ای رسول خدا(ص) قلب نازنینت آرام گرفت؟! (نکته)
۱- سوره «هود» که نازل شد، غم سنگینی بر قلب
رسول خدا(ص) نشست و از آن پس، بارها به غُصه می‌فرمود: «سوره هود مرا پير كرد». چرا؟ آیا اخبار تکان‌دهنده‌ای که از برپایی قیامت و سختی‌های روز حساب در این سوره بود، قلب پیامبر اعظم را فشرده بود؟ آیاتی از این دست پیش از نزول سوره هود و پس از آن هم آمده بود. چرا سوره هود؟!
رسول خدا(ص) در این خصوص از آیه ۱۱۲ سوره هود
یاد می‌فرمود « فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ ... آنگونه که تو را فرمان داده شده است استقامت کن ... ». اما، نظیر این آیه در سوره شورا نیز آمده است. چرا سوره هود و نه سوره شورا؟!. پیش از این در یادداشتی اشاره داشتیم که پاسخ را باید از زبان امام راحلمان -رضوان‌الله تعالی‌علیه- بشنویم. حضرت امام در این‌باره می‌فرمایند: «... جمله فاستقم كما امرت در دو جاي قرآن هست. يك جا در سوره «شورا» و يك جا هم در سوره «هود»، لكن پيغمبر اكرم(ص) فرموده است «شيبتني سوره هود ... سوره هود مرا پیر کرد » چرا سوره هود را فرمود؟
براي آنكه- اين آيه- در سوره هود يك ذيلي دارد و آن اين است كه فاستقم كما امرت و من تاب معك(آنگونه كه تو را فرمان داده شده است استقامت كن و آنان كه با تو به سوي خدا آمده‌اند نيز بايد استقامت كنند). پيغمبر(ص) خوف نداشت از اين كه خودش استقامت داشته باشد، خودش مي‌دانست دارد، اما مي‌ترسيد كه ما استقامت نداشته باشيم».
۲- روز جمعه است. هزار و چهارصد و چند سال قبل.
پیامبر خدا(ص) به خطبه نماز جمعه ایستاده است. ناگهان جارچی با صدای بلند خبر می‌دهد که کاروان تجاری یمن به مدینه وارد شده است. شماری از نمازگزاران، نماز را ترک می‌کنند و به سوی کاروان می‌روند. این آیه از سوره مبارکه جمعه در این‌باره است « وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَهًْ أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَهًِْ وَاللهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ... [آنها] چون تجارت و بازیچه‌ای ببینند به سوی آن می‌شتابند و تو را در نماز تنها می‌گذارند. بگو آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است و خدا بهترین روزی‌دهندگان است».
۳- بازهم روز جمعه است ۲۴ اسفند سال ۱۳۶۳ -تهران- صدام از چند روز قبل اعلام کرده است که نماز جمعه تهران را بمباران خواهد کرد. مردم، اما انبوه‌تر از همیشه در نماز جمعه حاضر شده‌اند. کودکان را نیز با خود آورده‌اند. رهبر معظم انقلاب (رئيس جمهور وقت) خطبه دوم نماز را می‌خواند. ناگهان بمبی در میان جمعیت منفجر می‌شود و گوشت و پوست و خون شهدا به اطراف پاشیده می‌شود. بلافاصله فریاد الله‌اکبر جمعیت در فضا طنین‌انداز می‌شود و شعار حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست به آسمان بر می‌خیزد. امام جمعه، با صلابت در جای می‌ایستد و مرحوم مرتضائی‌فر دست ایشان را می‌کشد که از تریبون جدا کند ولی امام جمعه تریبون را ترک نمی‌کند. هیچ‌کس از جای خود تکان نمی‌خورد (جز تعدادی که به انتقال شهدا و مجروحان می‌روند) در قنوت نماز، هواپیماهای عراقی از راه می‌رسند، صدای مهیب بمب‌ها و شلیک ضد‌هوایی‌ها در فضا می‌پیچد. ولی انگار نه انگار که واقعه‌ای در پیش است...
همان شب، حضرت امام(ره) ایستادگی و شجاعت مردم و صلابت امام جمعه تهران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را می‌ستایند.
۴- امام راحل ما(ره) می‌فرمودند: « من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله - صلی‌الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی- صلوات الله و سلامه علیهم- می‌باشند».
۵- خمینی کبیر غبار قرن‌ها بدعت و تحریف و کج‌اندیشی و ... را از چهره اسلام ناب زدود و اسلام ناب محمدی(ص) را همانگونه که در صدر بود به جهان ارائه فرمود. از این روی می‌توان گفت که انقلاب اسلامی احیای همان بعثت است. در این خصوص، استدلال حکیمانه رهبر معظم انقلاب گویا‌ترین است. بخوانید!
« ... انقلاب عظیم اسلامی در ایران مضمون بعثت را در دوره معاصر تجدید کرد؛ یعنی خداوند متعال به امام بزرگوار ما این توفیق را داد که خطّ مستمرّ بعثت نبوی را در این دوران، با ابتکار خود، با شجاعت خود، با‌اندیشه بلند خود، با فداکاری خود پُررنگ کند».
۶- از حضرت امام(ره) است که: « آن‌قدر آيه و روايت كه در سياست وارد شده است، در عبادات وارد نشده است. شما پنجاه و چند كتاب فقه را ملاحظه مى‌كنيد، هفت- هشت تا كتابى است كه مربوط به عبادات است، باقىاش مربوط به سياسیات و اجتماعيات و معاشرات و اين‌طور چيزهاست». بدیهی است که اجرای احکام حیاتبخش اسلام، مخصوصاً سیاسیات و اجتماعیات آن اولاً به قدرت، ثانیاً به تشکیل حکومت و ثالثاً به زمامداری فقیه عادل و آگاه به قوانین الهی نیاز دارد. و این نیاز مبرم که در فاصله کوتاهی بعد از رحلت رسول خدا(ص) ترک شده و به انحراف کشیده شده بود، در انقلاب اسلامی تحقق یافته است. به بیان دیگر، انقلاب اسلامی احیای بعثت و ادامه راه به فراموشی سپرده شده رسول گرانقدر اسلام(ص) است.
۷- اکنون پرسشی از رسول خدا(ص) در میان است و آن اینکه آیا هنوز هم قید « وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ» از آیه ۱۱۲ سوره هود، غبار غم بر قلب نازنین و مبارکتان می‌نشاند؟ آیا از امت آخرالزمانی خود راضی هستید؟
حسین شریعتمداری