عاشقان اهل‌بیت(ع) از ۱۱۸ کشور و پنج قاره جهان
صبح شنبه، دیدار شرکت‌کنندگان در هفتمین اجلاس مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) با رهبر انقلاب، حسینیه امام خمینی(ره)؛ از همه جای جهان آمده بودند؛ نفس‌نفس‌زنان و عرق‌ریزان، زیر آفتاب سوزان تابستان، پیاده و سواره، یکی‌یکی سر رسیدند به شوق دیدار مقتدای‌شان، حضرت آیت‌الله سیدعلی حسینی خامنه‌ای. خیلی‌هایشان از مدت‌زمان باقی‌مانده تا شروع دیدار، استفاده می‌کردند برای گپ‌زدن با یکدیگر و کسب اطلاع از تازه‌ترین تحولات و تحلیل‌ها و اوضاع و احوال کشورهایشان؛ برخی دو به دو یا چندنفره، در حیاط یا داخل حسینیه با هم مشغول صحبت بودند و این هم‌افزایی بین مبلغان و پیروان اهل‌بیت(ع) از کشورهای مختلف جهان، واقعاً تماشایی بود.
به گزارش فارس، تنوعی که در ویژگی‌های ظاهری مهمانان دیده می‌شد و نیز حضور رهبران جنبش‌های مهم شیعی منطقه غرب آسیا و آفریقا، بیش از همه برای عکاسان، جذاب و چشمگیر بود و صدای شاتر دوربین‌هایشان یک لحظه هم قطع نمی‌شد. این تنوع، مرا یاد تنوع نژادها و لباس‌ها و گویش‌ها و عطرهای زائران در مسیر پیاده‌روی اربعین انداخت و گویی ویژگی مشترک این جمع با آن زوار، همین است؛ عشق به آل‌الله(ع) و هم‌گرایی و هم‌افزایی برای رسیدن به یک مقصد مشترک.
الغرض، اعضای مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) و میهمانان شرکت‌کننده در هفتمین کنگره این مجمع، پیش از ظهر شنبه، دوازدهم شهریورماه، پای سخنان رهبر حکیم انقلاب اسلامی نشستند.
همه با یک نقطه اشتراک
فضای حسینیه امام خمینی(ره) جالب بود. زن و مرد، پیر و جوان و رنگین‌پوست و سفیدپوست اما همه با یک نقطه اشتراک: تلاش برای ترویج و تبیین حقانیت مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام در اقصی‌نقاط جهان.
به جمعیت که نگاه می‌کردم انگار رنگین‌کمانی از کشورهای مختلف بودند که دور هم جمع شده‌اند اما نه فقط از هفت کشور، بلکه از ۱۱۸ کشور از پنج قاره دنیا. برای اینکه مطمئن شوم از هر پنج قاره و به‌خصوص اقیانوسیه که تعداد کشور کمتری دارد هم در جمع حضور دارند، از یکی از مسئولان مراسم می‌پرسم «احیاناً از استرالیا یا نیوزیلند یا گینه‌نو هم مهمانی در این جمع حضور دارد؟» که پاسخ مثبت می‌شنوم: «اتفاقاً یکی از مهمانان، از استرالیا آمده است و داشت پلاکاردی، حاوی ابراز ارادت به رهبر انقلاب با خود به داخل حسینیه می‌آورد که روی آن، نام کشورش را نیز نوشته بود.»
قبل از ورود به حسینیه، از همه مهمانان، تست فشار خون و تب‌سنجی گرفته می‌شود و اگر کسی ماسک نداشته باشد به او ماسک داده می‌شود. خود آقا هم از اول تا آخر برنامه، ماسک را از صورت برنمی‌دارند چون آمار ابتلا به بیماری کرونا همچنان قابل توجه است. بعد از دیدار، یکی از مهمانان خارجی را دیدم که بغض کرده بود؛ پرسیدم: «چه شده؟»؛ گفت: «دوست داشتم بعد از این همه‌وقت دوری، جمال رهبرم را مثل بدر کامل ببینم اما ماسکی که روی صورت‌شان بود نگذاشت چشمم آن‌طور که باید و شاید روشن شود...» با خود فکر کردم کجای دنیا می‌توان چنین عشق و ارادتی را پیدا کرد..؟
دیدارهای دونفره و چندنفره همچنان ادامه دارد اما آرام‌آرام همه سر جای خود می‌نشینند و خارجی‌زبان‌ها گوشی مترجم دریافت می‌کنند.
یکی‌دو دقیقه مانده به ساعت ۱۱، پرده پشت جایگاه کنار می‌رود و آقا مثل همیشه باوقار و جلال و شکوه خاص خود، وارد حسینیه می‌شوند و از پله‌ها بالا می‌آیند و پس از دست بلند کردن و پاسخ به ابراز احساسات حضار، روی صندلی می‌نشینند.
به محض اینکه می‌نشینند یکی از میهمانان بلند می‌شود و با صدای بلند و با هیجان خاصی، شروع می‌کند به خواندن نثری به زبان عربی.
برای همه مستضعفان، مایه امید
هنوز جملاتش تمام نشده که روحانی سیاه‌پوستی از دیگر سوی حسینیه برمی‌خیزد و با صدایی بلندتر از صدای نفر قبلی، غزلی زیبا به زبان عربی را می‌خواند: «یَا مَن هُوَ شَمسُ‌الوِلاءِ وَ کُلّ المُستَضعَفینَ أنتَ لَهُم أَمَلٌ» یعنی «ای کسی که خورشید ولاء است و برای همه مستضعفان، مایه امید...»
غزل‌خوانی او که تمام می‌شود نفر جلویی‌اش برمی‌خیزد و او هم شعری می‌خواند و مهمان سیاه‌پوست دیگری در ردیفی جلوتر همین‌طور.
در این میان، سیدی از انتهای حسینیه برمی‌خیزد و همین‌طور که آرام‌آرام پیش می‌آید با ترکیب گفتار با حرکات دستانش، غزلی را خطاب به آقا قرائت می‌کند. شناختمش؛ حجت‌الاسلام دکتر سید عبدالله حسینی، از شاعران برجسته دیار خراسان و امام جمعه شیعیان و رئیس مرکز اسلامی ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی.
در بخش دیگری از مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمین رضا رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پشت تریبون می‌رود و سخنرانی‌اش را با لحن عربی و با عباراتی برگرفته از خطبه ۱۸۲ نهج‌البلاغه اینچنین می‌آغازد: «الْحَمْدُللهِ الَّذِی إِلَیْهِ مَصَائِرُ الْخَلْقِ وَ عَوَاقِبُ الأمرِ نَحْمَدُهُ عَلَى عَظِیمِ إِحْسَانِهِ وَ نَیِّرِ بُرْهَانِهِ وَ نَوَامِی فَضْلِهِ وَامْتِنَانِهِ...»
او همچنین در سخنرانی‌اش مژده می‌دهد که سند تحول مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) را به‌زودی تقدیم رهبر انقلاب خواهد کرد و در عین حال تأکید می‌کند که مجمع، منتظر نهائی‌شدن این سند نمانده و اقدامات تحول‌گرایانه در اهداف، سامانه‌ها، عملکردها و روش‌ها را با محوریت تدوین شیوه‌های آموزش، فضای مجازی و رسانه‌های نوین آغاز کرده و در این راستا با اندیشه‌ورزان و نخبگان هم مشورت شده است.
دبیرکل مجمع، سخنانش را با این عبارات رسول خدا(ص) در خطبه روز جنگ اُحد به پایان می‌برد: «فإنّی حَریصٌ عَلَى رُشدِکُم وَ إِنَّ الإختِلَافَ والتَّنَازُعَ وَالتّثَبُّطَ مِن أَمرِ العَجزِ وَالضَّعفِ مِمَّا لَا یُحِبُّ اللهَ وَ لَا یُعطِی عَلَیهِ النَّصرُ وَ لَا الظَّفَرُ» یعنی «اختلاف و کشمکش و پشت‌هم‌اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن، یارى و پیروزى مى‌دهد.»
جمهوری اسلامی؛ پرچم برافراشته اهل‌بیت(ع)
در مقابل نظام سلطه
مشابه همین موضوع، در سخنرانی آقا هم تکرار می‌شود. ایشان در آغاز سخنرانی‌شان، در اهمیت این دیدار این‌گونه فرمودند: «این جلسه، جلسه ممتاز و برجسته‌ای است حقاً و انصافاً.» و در ادامه به محبوبیت اهل‌بیت(ع) در جهان اسلام اشاره و تأکید کردند: «جمهوری اسلامی به‌عنوان پرچم برافراشته اهل‌بیت(ع) در مقابل نظام سلطه، معتقد است در دنیای اسلام هیچ خط فاصل مذهبی، قومی، فرقه‌ای و نژادی، حقیقی نیست و تنها خط فاصل برجسته و حقیقی، مرزبندی میان دنیای اسلام با جبهه کفر و استکبار جهانی است.»
پاسخ به یک شبهه
در سال‌های اخیر، بارها در مجامع و محافل و گروه‌های مختلف حقیقی و مجازی با این‌جور پرسش‌ها مواجه شده‌ایم که «چرا جمهوری اسلامی، دشمن دارد؟» یا «چرا ایرانیان نمی‌خواهند مثل دیگرکشورها بدون دشمن‌تراشی زندگی کنند؟»
آقا در سخنرانی‌شان پاسخ ساده و بدیهی این شبهه را با صراحت و منطق، این‌گونه دادند: «این، همان پرچم است؛ پرچم ائمّه(ع) است؛ پرچم انبیاء(ع) است و نوشته این پرچم هم همین دو کلمه است: «عدالت و معنویت». توجه بکنید که وقتی شما پرچم عدالت و معنویت را بلند می‌کنید، طبیعی است در دنیایی که رفتارش مبتنی بر زور است و فکرش مبتنی بر مادّیت است ـ یعنی درست نقطه مقابل عدالت و نقطه مقابل معنویت‌ـ، عکس‌العمل ایجاد می‌کند. بعضی‌ها به ما می‌گویند «شما با فلان حرف، فلان حرکت، فلان تصمیم، دشمن‌تراشی کردید!»؛ نه؛ ما با برافراشتن پرچم جمهوری اسلامی، دشمن‌تراشی کردیم؛ ما با مطرح‌کردن احکام الهی دشمن‌تراشی کردیم. وقتی شما عدالت را مطرح می‌کنید، تمدن و دنیای مبتنی بر سلطه و استکبار، قهراً با شما مخالف می‌شود. وقتی شما معنویت را مطرح می‌کنید، دنیای مادّی که همه چیزش مبتنی بر مادّیت است و همه مفاهیم عالَم را برمی‌گرداند به پول، با شما مخالفت می‌کند؛ چیز طبیعی‌ای است. بنابراین، معارضه و مقابله دنیای استکبار و دنیای سلطه با حرکت جمهوری اسلامی، یک امر طبیعی و قهری است. امروز هم در رأس دنیای سلطه، آمریکاست؛ چیز دیگری نیست؛ با این حرف، تکلیف همه در قبال آمریکا معلوم می‌شود. امروز دشمنِ فعال و در رأس جبهه دشمن، آمریکاست.»