kayhan.ir

کد خبر: ۵۹۷۹۳
تاریخ انتشار : ۱۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۸:۳۶

خداوند شاهد و مشهود

بر اساس آیات قرآن خداوند،هم شاهد است و هم مشهود. شاهد است؛ زیرا همه چیزها را می‌بیند و همه هستی مشهود اوست و چیزی از او غایب نیست. همچنین خداوند مشهود است؛ یعنی آنچه همیشه دیده می‌شود خداوند است. خداوند در این باره می‌فرماید: سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ؛ به تحقیق آیات خودمان را در آفاق و در نفس‌هایشان می‌نمایانیم تا برایشان روشن شود که او حق است و آیا کفایت نمی‌کند که پروردگارت بر هر چیزی مشهود است.(فصلت، آیه 53).
در این آیه می‌فرماید که خداوند شهید یعنی مشهود از هر چیزی است ؛ یعنی وقتی بخواهی چیزی را ببینی نخست باید خدا را ببینی تا سپس آن چیز دیده شود؛ زیرا آن ماهیت و چیز بودن حدی از حدود خداوندی است که با تشخص وجودی خودش از خدا جدا شده است؛ یعنی اول وجود خداوندی است که همه هستی را پر کرده و سپس آن تشخص است که به عنوان چیز و شئی بودن خودش را نشان می‌دهد؛ زیرا براساس آیات قرآنی همه وجه الله هستند؛ از این رو به هر چیز بنگری و رو آوری آن جا خداست: فثم وجه الله (بقره، آیه 115).
امیرمومنان علی(ع) می‌فرماید: مَا نَظَرْتُ إلَی‌ شَیْءٍ إلَّا وَ رَأَیْتُ اللَهَ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ مَعَهُ؛ در چیزی ننگریستم مگر آنکه خدا را پیش و پس و همراهش دیدم.(اسرار الصلاه، ص 65؛ لقاء‌الله، ملکی تبریزی، ص 7، اسفار، چاپ سنگی، ج 1، ص 117).
بر اساس همین آیات و روایات است که عارف می‌گوید: «الحقّ سبحانه و تعالی ظهر و ما غاب قطّ والخَلق غاب و ما ظهر قطّ؛ حق تعالی ظاهر است و هرگز غایب نبوده و خلق همواره غایب بوده و هرگز ظهوری ندارد».
بابا طاهر می‌سراید:
به صحرا بنگرم صحرا تو بینم / به دریا بنگرم دریا تو بینم
به هر جا بنگرم کوه و در و دشت /  نشان روی زیبای تو بینم