عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران نسبت به قانونی شدن طرح صهیونیستی اگروتروریسم در خلال تصویب لایحه برنامه ششم توسعه کشور هشدار داد و با مشکوک خواندن این مسئله گفت: خود اروپایی‌ها ورود محصولات تراریخته را محدود کرده‌اند!
مواد غذایی تراریخته (دستکاری شده ژنتیکی) به محصولاتی اطلاق می‌شود که از انتقال یک یا چند ژن بین دو نوع موجود زنده مختلف به وجود می‌آید؛ گرچه این محصولات دانش‌بنیان می‌تواند از مزایایی مانند پرمحصولی و مقاومت نسبت به آفات بهره‌مند باشد، اما مشکلات متعددی نیز برای طبیعت و سلامتی انسانها به وجود می‌آورند. این موارد چنان مضر است که می‌تواند به‌عنوان یک «سلاح» تمام‌عیار علیه ملت‌ها به عنوان عامل ایجاد «سرطان‌ها» و حتی «عقیم‌سازی نسل ها» مورد استفاده قرار گیرد. اکنون پس از سال‌ها واردات چراغ خاموش مواد غذایی دستکاری شده ژنتیکی به کشور، در لایحه برنامه ششم توسعه، تولید تجاری این محصولات در دستور کار قرار گرفته است!
این در حالی است که در ماده 8 مفاد پیشنهادی شورای محیط زیست تدوین لایحه ششم توسعه نیز ضمن تاکید بر «تولید مواد تراریخته» در کشور  آمده است: «دولت موظف است با ایجاد ساختاری توانمند به صورت مستقل و یا وابسته به دستگاه‌های اجرایی ضمن تدوین استانداردهای لازم، بر تولید، واردات و مصرف مواد تراریخته کنترل و نظارت جدی اعمال نماید.»
پیش از این نیز میرمحمدی، استاندار یزد  در افتتاحیه اولین مرکز متمرکز سلامت غذای کشور در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی یزد با تاکید بر ضرورت حساسیت زدایی از تولید و مصرف مواد تراریخته گفته بود: با توجه به دخالت‌های انسانی در تولید محصولات تراریخته، ضروری است تا با تحقیق و پژوهش و رعایت ضوابط، تولید اینگونه محصولات صورت گیرد(!)
عضو هیئت رئیسه انجمن ارگانیک ایران در تقبیح این نگاه به تسنیم گفت: تاکنون تعداد ژن‌های ثبت‌شده تجاری محصولات دستکاری شده ژنتیک از مرز 1500 مورد گذشته است. این دستکاری در طبیعت می‌تواند لطمات جبران ناپذیری وارد کند؛ دانشمندان حوزه اخلاق زیستی معتقدند فرایندی را که در طبیعت هرگز اتفاق نمی‌افتد نباید در آزمایشگاه انجام دهیم؛ مثلاً هیچ‌گاه در طبیعت یک ماهی با گوجه‌فرنگی یا ذرت جفت‌گیری نمی‌کند!
تهدید رسمی سلامت مردم
وی درخصوص استفاده گسترده از مواد تراریخته در صنایع تولید روغن خوراکی در کشورمان بدون اطلاع رسانی به مصرف‌کننده گفت: بنده قبول ندارم که این کار نادانسته صورت گرفته باشد، چطور است که طرفداران محصولات تراریخته و بازرگانانی که سودهای کلان از ورود این محصولات به بازار می‌برند، برای توجیه و تأکید بر لزوم تولید این محصولات در داخل کشور، آمار چند میلیارد دلاری واردات محصولات دستکاری شده ژنتیکی را اعلام می‌کنند؛ اما سال‌ها ساکت بوده‌اند؛ و هیچ تلاشی برای آگاه‌سازی مردم و برچسب زدن به این محصولات انجام نداده‌اند؟
آزاد عمرانی تاکید کرد: اولاً زیرساخت‌های لازم، هم به ‌لحاظ تجهیزات و هم نیروی انسانی متخصص، جهت تشخیص محصولات تراریخته را در آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشورمان داریم؛ ثانیاً چرا طی این سال‌ها علی‌رغم سخن پراکنی‌ها، عزم کافی در دولت‌ها، جهت ارزیابی جامع، درست و بی‌طرفانه نسبت به بررسی اثرات زیست‌محیطی و سلامتی محصولات دستکاری شده در ایران وجود نداشته است؟
سکوت در برابر بیوتروریسم آمریکایی
این متخصص مواد گیاهی اصیل گفت: واقعیت جهانی درمورد محصولات دستکاری شده ژنتیکی این است که با گذشت بیش از 20 سال از تولید تجاری این محصولات، انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته همچنان در دست شرکت بزرگ آمریکایی «مونسانتو» قرار دارد؛ این کمپانی و شرکت‌های اقماری آن حدود 80 درصد از تولید بذرهای ژنتیکی دنیا را در اختیار دارد، و با استراتژی حساب‌شده وارد کشورها می‌شود؛ بنابراین نمی‌توانیم بپذیریم که بروز این اشکالات نادانسته بوده است.
البته ممکن است برخی از افراد در درون دولت‌های ما، به‌صورت ناآگاهانه تحت تأثیر این کمپانی‌ها قرار گرفته باشند؛ اما نفرات اصلی به هیچ وجه ناآگاه نیستند! دولتی‌ها، ممکن است به‌ چشم یک دانش و فناوری پیشرفته به این علم نگاه کنند؛ و به همین دلیل برای اینکه خدمتی هم بکنند، افزایش اعتبارات، تجهیز کردن مراکز و حمایت از طرح‌های پژوهشگران این عرصه را در اولویت قرار بدهند؛ بدون اطلاع از نیت شوم اربابان این صنعت و مشکلات و مخاطراتی که ممکن است برای مردم داشته باشد.
خواست صهیونیست‌ها در برنامه ششم؟!
عمرانی فاش کرد: این کمپانی‌ها بیشتر از طریق مجموعه‌های ظاهراً خیریه و عام المنفعه، مانند بنیاد صهیونیستی راکفلر، و در قالب طرح‌های مشترک تحقیقاتی و بورس تحصیلی، نخبگان کشورهای هدف را تحت حمایت خود می‌گیرند؛ بعد این افراد آموزش‌دیده این پیام را از درون به دولت‌ها منتقل می‌کنند، که کشت محصولات دستکاری شده ژنتیکی، یک ضرورت انکارناپذیر است؛ و هرگونه تعللی نشانه عقب ماندگی است! آنها به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین روش توسعه تجارت محصولات تراریخته، نفوذ در دولت‌ها است.
سرطان‌زایی محصولات تراریخته
در رسانه‌های جهانی و محافل علمی علاوه بر بحث درخصوص خطرات حملات بیوتروریسمی احتمالی با دستکاری ژنتیکی گیاهان و دام و طیور، گمانه‌های بسیاری درخصوص احتمال سرطان‌زایی این محصولات نیز مطرح است.   
حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در این خصوص می‌گوید: «در خصوص محصولات تراریخته کارهای تحقیقاتی و مستندات علمی زیادی جهت اثرات مثبت و منفی انجام نشده است و در حال حاضر این موضوع در ایران در حال کار است. از آنجایی که در این محصولات تغییرات ژنتیکی داده می‌شود معلوم نیست این تغییرات روی انسان‌ها چه تاثیراتی می‌گذارد؛ به همین دلیل یک کار تحقیقاتی طولانی مدتی باید روی این محصول انجام شود تا اثرات این محصولات ارزیابی شود.»
اکنون سوال اصلی این است که چطور وزارت بهداشتی که برای پالم و خمیر مرغ بدون ارائه مستندات قابل قبول شوی رسانه‌ای تمام عیار به راه انداخت در برابر فاجعه قانونی گنجانده شده در برنامه ششم توسعه سکوت کرده است؟ چطور شورای محیط زیست تدوین لایحه ششم توسعه، رای به تولید و ادامه واردات محصولات دستکاری شده ژنتیکی داده است؟!
توسعه کور و غربزدگی تاخیری!
تجربه نشان داده «توسعه» به شرط دستکاری شرایط طبیعی زیست بشر نتیجه‌ای جز افزایش بیماری‌های مزمن، بدخیمی‌های لاعلاج شامل انواع سرطان‌ها و بیماری‌های ناشناخته نوظهور و افزایش عجیب و غریب آمار بی‌نظیر ناباروری و نازایی ندارد و هزینه‌سازی مضاعف بخشی از معایب غیرقابل توجیه آن در حوزه سلامت است.
بی شک قانون گذاری برای تولید و ورود و توزیع محصولات تراریخته در شرایطی که جهان به سمت تولید به روش سنتی و با برچسب «محصولات طبیعی و ارگانیک» پیش می‌رود ناشی از غربزدگی تاخیری است و تعریف کور «توسعه» در افکار سیاست گذاران جامعه ایرانی را اثبات می‌کند.
با اجرای قانون مذکور بیش از پیش با بازاری مواجه خواهیم شد که در غیاب یک قانون جامع و کامل مملو از محصولات تراریخته وارداتی و تولیدی با عوارضی نامعلوم و مشکوک است و از طرف دیگر ذخایر زیستی ما نیز به علت عدم صیانت حاکمیتی در معرض تحقیقات بیوتروریسمی دشمنان قرار دارد. آیا وقت هوشیاری فرا نرسیده است؟!