روح‌الله رستمی به مدال طلای رقابت‌های پاراوزنه‌برداری پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس دست یافت.

در ادامه رقابت‌های پاراوزنه‌برداری پارالمپیک ۲۰۲۴ جمعه شب‌، وزنه‌برداران دسته ۸۰ کیلوگرم در سالن «لا چاپله آرنا» به روی تخته رفتند که روح‌الله رستمی ملی‌پوش کشورمان به رقابت با حریفانی از چین، عراق، نماینده تیم پناهندگان، ساحل عاج، دومینیکن، بریتانیا و کره جنوبی پرداخت. این وزنه‌بردار کشورمان در نخستین حرکت خود وزنه ۲۳۰ کیلوگرمی را با موفقیت بالای سر برد و در حرکت دوم وزنه ۲۳۴ کیلوگرمی را انتخاب کرد که به راحتی آن را مهار کرد. رستمی در تلاش سوم وزنه ۲۴۲ کیلویی را درخواست داد که به درستی بالای سر برد و در نهایت با شکستن رکورد جهان به مقام قهرمانی رسید. وزنه‌برداران چینی و عراقی هم در این دسته به مدال نقره و برنز رسیدند. روح‌الله رستمی پس از مهار وزنه ۲۴۲ کیلوگرمی و کسب مدال طلای پاراوزنه‌برداری در پارالمپیک هفدهم که با رکوردشکنی دنیا همراه بود گفت: این مدال را از ائمه معصوم‌(ع) دارم و آن را به رهبر معظم انقلاب و مردم عزیز ایران تقدیم می‌کنم. وی در مورد تلاشی که صورت داد تا نرسیدن به مدال طلا در بازی‌های پاراآسیایی را جبران کند گفت: سختی زیادی کشیدم تا بتوانم از حریف چینی انتقام بگیرم و خوشحالم که توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم. رستمی در مورد این که برای پارالمپیک آینده چه برنامه‌ای دارد و چه قولی می‌دهد گفت: فعلا نمی‌توانم در مورد چهار سال آینده قولی بدهم. ورزش قهرمانی سخت است و باید با سرمربی تیم مشورت کنم و ببینم چه می‌شود.دارنده مدال طلای پاراوزنه‌برداری ایران در گفت‌و‌گوی دیگری پس از کسب این موفقیت گفت: خدا را شکر می‌کنم که به هدفم رسیدم. مدت‌ها بود که تمرینات سختی را پشت‌سر می‌گذاشتیم. تمام هدفم‌ این بود که ناکامی ‌هانگژو را جبران کنم و سومین مدال المپیکم، بهترین مدال المپیکم باشد. به لطف خدا و ائمه این اتفاق رقم خورد. این مدال را به مردم شریف ایران تقدیم می‌کنم. وی افزود: رقابت خیلی خوبی بود. از همان اول که ۲۳۰ کیلوگرم را انتخاب کردیم می‌دانستیم چه کار می‌کنیم. برای چنین رکوردی هم خیز برداشته بودیم و پلن‌ها از قبل چیده شده بود. از کادر فنی و مربیان خودم آقایان توکلی و ملاحسینی تشکر می‌کنم که این مدت زحمات زیادی کشیدند. من یک آسیب‌دیدگی خیلی جدی از ناحیه سینه داشتم و پزشکان می‌گفتند به این مسابقه نمی‌رسی. خدا را شکر می‌کنم هم آسیبم در مدت کوتاهی برطرف شد و توانستم این رکوردها را بزنم. رستمی در پایان گفت: از راه دور دست پدر و مادرم و تک‌تک اعضای خانواده‌ام‌ را می‌بوسم. خیلی زندگی با یک قهرمان سخت است و اینکه همه برنامه‌هایت را براساس زندگی یک قهرمان بچینی و خیلی وقت‌ها از تفریحت بزنی و پای این زندگی قهرمانی بمانی، سخت و دشوار است. من تنها این مدال را کسب‌ نکردم و مجموعه‌ای از افراد پشت من بودند که مهم‌ترین آن‌ها پدر و مادرم بودند و دستشان را می‌بوسم و مدالم را تقدیمشان می‌کنم.