توسعه پتروپالایشگاه‌ها ضرورت مطالبه نمایندگان از نامزد وزارت نفت
ناشناخته بودن گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت نفت و حمایت مدیران زنگنه از او موجب مخالفت کمیسیون انرژی مجلس با وزیر شدن محسن پاک‌نژاد شد؛ چرا که یکی از مطالبات اصلی از وزیر نفت پیشنهادی، توجه به پالایشگاه‌سازی و افزایش ظرفیت پالایشی کشور است.
به گزارش کیهان، مطالبه از گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت نفت، توجه به پالایشگاه‌سازی و افزایش ظرفیت پالایشی کشور است اما پاک‌نژاد به چهره‌ای نزدیک است که پالایشگاه‌سازی را کثافت کاری می‌داند و ضمناً توان فروش نفت در شرایط تحریم را ندارد.
«محسن پاک‌نژاد» به عنوان گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت نفت به مجلس معرفی شده است. او روز سه‌شنبه در جلسه کمیسیون انرژی مجلس حاضر شد اما نه برنامه‌ای داشت و نه پاسخ دقیقی به سؤالات نمایندگان. او ارائه برنامه و پاسخ به سؤالات و ابهامات را به جلسه بعد موکول کرد.
نخستین جلسه کمیسیون انرژی مجلس با وزیر پیشنهادی نفت به جای حرف‌های جدی، به کلی‌گویی گذشت. پاک‌نژاد در پاسخ به سؤال ۹ نماینده مجلس اعلام کرد که تازه ۲۵ ساعت از انتخاب ناگهانی وی برای وزارت نفت گذشته و هنوز نتوانسته در این مدت کوتاه برنامه‌ای تدوین کند.
در این جلسه یک و نیم ساعته، نمایندگان به بیان نظرات خود نسبت به پاک‌نژاد پرداختند. نکته اصلی این بود که کسی در کمیسیون انرژی از او شناختی نداشت و برخی اعضای کمیسیون از معرفی او به مجلس به‌عنوان گزینه پیشنهادی نفت گلایه کردند. فقط می‌دانستند که یکی از چهره‌های نزدیک به بیژن زنگنه؛ وزیر نفت سابق است.
با این‌حال، محسن پاک‌نژاد در جلسه کمیسیون انرژی مجلس عنوان کرد که ارتباطی با وزارت بیژن زنگنه ندارد. هر چند که سابقه مدیریت او در وزارت نیرو و وزارت نفت دقیقا خلاف این موضوع را نشان می‌داد. با این حال روزنامه شرق هم در روز سه‌شنبه نوشت که منتقدان پاک‌نژاد به دلیل محبوب نبودن زنگنه در بدنه نفت به دنبال وصل کردن غیرواقعی او به وزیر سابق نفت هستند.
حمایت 10 مدیر زنگنه از پاک‌نژاد
بازگشت زنگنه به وزارت نفت با پوشش پاک‌نژاد، اگر چه موضوع واضحی بود اما با بیانیه ۱۰ مدیر نفتی همه چیز واضح‌تر شده است. روز گذشته ۱۰ مدیر ارشد صنعت نفت طی بیانیه‌ای از محسن پاک‌نژاد؛ وزیر پیشنهادی نفت حمایت کردند. علی کاردر(از محکومان پرونده کرسنت)، حمیدرضا عراقی، سعید خوشرو، رامین حاتمی، رضا دهقان، رسول فلاح‌نژاد، حمید بورد، محمد صادق عظیمی‌فر، جهانگیر پورهنگ و تورج دهقانی که همه آنها جزو مدیران ارشد دوران زنگنه در وزارت نفت هستند که حامی پاک‌نژاد شده‌اند. نکته جالب اینکه در بین همه مدیران زنگنه، فقط ۱۰ نفر حاضر به حمایت شدند و مابقی خودشان را کنار کشیدند.
زنگنه؛ وزیر نفت دولت روحانی، ساخت پالایشگاه را کثافت کاری می‌داند؛ حال آنکه یکی از مطالبات اصلی از وزیر نفت پیشنهادی، توجه به پالایشگاه‌سازی و افزایش ظرفیت پالایشی کشور است. مسئله دیگر این است که وزیر نفت توان فروش نفت در شرایط تحریم را نداشت؛ به‌طوری که گفته بود؛ «هرکسی توانست بیش از 200 هزار بشکه نفت بفروشد را جایگزین من کنید.» البته احتمال بازگشت تیم زنگنه با واکنش‌های منفی در بدنه صنعت نفت همراه بوده است. صنعت نفت، فارغ از دیدگاه‌های جناحی است و اکنون با بازگشت تیم زنگنه مخالف است. وزیر نفت؛ باید جوان و نوآور اما آشنا با این صنعت و نقش راهبردی آن در کشور و عرصه بین‌المللی باشد.
البته کمیسیون انرژی هم با وزیر نفت شدن پاک‌نژاد موافقت نکرد. نخعی؛ عضو کمیسیون انرژی خبر داد که پاک‌نژاد؛ گزینه پیشنهادی وزارت نفت با رای قاطع اعضا رد شد و از ۲۳ رای فقط هفت رای موافق از این کمیسیون تخصصی را دریافت کرد.
ضرورت اقدام وزیر نفت
برای توسعه پتروپالایشگاه
یکی از مطالبات اصلی از وزیر نفت پیشنهادی، توجه به پالایشگاه‌سازی و افزایش ظرفیت پالایشی کشور است. به گزارش ایسنا، جعفر قادری؛ نماینده مجلس گفت: وزیر نفت پیشنهادی باید برنامه‌ای ارائه دهد که نقش کلیدی نفت را در اقتصاد کشور پیش ببرد و باید بتواند سیاست‌ها را به سمتی ببرد که حتی‌الامکان از خام‌فروشی فاصله بگیریم و به تولید محصولات نهائی و با ارزش افزوده بالا مبادرت کنیم.
او افزود: این امر نیازمند برنامه‌ریزی برای توسعه پتروپالایشگاه‌هاست که در برنامه هفتم توسعه نیز مورد تأکید قرار گرفته است. مجوز تنفس خوراک و تهاتر نفت با تجهیزات کارسازترین مشوق حمایتی برای توسعه پتروپالایشگاه‌ها است. از آنجایی که می‌توانیم به جایگزینی گاز با بنزین بپردازیم، بهتر است نفت را در پتروپالایشگاه‌ها تبدیل به محصولات دیگر کنیم و آنها را به فروش برسانیم.
نماینده مجلس ادامه داد: بخش نفت حوزه‌ای نیست که بتوانیم با آزمون و خطا آن را پیش ببریم. باید فردی مسئولیت وزارت نفت را برعهده بگیرد که آشنایی کامل به این حوزه داشته باشد. در حوزه انرژی موضوعات مختلفی وجود دارد که وزیر نفت آتی باید بتواند برای آنها چاره‌اندیشی داشته باشد؛ مثل تامین گاز خانگی و صنعتی در زمستان.
اقدامات ضروری وزیر نفت دولت چهاردهم
امین کاوه؛ کارشناس حوزه انرژی هم گفت: با توجه به نیازهای داخلی و همچنین برای افزایش درآمدهای ارزی کشور، وزیر نفت باید برنامه‌هایی را برای افزایش تولید نفت و گاز پیاده کند که شامل افزایش بهره‌وری در میادین موجود، توسعه میادین جدید و جذب سرمایه‌گذاری خارجی است. همچنین استفاده از فناوری‌های جدید و ارتقای زیرساخت‌های موجود در صنعت نفت و گاز برای بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها ضروری است.
کاوه با بیان اینکه وزیر نفت باید سیاست‌هایی را برای انتقال و بومی‌سازی فناوری‌های پیشرفته در این صنعت به اجرا بگذارد، افزود: با توجه به تحریم‌های بین‌المللی و وابستگی به بازارهای خاص، وزیر نفت باید به دنبال تنوع‌بخشی به بازارهای صادراتی باشد تا ریسک‌های سیاسی و اقتصادی کاهش یابد.
لزوم جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی
کارشناس حوزه انرژی ادامه داد: وزیر نفت باید راهکارهایی برای جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، از جمله استفاده از مدل‌های قراردادی مناسب، فراهم کند. همچنین یکی از اهداف کلیدی باید توسعه صنایع پایین‌دستی و پالایشگاهی باشد تا ارزش افزوده بیشتری ایجاد شود و وابستگی به صادرات نفت خام کاهش یابد. ضمن اینکه وزیر نفت باید برنامه‌هایی را برای مدیریت بهینه منابع انرژی و کاهش هدررفت‌ها در فرآیندهای تولید و توزیع نفت و گاز اجرا کند.
او افزود: وزیر نفت باید استراتژی‌هایی برای مقابله با تحریم‌ها و حفظ و توسعه صادرات نفت و گاز تدوین کند. بنابراین، بهبود و توسعه تعاملات با کشورهای همسایه و سایر نهادهای بین‌المللی در زمینه انرژی می‌تواند به کاهش فشارهای خارجی و افزایش همکاری‌های منطقه‌ای کمک کند.
کارشناس حوزه انرژی با اشاره به اینکه وزیر نفت باید برنامه‌هایی برای کاهش آلاینده‌ها و حفظ محیط زیست تدوین کند، ادامه داد: حمایت از نیروهای انسانی و ارتقای دانش آنها، امری ضروری است. ضمن اینکه وزیر نفت دولت چهاردهم به یک رویکرد جامع و استراتژیک برای مدیریت و توسعه این صنعت حیاتی نیاز دارد و با توجه به شرایط تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی، به مهارت‌های مدیریت بحران و توانایی مقابله با محدودیت‌های خارجی احتیاج دارد و باید بتواند راه‌حل‌های خلاقانه برای دور زدن تحریم‌ها و حفظ تولید و صادرات نفت پیدا کند.
کاوه افزود: صنعت نفت ایران نیازمند اصلاحات ساختاری برای بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها است. اگر توانایی اجرای این اصلاحات وجود داشته باشد، می‌تواند به بهبود وضعیت صنعت کمک کند. البته موفقیت وزیر نفت تا حد زیادی به میزان پشتیبانی سیاسی از سوی دولت و مجلس بستگی دارد و بدون حمایت کافی، حتی بهترین برنامه‌ها نیز ممکن است با موانع اجرائی مواجه شوند.