اگر پیامبر اسلام(ص) امروز بودند... (مقاله وارده)
حسن رشوند
در شرایطی امسال هفته وحدت و میلاد عزیزترین برگزیده خدا را جشن می‌گیریم که نزدیک به یک سال است بخشی از امت پیامبر اسلام(ص) در زیر شدیدترین حملات دشمن صهیونیستی قرار دارند. این روزها ولادت عزیزترین برگزیده‌ای است که در اوج جامعه قبیله‌ای عصر جاهلیت در حالی که هیچ ابزار ارتباطی نبود، امتی واحد را سامان دادند و از مردمانی پراکنده و جماعتی منفعت‌طلب، مجموعه‌ای منسجم، آرمان‌خواه، تحول‌گرا و جمع محور شکل دادند.پیامبر اسلام آمد تا همه «منیّت‌ها» را تبدیل به«ما» کند و حلاوت جانفشانی و فداکاری برای دیگران را به عنوان دستورالعمل انسانهائی قرار دهد که تا پیش از آن، تنها به خویش می‌اندیشیدند.آیا بار دیگر مسلمانان زمان ما به دوران جاهلیت پیش از پیامبر(ص) رجعت کرده‌اند که کشته شدن هر 12 دقیقه یک برادر و خواهر مسلمان خود در غزه را می‌بینند و لب فرو بسته و تنها به خود می‌اندیشند.
آن روز که پیامبر اسلام علم هدایت و مبارزه با کفار را در جامعه کوچک مسلمانان به دست گرفتند، چه اتفاق افتاده بود و کدام نیروی درونی آنان را یاری می‌کرد که در مقابل حکومت سراسر ظلم سران قریش بایستند و دشمن را به تسلیم وادارند.این قدرت وصف ناشدنی با کدام نیروی توانمند شکل گرفته بود که سران قبیله قریش را مجبور به تمکین در برابر خواسته‌های مسلمانان در سال دهم هجری کرد، آن گونه که ابوسفیان در انتظار امان‌نامه پیامبر(ص) در فتح مکه از منزل خارج نشد و سر تسلیم فرود آورد و چرا امروز کشورهای مسلمان با وجود آنکه از لحاظ عِدّه و عُدّه صدها هزار برابر روزگار پیامبرند، نمی‌توانند در مقابل 8 تا 10 میلیون یهودی صهیونیست که روزانه دهها زن و کودک مسلمان فلسطینی را به خاک و خون می‌کشند، بایستند.
نگارنده بر این تصور است قدرتی که مسلمانان در صدر اسلام بر آن تکیه داشتند چیزی جز «وحدت و یکپارچگی» جامعه اسلامی آن روز نبوده است.آن روز مسلمانان«وحدت» را نه یک تاکتیک، بلکه یک اصل قرآنی می‌دانستند که از منبع وحی دریافت و بر آن اعتقاد راسخ داشتند. این بود که در مواجهه با یهودیان بنی قریظه با آن همه قلعه‌ها و استحکامات سخت، توانستند دشمن عنود و مزاحم مسلمانان را از پیش روی خود بردارند.
این یک واقعیت است که اگر « وحدت » را صرفا تاکتیک و برای عبور از یک مقطع زمانی فرض کنیم، دچار سرنوشتی می‌شویم که امروز سران کشورهای اسلامی منطقه گرفتار آن شده‌اند تا آنجا که سامانه‌های موشکی فلان کشور اسلامی به جای آنکه در خدمت مجاهدین یمنی برای دفع تجاوزات رژیم صهیونیستی از سر مردم مظلوم غزه باشد، در خدمت رژیم کودک کش صهیونیستی قرار می‌گیرد تا مبادا موشک‌های انصارالله یمن لرزه بر اندام صهیونیست‌ها بیندازد.
آن روز که پیامبر اسلام در مقابل دشمنان ایستادند، نه تجهیزات و ساز و برگ نظامی حضرت و اصحابش فراتر از امکانات دشمن قسم خورده قریش که اراده کرده بودند حکومت نوپای پیامبر (ص) را ساقط کنند، بود و نه دیپلماسی و مراودات حکومت تازه تاسیس ایشان می‌توانست دفع‌کننده تهدیدات احتمالی دشمنان باشد.اگر چنین بود جعفر بن ابی‌طالب فرستاده نبی مکرم اسلام(ص) به حبشه، در بیان حقانیت رسالت پیامبر(ص) مجبور به بیان استدلال از انجیل کتاب آسمانی مسیحی‌ها نمی‌شدند. بلکه برعکس، قریش از چنان دیپلماسی و مراودات برخوردار بودند که به محض ورود فرستادگان پیامبراسلام، با شانتاژ درصدد بودند سخنان فرستادگان پیامبر را با جوسازی خنثی کنند. این اتفاق امروز هم توسط مقامات رژیم صهیونیستی در مجامع بین‌المللی با اغوای سران کشورهای غربی و عربی برای جنایتی که در غزه و فلسطین انجام می‌دهند، صورت می‌گیرد.
بنا به فرمایش مقام معظم رهبری اگر امروز مسلمانان وحدت را نه یک تاکتیک، بلکه راهبردی برای رسیدن به قله اقتدار جوامع اسلامی در مقابل دشمنان بدانند یقینا سرنوشتی متفاوت از آنی خواهند داشت که امروز دارند.
کشورهای اسلامی اگر حداقل همین یک کار تحریم کالاهای اسرائیلی را در دستور کار خود در طول یک سال گذشته که مردم غزه درگیر یک جنگ نابرابر و ناجوانمردانه هستند،انجام می‌دادند امروز نباید شاهد حیات اقتصادی این رژیم و ماشین کشتار آنها بودیم. داده‌های ردیابی شده دریایی کشتی‌ها در بنادر اسرائیل و مصر نشان می‌دهد، بنادر دریایی مصر به مقصد اصلی بسیاری از کشتی‌های باری رژیم صهیونیستی تبدیل شده‌اند که مأموریت آنها عمدتاً بر حمل‌ونقل دوره‌ای محموله‌ها به سرزمین‌های اشغالی و از سرزمین‌های اشغالی به مناطق دیگر از طریق بنادر مصر در طول جنگ غزه بوده است. در نتیجه با بررسی مسیر رفت و آمد حداقل ۱۹ کشتی باری میان بنادر مصر و رژیم صهیونیستی طی مدتی محدود، شاهد چرخه تبادل کالا میان دو طرف بوده‌ایم که با وجود مسدود کردن مرز «رفح» تنها گذرگاه عبور حداقل «قوت لایموت» کودکان غزه این تبادل کشتیرانی دور از انتظار است.
چشم‌پوشی دولتمردان مصری بر تأثیرات دور زدن محاصره به نفع صهیونیست‌ها، عملا کمک کردن به رژیمی است که برای تداوم جنگ و کشتار علیه فلسطینیان از هیچ جنایتی حتی حمله به چادر آوارگان غزه فروگذار نمی‌کند. بر اساس داده‌های اداره رسمی آمار رژیم صهیونیستی، در دوره یکساله جنگ علیه غزه، تجارت مصر با سرزمین‌های اشغالی در مقایسه با دوره قبل از جنگ نه تنها کاهش نداشته، بلکه روند افزایشی بوده است.
طبیعی است تا زمانی که بین یک کشور مسلمان با رژیمی که دستش تا مرفق به خون کودکان غزه آلوده است و این میزان ارتباط وجود دارد چه انتظاری برای تحقق وحدت بین جوامع اسلامی با هدف نابودی یک دشمن مشترک می‌توان داشت. آیا چنین مسلمانانی چیزی به عنوان آموزه‌ها و سفارش پیامبر(ص) و اتحاد در مقابل دشمن را قبول دارند که خود را مقیّد به عمل به آن بدانند؟
عزت جامعه اسلامی زمانی به جوامع اسلامی باز خواهد گشت که سران کشورهای اسلامی و آحاد مسلمانان معتقد باشند به حكم آية شریفه «اِنّ هذه اُمّتكم اُمَّةً واحدةً» همة مسلمانان در چارچوب مسئوليت مشترك و متقابل قرار دارند.. چرا که بر اساس مفهوم «امت اسلامي» كه برخاسته از انديشه اسلامي و مستند به متون صريح و مؤكد ديني است، ديگر مرزهاي
شناخته شده بينالمللي، نژاد، زبان و حتي نوع حكومتها نميتوانند هيچ مسلماني را از شمول دايره امت بيرون برده و همه سرزمينهاي مسلمانان به عنوان سرزمين امت اسلامي در حمايت همه امت اسلامي تکلیف دارند.اگر به آیه مبارکه «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ...» ایمان داریم، باید بپذیریم آنچه توسط غالب سران کشورهای اسلامی در جنگ غزه در این یک سال اتفاق افتاده است، عکس آن عمل شده است و سران این کشورها با رهایی رژیم صهیونیستی از تنگنای اقتصادی نسبت به این رژیم «رُحَماءُ» و نسبت به مردم مسلمان و مظلوم غزه رفتاری « اَشِدَّاءُ» گونه داشته‌اند. مگر پيامبر اسلام (ص) نفرمودند: «مَنْ اَصْبَحَ لايَهتَمُّ بِاُمُورِ المُسلِمينَ فَلَيْسَ بِمُسٌلِمِ» كسي كه صبح كند و به امور مسلمانان اهتمام نكند مسلمان نيست. بنابراین، سران کشورهای اسلامی و فراتر از آن، همه مسلمانان، در هفته وحدت و در آستانه میلاد فرخنده آن یگانه دوران پیامبر ختمی مرتبت(ص) باید این سؤال را از خود بپرسندکه نسبت‌شان با پیامبر اسلام و آموزه‌های قرآنی او در مواجهه با کفّار و دشمنان صهیونیستی و جنایات آنها در غزه چیست و اگر پیامبر اسلام(ص) امروز در بین ما تشریف داشتند، چه می‌کردند؟آیا از اکتفایمان به جشن‌هایی که برای حضرتش برگزار می‌کردیم خرسند بودند یا همه همت خویش را به خرج می‌دادند تا زنان وکودکان فلسطینی و غزه را از دست جلّادان صهیونیست نجات دهند.