گفتنی است در طی ماه‌های اخیر چندین مورد تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان گزارش شده است. به عنوان مثال می‌توان به تنبیه دانش‌آموز ابتدایی روستای میرجاوه با شلاق، تنبیه بدنی گروهی دانش‌آموزان کلاس پنجم توسط مدیری در بندرعباس، تنبیه بدنی دانش‌آموز شیروانی توسط سرایدار مدرسه و تنبیه بدنی دانش‌آموزان گناوه‌ای با لوله پولیکا، اشاره کرد.  
دیمه‌ور واکنش وزارت آموزش و پرورش به این پدیده زشت در نظام تعلیم و تربیت و راهکارهای جلوگیری از گسترش آن را این گونه ترسیم کرد: از نظر ما تنبیه بدنی و تحقیر و توهین دانش‌آموزان اقدام ناپسندی است که با اصول اولیه تعلیم و تربیت سازگار نیست. افرادی که اقدام به تنبیه بدنی دانش‌آموزان می‌کنند، صلاحیت معلمی ندارند و دفاع بی مورد از این رفتار ناپسند آن را تطهیر نمی‌کند.  افرادی که تلویحا اقدام به توجیه تنبیه بدنی دانش‌آموزان می‌کنند به شأن نظام تعلم و تربیت خدشه وارد می‌کنند.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: اولیاء دانش‌آموزان و مجموعه همکاران در آموزش و پرورش می‌توانند تنبیه بدنی را به هیئت رسیدگی به تخلفات اداری گزارش دهند همچنین این پدیده را به عنوان جرم از طریق مراجع قضایی پیگیری کنند.
دیمه‌ور به تسنیم گفت: هم‌اکنون بسیاری از فرهنگیان در شرایط سخت و در نقاط محروم به امر تعلیم و تربیت مشغول هستند و حتی بسیاری از آنها در راه آموزش علم به دانش‌آموزان یا نجات دادن جان آنها، جان خود را از دست می‌دهند که در ماه‌های اخیر شاهد چنین فداکاری‌هایی از سوی جامعه فرهنگیان بودیم. در چنین شرایطی ظلم است که فردی بدون توجه به شأن معلمی اقدام به تنبیه بدنی دانش‌آموزان کند.
به نظر می‌رسد برای حذف پدیده تنبیه بدنی از مدارس نیازمند برگزاری دوره‌های آموزشی ضمن خدمت برای معلمان به ویژه در مناطق روستایی و محروم هستیم تا در قالب این دوره‌ها، روش‌های تدریس و برخورد مناسب با دانش‌آموزان و روش‌های دینی کنترل خشم آموزش داده شود. همچنین باید روش‌های جایگزین تحقیر و تنبیه‌بدنی به معلمان آموزش داده شود تا در هنگام مواجهه با دانش‌آموز خاطی این روش‌ها را به کار بگیرند و اگر خطایی از دانش‌آموز سر زد بدون توسل به زور و خشم وی را متوجه اشتباهش کنند.