهرا(س)است خدا می‌داند.» همان جایی که کشتی نوح در تلاطم امواج آرام گرفت؛ مسجد کوفه، مسجد سهله، وادی السلام و وادی الدعا! جلوتر از آن بین‌الحرمین همان خیابان بهشتی که منتهی می‌شود به حرم ارباب عالمین و الگوی بلامنازع ادب و وفاداری حضرت عباس(ع)؛ اما شاید مظلومانه‌ترین قسمت آن تل زینبیه و همان جایی که حضرت زینب کبری(س) برادرش را بر بالای نیزه‌ها دید... حال در رزمایش بزرگ اربعین حسینی سیل عاشقی و محبت به اهل بیت را با چشم خودم دیدم. به مردمانی که گفتند با پای پیاده آمدیم تا به عمه زینب(س) بگوییم که درست است عباست را مظلومانه به شهادت رساندند اما همه ما فریاد می‌زنیم «کلنا عباسک یا زینب»! این مردم واقعاً قدرشناس هستند؛ چراکه عمده‌شان می‌گفتند به نیابت از شهدای مدافع حرم، آمده‌ایم زیارت؛ برای سلامتی رهبر معظم انقلاب و رأس حاجت‌هایمان ظهور امام‌زمان(عج) و پیروزی رزمندگان اسلام در مقابله با جریان‌های تکفیری اولین حاجات راهپیمایان حسینی در زیر قپه حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) بود؛ زنان عراقی که از ما می‌خواستند دعا کنیم تا روزی با نابودی آل‌سعود با کارت ملی به حج برویم.
برای من که تا به حال در این ایام نیامده بودم و در رسانه‌ها این شکوه را دنبال می‌کردم برایم بسیار جالب و جذاب بود که آنقدر مردم با شوق از زائرین پذیرایی می‌کنند. واقعا حب امام حسین(ع) با این مردم چه کرده که به رغم هشت سال جنگ تحمیلی به دو ملت‌ حال تعداد زائرین در کاروان‌ها را می‌شمارند و اطعام تهیه می‌کنند. آنقدر شوق و ذوق خدمت دارند که گویی قرار است به دستاورد موثری دست پیدا کنند! هرچه هست بین حضرت ارباب است و این تلاشگران موکب‌هایی که برای میهمانانشان سفره‌های رنگی پهن می‌کنند؛ جالب است که بعد خودشان در بالای مجلس می‌نشینند و به هنگام تناول زائرین دیدم که موکبدار عراقی‌گریه می‌کند. انگار برای این خدمات همان لحظه قرار است به او هدیه بدهند.
اما این اربعین‌ها می‌آید و مردان عراقی در مقابل داعش و جریان‌های تکفیری صف آرایی می‌کنند و خانواده هایشان پذیرای این سیل زائر عاشق هستند و اوج محبت تشیع را به رخ جهانیان می‌کشند. حالا هرچه رسانه‌های غربی بخواهند این حرکت عظیم شعائر الهی را کتمان کنند یا آن را کوچک بشمرند و یا از طرف دیگر برخی دست نشانده دشمن تبلیغات انحرافی کنند؛ آنهایی که باید این اوج دوستداری اهل بیت را ببینند می‌آیند و می‌بینند؛ حتی مسیحی هم در بین آن‌ها دیده می‌شود. مستندساز معروف آمریکایی از روی همین جذابیت به سرزمین نور آمده تا همه این صحنه‌های عشق به اهل بیت را در قاب تصویر ثبت کند؛ البته باز هم تاکید می‌کنیم که این حرکت تاریخی شده و جاودانه می‌ماند.
اما یک فرمان...
رهبر معظم انقلاب اسلامی در همان بحبوحه چالش بسته شدن درب‌های مرز مهران در دیدار با مردم اصفهان صریح فرمودند: " این حرکت عظیم و میلیونی میان نجف و کربلا و این شور و شوق و حرکت، حتی اگر با خطر همراه باشد، همواره در دل مردم و جوانان ما موج می‌زند و این سرمایه را باید حفظ کرد زیرا ضامن بقای کشور است.” وقتی این فرمان صادر شد، همه بدون ویزا و پاسپورت آمدند و رسانه‌ها چالش جدیدی را ایجاد کردند؛ این بار چالشی از جنس تظاهر به قانون‌مداری اما جلوگیری از افزایش این حرکت عظیم مردمی در اربعین حسینی! مردم آمدند بیشتر از سال‌های قبل هم آمدند تا بگویند ما پشتیبان ولایت فقیه هستیم و با حسین زمان بیعت دوباره‌ای بستند.
هنوز هم نام امام خمینی(ره) را می‌برند...
در میان موکب‌گردی‌هایی که داشتیم به حاج شهید زهیری از متدینین بازاری قدیمی که او را دیگر کسبه‌ها از جمله تاجران مقرب به اهل بیت و علما می‌دانند. آن‌قدر به او اعتماد دارند که فرزند آیت‌الله سیستانی در منزل او سکونت دارد. به من گفتند او شاعر و مداح است اما اینجا به همچنین شخصیتی که 50 سال خادم امام حسین(ع) بوده و معمم است نمی‌توان گفت شاعر! او را واعظ اهل‌بیت، ادیب و شاعر می‌نامند. برخی هم می‌گویند استاد! علما به خصوص حضرت امام(ره) بسیار او را دوست داشتند و دارند؛ چراکه از دوستداران حضرت امام(ره) از قدیم بودند. حاج شهید، خیلی انسان معروفی است و برخی از علما و مردم می‌گویند او دارای سرّ ملکوتی است. لذا خیلی‌ها از اهالی نجف اشرف به او معتقدند. پدرم همواره با افتخار می‌گوید در جوار حرم حضرت امیرالمومنین(ع) زندگی می‌کند. روز عاشورا مقتل امام حسین(ع)را در حرم پدر بزرگوار ایشان حضرت امیرالمومنین(ع) پدرم بر بالای منبر می‌خواند و خیلی از مردم و زائرین در نجف استقبال می‌کنند. به همین خاطر است که علاوه بر عالم و خطیب، شاعر و ادیب بودن و مورد اعتماد علما و شغل بازاری، با افتخار مداحی هم می‌کند. لذا یک مردی است که همه جوانب را جمع کرده و همواره به ما می‌گویند که مهمترین نکته و افتخار ایشان در طول زندگی‌اش این است که امام(ره) را از همان زمان دوست داشت؛ نه بعد و یا نزدیک انقلاب.
 همیشه به ما می‌گفتند امام راحل یک چیزی می‌شوند یا به قولی جامعه جهانی اسلام و تشیع او را به عنوان راهبر بین‌المللی خواهند شناخت. حتی امروز نسبت به حضرت امام خامنه‌ای نظر خاصی دارند و ایشان را تحت‌عنوان «منظور» می‌خوانند؛ منظور در زبان عربی یعنی نظر خورده! و حضرت به ایشان یک نگاهی کرده‌اند. پدرم اعتقاد دارد دنیا بر روی دست این دو سید به پایان می‌رسد. او همان کسی است که وقتی امام(ره) بعد از شهادت حاج مصطفی نمی‌توانستند‌گریه کنند با قصیده‌اش این مانع را شکست و حضرت امام(ره) با قصیده‌ای مربوط به ماجرای شهادت حضرت علی‌اکبر(ع)‌گریه کردند.
حسن ختام
اربعین بازخوانی عاشوراست و عاشورا برای این حقیقت بود که اسلام ناب و اسلامی که در غدیر پیامبر اسلام معرفی کردند در صحنه عالم تبلور پیدا بکند؛ لذا در واقع معرفت یعنی مردم بیایند به امامت و در واقع اولاد پیامبر، امام حسین(ع) و دیگر ذوات مقدسه عشق‌شان را نشان بدهند و در واقع همه فرقه‌ها اعم از اهل‎سنت حتی غیرمسلمان‌ها و مسیحیان می‌آیند و شیعیان هم به جای خودشان ابراز ارادت می‌کنند و رمز و راز دل هایشان را بروز می‌دهند. در واقع اینجا صحنه صحنه ابراز عشق و محبت است؛ این ابراز عشق و محبت یک امر دلی است. این سیل گسترده‌ای که هیچ رسانه‌ای نمی‌تواند به تصویر بکشد. حتی اگر همه صداها و سیماهای دنیا هم جمع بشوند اگر بتوانند گوشه‌ای از آن را نمایش بدهند ولی در تصویرسازی عمق آن ناتوان خواهند بود؛ در توان کسی نیست و نمی‌توان بدون حضور در این سیل خروشان عشق و محبت به اهل‌بیت در پیاده‌روی اربعین به باور و درک این شرایط دست پیدا کرد. وقتی واقعه کربلا را بازخوانی می‌کنیم می‌بینیم مقابله حق و باطل بوده است؛ در واقع مقابله اسلام اصیل و اسلام دروغین که یزید در اشعار خودش می‌خواند «لعبت هاشم بالملك فلا خبر جاء ولا وحي نزل» ملعون گفت از وحی، خبری نبوده و الان جریان داعش یک اسلام دروغین، مولود استکبار و تکفیری هاست و برای بدنامی اسلام و اسلام‌گریزی این را تبلورش داده‌اند. قطعاً مردم شریف عراق آنقدر بصیرت دارند که با تمام وجود با داعشی‌ها می‌جنگند و بحمدالله پیروز هم خواهند شد.