kayhan.ir

کد خبر: ۸۵۶۵۹
تاریخ انتشار : ۲۶ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۱:۴۶
قوی‌ترین مرد پارالمپیکی جهان: خستگی از تنم در رفت و احساس غرور می‌کنم

سیامند رحمان با رکورد 310 کیلوگرمی در تاریخ جاودانه شد

قوی‌ترین مرد پارالمپیکی جهان در دسته فوق سنگین با ثبت رکورد 310 کیلوگرم ضمن شکستن رکورد جهان و پارالمپیک، موفق به کسب مدال طلای این دسته شد.


در هفتمین روز از بازی‌های پارالمپیک 2016 ریو و در آخرین روز از رقابت‌های وزنه‌برداری، سیامند رحمان در دسته 107+ کیلوگرم با حریفان خود به رقابت پرداخت که با ثبت رکورد 310 کیلوگرم در دسته 107+ کیلوگرم ضمن کسب مدال طلا، توانست رکورد دنیا و پارالمپیک را نیز برای چهارمین بار جابجا کند.سیامند رحمان در نخستین حرکت خود موفق به مهار وزنه 270 کیلوگرم شد و در حرکت دوم با زدن وزنه 300 کیلوگرمی ضمن شکستن رکورد دنیا، مدال طلایش را در دسته 107+ کیلوگرم قطعی کرد.وی برای سومین حرکتش، وزنه 305 کیلوگرم را انتخاب کرد و موفق به مهار این وزنه شد. هم‌چنین در چهارمین حرکت سیامند رحمان، وزنه 310 کیلوگرم را انتخاب کرد و این بار هم در مهار وزنه موفق بود تا رکوردی بی‌نظیر و تاریخی را از خود بجا بگذارد.قوی‌ترین وزنه‌بردار جهان برای اولین بار توانست این رکورد تاریخی را در دنیا به نام خود ثبت کند. این برای اولین بار در تاریخ ورزش جهان بود که یک ورزشکار توانست وزنه‌ 300 کیلوگرمی یا بیشتر از آن را مهار کند.
رحمان: مسئولان به فکر ورزش باشند
سیامند رحمان پس از کسب مدال طلای رقابت‌های ‎وزنه‎برداری بازی‎های پارالمپیک 2016 ریو گفت: خدا را شکر می‎کنم که توانستم خوشرنگ‎ترین مدال را برای کاروان منا به ارمغان بیاورم. خوشحالم که با کسب مدال طلا و رکوردشکنی توانستم دل مردم ایران را شاد کنم.وی افزود: از خسروی وفا و مربیانم که همیشه روحیه و انرژی به من دادند، تشکر می‎کنم. احساس غرور می‎کنم که بعد از این همه سختی و زحمتی که کشیدم، تلاشم به بار نشست. در این مدت اردوهای سخت و طولانی را پشت سر گذاشتم و تحمل این همه دوری از خانواده هم دشوار بود.قوی‌ترین مرد پارالمپیک خاطرنشان کرد: امروز خستگی از تنم در رفت. از مسئولان انتظار دارم که به ورزش اهمیت بیشتری بدهند تا ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی دغدغه‎ای نداشته باشند. در صندوق حمایت از قهرمانان برابری وجود ندارد و امیدوارم همه چیز درست شود.رحمان  گفت: در لحظه‎ای که می‎خواستم وزنه‎ها را مهار کنم، می‎دانستم مردم کشور و همشهری‎هایم درحال تماشای مسابقه‎ام هستند و خوشحالی آنها را در ذهنم داشتم. خیلی خوشحالم به قولی که داده بودم عمل کردم.