معاهده پاریس یعنی پرداخت خسارات آلایندگی‌های دیگران توسط ما
فریدون عباسی، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس گفت: «روسیه و رئیس‌جمهوری آن پای‌کار بودند و رئیس دولتشان اعلام کرد که باید با ایران برای اجرای برق هسته‌ای همکاری کنیم؛ وقتی دولت روحانی بر مسند کار آمد، متوجه شدیم که این دولت نه‌تنها اعتقادی به برق هسته‌ای ندارد بلکه به تولید برق هم اعتقادی ندارند زیرا بایستی مدیریت مصرف را به‌جای نیروگاه‌سازی اجرا کنیم که این موضوع را از زبان مسئولین وزارت نیرو در چند سال اخیر شنیده‌ام که ما 200 ساعت بیشتر در هرسال پیک مصرف برق نداریم و برای جبران این مقدار فایده‌ای ندارد که نیروگاه برق بسازیم و بهتر است به دنبال مدیریت مصرف باشیم.»
وی در ادامه تصریح کرد: «ظاهر این دیدگاه خوب است ولی به‌هیچ‌وجه پیش‌بینی خشکسالی را نمی‌کردند این در حالی است که ما نیازمند آب هستیم و اگر بخواهیم آب پشت سدها را رها کنیم حداکثر 11 هزار مگاوات برق‌آبی تولید خواهیم کرد. عملاً پشت سدها آبی باقی نمانده و از این آب نمی‌توانیم در بخش کشاورزی استفاده کنیم و عملاً خود را محروم کرده‌ایم؛ لذا نیروگاه‌های برق‌آبی جواب مناسبی برای تأمین برق کشور نیست مگر اینکه آب را پشت سدها ذخیره کرده و مواقعی که در بخش کشاورزی به آب نیاز داریم با آب رها شده این سدها نیروگاه‌های برق آبی را فعال کنیم و در آن زمانی که برق تولید شد نیروگاه‌های حرارتی و فسیلی را خاموش کرده و به اصلاح و تعمیرات آنها بپردازیم.»
عباسی در ادامه گفت: «متأسفانه یکسری مبانی نظری غلط و سوء‌مدیریت در چند سال اخیر باعث کمبود تولید برق و خاموشی‌های گسترده شده است. خاستگاه فکری دولت به‌هیچ‌وجه نگاه به شرق نبوده و به آسیا و آفریقا فکر نمی‌کردند در حالی که اقتصاد ایران با آسیا و آفریقا می‌چرخد نه اروپا؛ چراکه فاصله جغرافیای ما با اروپایی‌ها زیاد است و نوع کالاهایی که آنها مصرف می‌کنند و استانداردهایی که دارند متفاوت با ما است.»
عباسی در مورد معاهده پاریس می‌گوید: «من داده‌های لازم را برای داده‌های معاهده پاریس ندارم که اگر آن را امضا کردیم و تعهداتی را پذیرفتیم آیا آن را اجرا کرده‌ایم و یا آنکه فقط تعهداتی را پذیرفته‌ایم. ولی درمجموع مبنای این معاهده کم کردن گازهای گلخانه‌ای است و بر همین راستا نبایستی CO2 تولید شود. لذا این موضوع در دودکش نیروگاه‌های برقی که سوخت آنها از مازوت و یا گازوئیل است تأثیر دارد یا نه؛ یا اینکه آلایندگی این نیروگاه‌ها بالاتر از حدی باشد نبایستی این نیروگاه‌ها به فعالیت خود ادامه دهند. سوخت کشتی‌ها هم به همین صورت است و اگر گوگرد سوخت این کشتی‌ها از یک حدی بالاتر باشد اجازه نخواهد داد کشتی که از سوخت غیراستاندارد استفاده می‌کند در آب‌های بین‌المللی حرکت کند.»
وی در ادامه افزود: «کشوری مانند چین اعلام کرده است که از سال 2025 به بعد فقط به مفاد معاهده پاریس فکر می‌کنم و حتی آمریکا می‌گوید حتی حرف معاهده پاریس تا سال 2010 را مطرح نکنید و زغال‌سنگ و مازوت می‌سوزانم و کاری هم به آلایندگی نداریم زیرا اقتصاد و اشتغال هم به عدم اجرای معاهده پاریس وابسته است. اما ما این انسجام داخلی را در حوزه اقتصاد نداریم و متأسفانه هر وزیری هر آنچه جلویش بگذارند امضا می‌کند.»
این عضو مجلس یازدهم گفت: «متأسفانه ما یک مرکز داده ملی که بر مبنای اطلاعات ملی که در آنجا وجود دارد بر اساس آن دستگاه‌ها تصمیم‌گیری کنند و نباید هر تعهدی را بپذیرند و بایستی بررسی کنند که هر تعهد چقدر برای کشور فایده دارد و یا اینکه منابع ملی را برای آن کشورهایی که 100 سال جلوتر از ما کره زمین را آلوده کرده‌اند و به پیشرفت رسیده‌اند، خرج کنیم. بنابراین نباید خسارات آلودگی‌هایی را که دیگر کشورها ایجاد کرده‌اند ایران و یا کشورهای درحال‌توسعه بپردازند. به‌نظر می‌رسد همه چیز قدرت از آن برخی کشورهای غربی است و هزینه‌های آن را بایستی کشورهای دیگر بپردازند.»