مطبوعات و انقلاب؛ یولداش (۱)
مروری بر مواضع هفتهنامه یولداش(پاورقی)
Research@kayhan.ir
اشاره
در سالهاي طولاني مبارزه ملت ايران عليه رژيم پهلوي گروههاي زيادي با شعارهاي رنگارنگ و دعوي حمايت از خلق و توده و مردم به فعاليت در نشریات ميپرداختند. اين در حالي بود كه شعارهاي بسياري از اين گروهها و احزاب با رويكرد و خطمشي عملي آنها همخواني نداشت. از همين دست بودند گروههايي كه دعوي خلق و توده و مبارزه با امپرياليسم داشتند اما در عمل در مسير منافع غرب حركت ميكردند. همانها كه امام خميني(ره) هوشيارانه چپ آمريكايي خطابشان كرد.
اگر پيش از پيروزي انقلاب مهلتي براي اين گروهها بود تا منويات و آمال و آرزوهاي خود را پنهان كنند اما پيروزي انقلاب اسلامي و فضاي سياسي كه در پي آن رويداد عظيم قرن معاصر به وجود آمد پرده از رخسار بسياري از آنها برافكند و نيمه پنهانشان را آشكار ساخت. حال پس از گذشت چند دهه از آن دوران دفتر پژوهشهاي موسسه كيهان در تلاش است تا با بررسي عملكرد نشريات، خاصه در سالهاي ابتدايي پيروزي انقلاب اسلامي زواياي پنهان مانده در حركت نرم و خزنده اين نشريات را كه در پي مضمحل كردن يا به انحراف راندن انقلاب بودند براي نسلهاي جديد روشن سازد. نشرياتي كه هر يك به طيف يا جريان فكري تحت نفوذ شرق يا غرب وابسته بودند.
در مسير اين بررسي و در اين مجال به مجله «يولداش» پرداخته شده است. نشريهاي كه اگرچه در ظاهر به مخالفت با امپریالیسم و غرب میپرداخت اما همانگونه كه در اين سلسله مطالب خواهيم ديد با تمام توان از مهرههای وابسته به بیگانه حمایت کرده و با کوبیدن بر طبل تفرقه، نیروهای اصیل انقلاب را به عنوان عوامل امپریالیسم معرفی میکرد. گردانندگان اين نشريه با خطمشي افراط گرايانه «پان تركيسم» عملا در جهت تقسيم و تجزيه ايران گام برمي داشتند. عوامل و مدیران مجله «يولداش» اکنون با چرخشی ۱۸۰ درجهای در دامان امپریالیسم غرب افتاده و با ترویج سیاستهای تفرقهافکنانه آنها، زندگی میگذرانند.
دفتر پژوهشهاي موسسه كيهان
با باز شدن فضای سیاسی جامعة ایران در واپسين سال عمر سلسلة پهلوی که زیر فشار تودههای زحمتکش جامعه و مردم رنجدیده و ستمکشیده، شخص شاه مجبور به فرار از ایران شد، شرایط مطلوبی فراهم گرديد تا فعالیتهای مختلف سیاسی، فرهنگی در جهت روشنگري بيشتر مردم انجام بگیرد. مدتي كوتاه به پیروزی انقلاب مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) نمانده بود که سیل بنیانکن و نیرومند مردم ایران رژیم پهلوی را وادار به عقبنشینی و تن دادن به خواستهای بر حق مردم ایران کرد.
در این میان باز شدن فضای سیاسی جامعة ایران، امکان انتشار نشریات گوناگونی را موجب شد که هرکدام از مواضع و دیدگاه خود به طرح نقطهنظرها و خواستههایشان پرداختند. طیف گوناگون جريانهاي سياسي با ایدئولوژیهای مختلف به شدت فعال شده و با چاپ اعلامیه، شبنامه، بولتن، روزنامه، مجله و... شرايط وصفناپذیری ايجاد كردند.
در اين بين گروههایی هم بودند که با استفاده و یا بهتر است بگويیم با سوءاستفاده از این فضا به میدان آمده و با ادعای مبارزه با رژیم پهلوی و طرح خواستهای نامشروع خود به اصطلاح دست به مبارزه و روشنگری زدند. آنان با انتشار، روزنامه، مجله و دیگر نوشتههایی از اين دست از همان آغاز، شروع به طرح یک سری مباحث و مطالب غیرمنطقی میكردند که کارشان را میتوان تنها به سنگاندازی در برابر روند پیشبرد انقلاب و تحکیم پایههای آن ارزیابی نمود.
مجلة یولداش یکی از اين نشریات بود که در سال 1357 به سردبیری «حسین محمدزادةصدیق» یا همان «حسین دوزگون»که امضاهای دیگر او نیز به صورت؛ «ح. صدیق»، «ح. م. صدیق»، «حسین صدیق»، «ح. دوزگون»، «حسین سرخابلی»، «حسین شمایلی» و... منتشر شد. نويسندگان این مجله از همان ابتدای انتشار آن، علم مخالفت با نیروهای مؤمن و معتقد به انقلاب را برداشته و با تهمت، افترا، فحاشی و لجنپراکنی نسبت به نیروهای انقلاب، دین مبین اسلام و نمایندگان حقیقی آن یعنی روحانیون، موضع گرفتند.
در این نوشته با بررسی همة شمارههای مجلة یولداش ــ البته آنچه که موجود بود ــ به پارهای از نوشتهها و دیدگاههای اين نشريه هتاك اشاره نموده و توجه خوانندگان عزیز به این نکات جلب میشود. با این توضیح که حجم نوشتههایی که مدّنظر بوده بسیار بیشتر از نمونههایی است که در اینجا به آنها اشاره شده و این نمونهها صرفاً براي آشنايي خوانندگان با ایدئولوژی، افکار سیاسی و خط و ربط و مشی حسین محمدزادة صدیق و دوستانش در مجلة یولداش به هنگام پیروزی انقلاب و پس از آن ارائه مي شود.
در این نوشته بررسی مواضع يولداش در محدوده سالهاي 58-1357 و در محورهای زیر دنبال ميشود:
ــ ایدئولوژی دستاندرکاران مجلة یولداش
ــ مواضع یولداش در برابر اسلام، روحانیت و رهبري انقلاب
ــ عکسها و کاریکاتورهای مجلة یولداش
ــ یولداش، احزاب، گروهها و سازمانهای سیاسی
ــ مواضع یولداش در برابر رویدادهای کردستان
ــ مجلة یولداش، آیتالله شریعتمداری و حزب جمهوری خلق مسلمان
ایدئولوژی دستاندرکاران مجلة یولداش
از همان انتشار نخستین شمارة مجلة یولداش با مروری بر نوشتههایی که در این مجله چاپ شده کاملاً روشن و آشکار است که شخص سردبیر و یا همان مدیر مسئول مجله، حسین محمدزادهصدیق (حسین دوزگون) و دیگر همکاران او به مارکسیسم ـ لنینیسم پایبند بوده و از هواداران سفت و سخت این ایدئولوژی هستند و این موضوع را نه تنها کتمان نکرده بلکه به آن معترف هم هستند. شعارهای طرح شده در مجله، طرفداری سرسختانه از جریانات چپ مانند حزب تودة ایران، سازمان چریکهای فدایی خلق ایران، حزب دموکرات کردستان ایران، فرقة دموکرات آذربایجان و دیگر جریانات سیاسی چپ، چاپ اعلامیة این گروهها، چاپ عکسهای اعضاء و افراد منتسب به این جریانها و پوشش گستردة خبری مربوط به فعالیت آنها، درسهای اقتصادی، سیاسی و فلسفی که بر اساس آموزههای مارکس، انگلس و لنین در مجله چاپ میشده، نقلقولهای متعدد و فراوان از کلاسیکهای مارکسیست و طرح مباحث سیاسی ـ اجتماعی دیگر که مورد پذیرش مارکسیستها است، همه و همه مؤید این ادعاست.
برای اثبات این مدعا، در اینجا به نمونههایی اشاره خواهد شد که کاملاً روشن و واضح است و هیچ تردیدی دربارة آنچه که گفته شد باقی نمیگذارد.