نگاهی به تلاش جدید رسانه‌های استعماری برای ایجاد شک و دو دلی
چرا حضور مردم در 22 بهمن ضروری است؟!
روح الله امین‌آبادی
ایجاد شک و تردید شاید مهم‌ترین کار ویژه رسانه‌هایی باشد که از سال‌ها پیش شکل یافته و هر روز بر حجم فعالیت‌های خود می‌افزایند.
رسانه‌هایی که اگر یک زمان تنها رادیویی بودند امروز علاوه بر انتشار فیلم و تصویر 24 ساعته در فضای مجازی نیز جای خود را باز کرده‌اند و کار می‌کنند تا القا کنند آن چه که ملت ایران 36 سال پیش انجام داد اشتباه بود و چه بهتر که «اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریا مهر ...» می‌ماند و کشور را بر همان سیاق قدیمی اداره می‌کرد!
اگر تا دیروز به عنوان نمونه از شاه حمایت می‌کردند و سیاست هایش را توضیح و توجیه می‌کردند و با زبان بی‌زبانی اثبات که شاه آمریکایی بود امروز تلاش می‌کنند تا نشان دهند شاه به دلیل سیاست‌های ضد آمریکایی و ضد غربی خود تنها گذاشته شد و آن شد که در بهمن 57 دیدیم !
اگر تا دیروز جرات انکار فقر و نابسامانی اوضاع مردم در طول رژیم ظاغوت را نداشتند امروز تلاش می‌کنند تا اثبات کنند کشور در طول رژیم طاغوت به سمت تمدن بزرگ [!] در حرکت بوده و انقلاب مانع آن شد !
کوتاه سخن آن که در هفته‌های گذشته و همزمان با دهه فجر مستندهای فراوانی از سوی شبکه‌های استعماری چون بی‌بی سی، من و تو و ...پخش شد و هر چند محققین و پژوهشگران به این مستندها پاسخ گفتند ولی ایجاد شک و دو دلی مهم‌ترین کار ویژه این مستندها و برنامه‌هایی است که هر روز و به بهانه‌های مختلف پخش می‌شود.
این که مردم شک کنند که در 36 سال گذشته چه به دست آورده ایم و در برابر چه از دست داده ایم هدفی است که این شبکه‌ها به دنبال آن هستند. ایجاد شک و دو دلی زمینه ساز بی‌تفاوتی مردم نسبت به آن چه که در کشور می‌گذرد می‌شود، دیگر مردم برای حفظ آن چه که در انقلاب به دست آورده‌اند نمی‌کوشند و برای آن دل نمی‌سوزانند، دیگر برایشان اهمیتی ندارد که چه کسی انتخاب می‌شود و چه می‌کند و چه کسی شایسته است که نماینده مجلس شود و یا بر مصدر قوه مجریه تکیه زند.
شک درد بزرگی است ...شک کنیم که برای چه این همه جوان در طول انقلاب از خرداد 42 تا کنون به شهادت رسیده و این همه زیان مادی به کشور از سوی دشمنان وارد شد در حالی که می‌شد که این شهادت‌ها و این خسارت‌ها روی نمی‌داد ...
به هر حال همه می‌دانیم و دشمنان نیز می‌دانند که کشورها برای استقلال خود هزینه‌های هنگفتی می‌دهند و در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم صدها میلیون انسان کشته و زخمی شدند تا قدرت‌های بزرگ به هدف‌هایی که دارند و استقلال به معنایی که آنها مرادشان است برسند و حال چگونه است که از ملتی انتظار دارند برای استقلال خود نکوشند و هزینه ندهند ؟!
در این نوشتار بر آن نیستیم که گستره عظیم فعالیت این رسانه‌ها و مستندهای فراوانی که پخش می‌کنند را به مخاطبان محترم نشان داده و به آنها پاسخ گوئیم که این پاسخ گویی مجالی مجزا و دیگر می‌طلبد ولی سوال و هدف نوشتار کوتاه ما این است که ایجاد شک و تردید برای چه صورت می‌گیرد ؟!
بی شک حضور مردم در صحنه برای نظام‌های سیاسی که در میانه خطرات و بحران‌های گسترده‌ای از تحریم اقتصادی گرفته تا تهدیدهای منطقه‌ای و جهانی قرار دارند و با وجود دشمنان بزرگ و کوچک فراوان حیاتی است.
راهپیمایی‌های همه ساله قدس و 22 بهمن این را نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی از پشتوانه عظیم مردمی برخوردار است و این حضور پشتوانه‌ای است برای سیاستمداران در عرصه داخلی و خارجی که برنامه‌های خود را در جهت سرافرازی این ملت عظیم و عزیز پیش ببرند.
آن چه در فتنه 88 روی داد پشتوانه مردمی نظام اسلامی را هدف گرفت و این هدف گیری زمینه ساز آن شد که دشمنان چندین گام جلو آیند و بتوانند آن کنند که مرور آن در حوصله این نوشتار نیست و کوتاه سخن آن که تحریم‌ها یکی از نتایج فتنه 88 بود که پشتوانه مردمی جمهوری اسلامی را هدف گرفته بود.
هر چند حماسه نه دی سبب شد تیر شلیک شده از سلاح فتنه گران به سنگ اصابت کند ولی ملت ایران با خطراتی که گفته شد همواره نیاز به نه دی‌ها و 22 بهمن‌ها است که حضور خود را به دشمنانی که دندان تیز کرده‌اند نشان دهد.
کاری که رسانه‌های استعماری انجام می‌دهند و ذکر آن رفت این حضور را نشانه گرفته است ...آنها می‌خواهند مردم را از حضور در صحنه‌های حساس دلسرد و ناامید کنند .
22 بهمن امسال خط بطلانی بر این برنامه‌ها می‌کشد ...حضور مردم درس استقامت و پایداری به سیاستمداران می‌دهد و بر آنان نهیب می‌زند که عزت و استقلال این ملت عظیم و عاشورایی متاع ناچیزی نیست که به ثمن بخس در مذاکرات فروخته شود ...هیهات و بهوش باشید مردم پشتیبان شما هستند و نهراسید و نترسید ...
ایجاد شک و تردید شاید مهم‌ترین کار ویژه رسانه‌هایی باشد که از سال‌ها پیش شکل یافته و هر روز بر حجم فعالیت‌های خود می‌افزایند.
رسانه‌هایی که اگر یک زمان تنها رادیویی بودند امروز علاوه بر انتشار فیلم و تصویر 24 ساعته در فضای مجازی نیز جای خود را باز کرده‌اند و کار می‌کنند تا القا کنند آن چه که ملت ایران 36 سال پیش انجام داد اشتباه بود و چه بهتر که «اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریا مهر ...» می‌ماند و کشور را بر همان سیاق قدیمی اداره می‌کرد!
اگر تا دیروز به عنوان نمونه از شاه حمایت می‌کردند و سیاست هایش را توضیح و توجیه می‌کردند و با زبان بی‌زبانی اثبات که شاه آمریکایی بود امروز تلاش می‌کنند تا نشان دهند شاه به دلیل سیاست‌های ضد آمریکایی و ضد غربی خود تنها گذاشته شد و آن شد که در بهمن 57 دیدیم !
اگر تا دیروز جرات انکار فقر و نابسامانی اوضاع مردم در طول رژیم ظاغوت را نداشتند امروز تلاش می‌کنند تا اثبات کنند کشور در طول رژیم طاغوت به سمت تمدن بزرگ [!] در حرکت بوده و انقلاب مانع آن شد !
کوتاه سخن آن که در هفته‌های گذشته و همزمان با دهه فجر مستندهای فراوانی از سوی شبکه‌های استعماری چون بی‌بی سی، من و تو و ...پخش شد و هر چند محققین و پژوهشگران به این مستندها پاسخ گفتند ولی ایجاد شک و دو دلی مهم‌ترین کار ویژه این مستندها و برنامه‌هایی است که هر روز و به بهانه‌های مختلف پخش می‌شود.
این که مردم شک کنند که در 36 سال گذشته چه به دست آورده ایم و در برابر چه از دست داده ایم هدفی است که این شبکه‌ها به دنبال آن هستند. ایجاد شک و دو دلی زمینه ساز بی‌تفاوتی مردم نسبت به آن چه که در کشور می‌گذرد می‌شود، دیگر مردم برای حفظ آن چه که در انقلاب به دست آورده‌اند نمی‌کوشند و برای آن دل نمی‌سوزانند، دیگر برایشان اهمیتی ندارد که چه کسی انتخاب می‌شود و چه می‌کند و چه کسی شایسته است که نماینده مجلس شود و یا بر مصدر قوه مجریه تکیه زند.
شک درد بزرگی است ...شک کنیم که برای چه این همه جوان در طول انقلاب از خرداد 42 تا کنون به شهادت رسیده و این همه زیان مادی به کشور از سوی دشمنان وارد شد در حالی که می‌شد که این شهادت‌ها و این خسارت‌ها روی نمی‌داد ...
به هر حال همه می‌دانیم و دشمنان نیز می‌دانند که کشورها برای استقلال خود هزینه‌های هنگفتی می‌دهند و در طول جنگ‌های جهانی اول و دوم صدها میلیون انسان کشته و زخمی شدند تا قدرت‌های بزرگ به هدف‌هایی که دارند و استقلال به معنایی که آنها مرادشان است برسند و حال چگونه است که از ملتی انتظار دارند برای استقلال خود نکوشند و هزینه ندهند ؟!
در این نوشتار بر آن نیستیم که گستره عظیم فعالیت این رسانه‌ها و مستندهای فراوانی که پخش می‌کنند را به مخاطبان محترم نشان داده و به آنها پاسخ گوئیم که این پاسخ گویی مجالی مجزا و دیگر می‌طلبد ولی سوال و هدف نوشتار کوتاه ما این است که ایجاد شک و تردید برای چه صورت می‌گیرد ؟!
بی شک حضور مردم در صحنه برای نظام‌های سیاسی که در میانه خطرات و بحران‌های گسترده‌ای از تحریم اقتصادی گرفته تا تهدیدهای منطقه‌ای و جهانی قرار دارند و با وجود دشمنان بزرگ و کوچک فراوان حیاتی است.
راهپیمایی‌های همه ساله قدس و 22 بهمن این را نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی از پشتوانه عظیم مردمی برخوردار است و این حضور پشتوانه‌ای است برای سیاستمداران در عرصه داخلی و خارجی که برنامه‌های خود را در جهت سرافرازی این ملت عظیم و عزیز پیش ببرند.
آن چه در فتنه 88 روی داد پشتوانه مردمی نظام اسلامی را هدف گرفت و این هدف گیری زمینه ساز آن شد که دشمنان چندین گام جلو آیند و بتوانند آن کنند که مرور آن در حوصله این نوشتار نیست و کوتاه سخن آن که تحریم‌ها یکی از نتایج فتنه 88 بود که پشتوانه مردمی جمهوری اسلامی را هدف گرفته بود.
هر چند حماسه نه دی سبب شد تیر شلیک شده از سلاح فتنه گران به سنگ اصابت کند ولی ملت ایران با خطراتی که گفته شد همواره نیاز به نه دی‌ها و 22 بهمن‌ها است که حضور خود را به دشمنانی که دندان تیز کرده‌اند نشان دهد.
کاری که رسانه‌های استعماری انجام می‌دهند و ذکر آن رفت این حضور را نشانه گرفته است ...آنها می‌خواهند مردم را از حضور در صحنه‌های حساس دلسرد و ناامید کنند .
22 بهمن امسال خط بطلانی بر این برنامه‌ها می‌کشد ...حضور مردم درس استقامت و پایداری به سیاستمداران می‌دهد و بر آنان نهیب می‌زند که عزت و استقلال این ملت عظیم و عاشورایی متاع ناچیزی نیست که به ثمن بخس در مذاکرات فروخته شود ...هیهات و بهوش باشید مردم پشتیبان شما هستند و نهراسید و نترسید ...