شما باید پاسخگوی عدم لغو تحریم‌ها باشید نه طلبکار آن
وزیر مستعفی راه و شهرسازی مدعی شد 400 میلیارد دلار خرج دور زدن تحریم‌ها شده و ذی‌نفعان به دنبال حفظ تحریم هستند.
به گزارش ایلنا عباس آخوندی گفت: وقتی این تحریم‌ها و منافع آن 16 سال به طول می‌کشد در واقع نهادینه می‌شود و ذینفعان جدی پیدا می‌کند. در این مدت بین 300 تا 400 میلیارد دلار هزینه شده، این یعنی فساد بزرگ شکل گرفته است. این ذینفعان با شعارهای مختلف به دنبال حفظ شرایط موجود هستند.
وی اظهار داشت: یکی از مشکلات اصلی ما بحث عدم قطعیت است. ما نمی‌دانیم که آیا موضوع برجام حل می‌شود یا خیر؛ چهار سال است نمی‌دانیم آیا به FATF می‌پیوندیم یا خیر، همچنین از زمان آقای رفسنجانی تا به امروز بحث پیوستن ایران به WTO بوده است. طبیعتاً این همه عدم قطعیت خود را در روند نزولی منحنی‌ها نشان می‌دهد.
وی ادامه داد: عنصر سیاست‌گذاری و سیاست می‌تواند مشکلات ما را حل کند. تا ما به اقتصاد جهانی نپیوندیم هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد حتی مسئله کرونا و واکسیناسیون را نمی‌توانیم حل بکنیم در حالی که همه کشورهای همسایه آن را حل کرده‌اند.
وی همچنین گفت: در سه سال گذشته حدود 15 میلیارد دلار صرف خرید خانه در خارج شده است. این به مفهوم خروج سرمایه بسیار سنگین از کشور بوده در حالی که ورود سرمایه حدود صفر است.
وی ادامه داد: آیا رشد اقتصاد ما از طریق تجارت بوده است؟ یا محیط کسب و کار خوبی داشتیم؟ یا نمی‌توانیم بگوییم که رقابت‌پذیر بودیم و یا رشد اقتصادی ما از دانش فنی بوده است. بنابراین پول نفت موجب رشد اقتصادی بوده است که پس از تحریم‌ها در بیرون می‌ماند و معادل آن ریال توزیع می‌شود که آن نیز تورم ایجاد می‌کند.
دور زدن تحریم‌ها برای کشور هزینه‌زاست
آخوندی مدعی شد: از سال 84 تا امروز روندنزولی اقتصادی ایران شروع شده است و تنها عامل مهم برجام بود که آن نیز برگشت البته یک عده‌ای که در وضع موجود منافع آشکار دارند، حاضر نیستند تغییری در آن ایجاد شود. وقتی ما در 16 سال اخیر تحریم شدیم بحث «دور زدن تحریم‌ها» را مطرح کردیم که اصلاً مجانی نیست و برای کشور هزینه‌زا است.
درباره این اظهارات چند نکته شایسته ذکر است. نخست این که تحریم‌های مؤثر نه از 16 سال قبل، بلکه از 10 سال قبل (سال 90) آغاز شد کسانی که گرای این تحریم‌ها را دادند، عناصر فعال در ستاد فتنه سبز بودند. آقای آخوندی یکی از گردانندگان این ستاد بود. در واقع پس از شکست فتنه سبز در ابعاد سیاسی و خیابانی، کسانی از فعالان فتنه به آمریکایی‌ها پیغام دادند که فشار بر اقتصاد ایران و معیشت مردم، می‌تواند فتنه را احیا کند.
نتیجه این فتنه اقتصادی، سخت شدن معیشت مردم بود و متعاقب آن ائتلاف مدعی اعتدال و اصلاحات که در میان آنها، برخی از فعالان فتنه 88 نیز خودنمایی می‌کردند، خود را به عنوان قهرمان مذاکره برای برداشتن تحریم‌ها جا زدند. آنها پس از پیروزی در انتخابات، برجام را ریل‌گذاری کردند که در فرآیند 5 ساله موجب شده 700 تحریم پیشابرجامی به بیش از 1500 تحریم پسابرجامی اوباما و ترامپ تبدیل شود. این هم جزو صورت‌حساب هزینه‌های طیف آقای آخوندی محسوب می‌شود. در واقع امثال آقای آخوندی باید پاسخگوی ماندگاری تحریم‌ها باشند نه این که برداشته نشدن تحریم‌ها را به دیگران حواله دهند. در همین دوره اگرچه تورم‌های 600 تا 800 درصدی به مردم تحمیل شد و منابع ارزی محدود گردید، اما دولت با سوءمدیریت 18 میلیارد دلار ذخایر ارزی را طرح کرد و در نوبت دیگر ده‌ها میلیارد دلار برای واردات اختصاص داد که بخش عمده‌ای از آن صرف رانت‌خواری، عدم واردات کالا، و یا واردات کالا و فروش آن به قیمت ارز آزاد شد. این چرخه معیوب نیز محصول مدیریت دولتی است که آقای آخوندی سه سال عضو آن بود. به بیان دیگر تیم مدیریتی آخوندی و دیگران، ادعا کردند تحریم‌ها را برمی‌دارند تورم را کنترل می‌کنند و به تجارت خارجی سامان می‌دهند، اما شرایط در دوران آنها چند برابر سخت‌تر و بی‌ثبات‌تر شد. با این وجود آقای آخوندی به جای احساس شرمندگی، دست پیش می‌گیرد و جوری حرف می‌زند که انگار از مریخ فرود آمده و ریل‌گذار و وزیر همین دولت نبوده است.
موضوع دیگر، کارهای مهمی است که می‌شد در داخل و خارج انجام داد و تحریم‌ها و آثار مخرب آن را بی‌اثر کرد، اما امثال آقای آخوندی یا مرتکب ترک فعل شدند یا مرتکب سوء رفتار و سوء مدیریت. وزیر مستعفی راه و شهرسازی از طرفی به واگذاری قرارداد به شرکت‌های خارجی (حتی در حد کترینگ راه‌آهن و تزئینات اتوبان تهران- شمال) اعتقاد داشت و از سوی دیگر به احیای تولید داخلی از جمله در بخش مسکن به عنوان پیشران اقتصاد کشور و کم‌اثرکننده تحریم‌ها اعتقاد نداشت. توضیح این که ایران قبل از دولت روحانی توانسته بود به کمک ظرفیت‌های بزرگ مهندسی، در برخی کشورها به احداث پروژه‌های انبوه مسکن همت گمارد و ارزآوری خوبی از این طریق داشته باشد. اما در مدیریت مدعی تدبیر و امید، ضمن تمسخر ظرفیت‌های داخلی و پروژه‌هایی مانند مسکن مهر، اقتصاد کشور به سمت وابستگی بیشتر به درآمد نفتی پیش رفت و در واقع تأثیر تحریم‌ها چند برابر شد. در واقع در این حوزه‌ها،‌امثال آقای آخوندی متهم هستند که با سوءمدیریت سؤال برانگیز خود، موجب ماندگاری و تشدید تحریم‌ها و آثار مخرب آن شده‌اند.

این حرف‌ها کارنامه درست نمی‌کند موقع رفتن دولت است
آقای ربیعی! اگر یک درصد به چیزهایی که گفتی اطمینان داری، برو سر یک چهارراه همین‌ها را بگو، ببین مردم چه جوابی به شما می‌دهند.
علی ربیعی سخنگوی دولت در آخرین نشست خبری خود با خبرنگاران ادعاهای جدیدی درباره برجام و منتقدان دولت بیان کرد. ربیعی گفته بود: «برجام برای تاریخ ایران و همه جهانیان عبرت‌آموزی زیادی دارد»، «باعث تقویت اعتماد به نفس ملی شد»، «اگر برجام نبود قرارداد 25 ساله با چین هم نبود» و «تصور نمی‌کردیم یک جناح خاص، رقابتی سالم را تا مرز عداوتی مسموم پیش ببرد.»
جهان‌نیوز از مخاطبان خود خواست تا نظرشان را نسبت به اظهارات ربیعی درج کنند. بخشی از این واکنش‌های مردم را در ادامه می‌خوانید:
* جناب سخنگو اگر افتضاح برجام نبود، اوضاع خیلی بهتر بود.
* ربیعی‌جان، 50 کشور با چین بدون برجام و FATF معاهده امضا کردند. تا دیروز می‌گفتید بدون پذیرش ‌FATF نمی‌توانیم با چین معاهده برقرار کنیم.
* 8 سال عمر مملکت را صرف مذاکره‌ای کردید که به راحتی توسط آمریکا یک باره پاره شد و به تعهدات خودشون عمل نکردند.
* خدا خیرت بده من که به اندازه خودم خیلی خندیدم با زبون روزه دل ما رو شاد کردی... ممنونتم. تا روز آخرتون برای شادی ما از هیچ حرفی دریغ نمی‌کنین.
* با این برجامتون ستون فقرات اقتصاد ایران را شکستید.
* برجام اگه خوب بود پس چرا دوباره مذاکره می‌کنید؟ برجام اگه خوب بود پس چرا شرکت‌های خارجی سرمایه‌گذاری نکردن؟ اگر خوب بود پس چرا هنوز تحریم هستیم نقد دادید به امید نسیه آخرش هم هیچ.
* واقعا اگر این تعبیر «ما نبودیم» را از این آقایان می‌گرفتند، چه برای گفتن داشتند؟
* به جای پذیرش اشتباهاتشان، می‌خواهند برجام خسارت محض را بزک کنند!
* آقای ربیعی اگه یک درصد به چیزایی که گفتی اطمینان داری برو سر یه چهارراه همینا رو بگو و ببین مردم بهت چی می‌گن.
* ای کاش لااقل از برجام عبرت می‌گرفتید!
* عبرت از این جهت است که با دشمن هرگز رو یه سفره نمیشینن و در راهرو قدم نمی‌زنند و دست در دست قاتلین عزیزترین جوانان این کشور نمی‌گذارند این بزرگ‌ترین عبرت است.
* خداییش راست میگه اگه برجام و این دولت نبود، ماشین و خونه‌هامون این همه قیمت پیدا نمی‌کرد و الان باید سوار ماشین‌های ارزون قیمت و صاحب‌خونه‌های بی‌کیفیت بودیم، ممنونیم روحانی!
* آقای ربیعی خدایی خودت اینا رو می‌گی، یا مجبورت می‌کنن باید اینا رو بگی... من بعید می‌دونم شما با این موی سفید این حرفا رو بزنی.
* نکنه منظور از «عداوت مسموم یک جناح» وقایع سال 88 باشه...! آخه اون موقع بود که معلوم شد تبدیل رقابت به «عداوت» تا مرز براندازی نظام یعنی چه...!
* کشورمان قبل از برجام تحریم بود اما توانمندی قابل توجهی در حوزه هسته‌ای کسب کرده بود. پس از برجام باز هم تحریم ماند، اما بخش زیادی از فعالیت‌های هسته‌ای تعطیل و اندوخته‌های ارزشمند این حوزه از دست رفت و در سایه غفلت دولت از اقتصاد و توانمندی‌های داخلی، گرانی و تورم عجیب و کاهش شدید ارزش پول ملی نیز در کارنامه دولت ثبت شد.
* اینا چیزی برای دفاع ندارن، یعنی کاری انجام ندادن که بشه ازش نام برد؛ فقط ی برجام که فکر می‌کنن دنیا را فتح کردند و الان هم مجبورن هی برجام رو خوب جلوه بدن. موقع رفتنه با سبد خالی.

از نامزدها تعهد بگیرید تا زیر وعده‌ها نزنند
افرادی که برای انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد می‌شوند باید تعهد بدهند که پس از پیروزی و قبول مسئولیت، و به هنگام پاسخگویی به مردم، رئيس‌جمهور را تدارکاتچی معرفی نخواهند کرد.
به نوشته «الف»، در میان کسانی که خود را در قامت نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری می‌بینند، شور و هیجان گسترده‌ای در جریان است.
تعداد زیادی از شخصیت‌های سیاسی از طیف‌ها و جناح‌های مختلف کشور به صورت رسمی و یا غیررسمی اعلام نامزدی کرده‌اند.
در قانون اساسی رئیس‌جمهور مقام اول اجرایی کشور می‌باشد و قدرت و اختیارات و مسئولیت‌های مشخصی برای او تعریف شده است.
مسلما هر فردی که قصد نامزد شدن برای این مهم را داشته باشد، اولین و حیاتی‌ترین موضوعی را که باید بداند و به آن واقف باشد، همین حدود قدرت و اختیارات ریاست‌جمهوری است تا بتواند بر اساس این شرایط وعده و قول‌های انتخاباتی بدهد.
هر نامزد و کاندیدای ریاست‌جمهوری باید با آگاهی به محدوده اختیارات ریاست‌جمهوری به انتخابات ورود کند تا فردا روزی اگر ناتوانی و بی‌تدبیری نشان داد؛ تقصیر ناکارآمدی‌های خود را متوجه اختیارات نکند.
جالب اینجاست که تعداد زیادی از رجالی که همواره رئیس‌جمهور را در اداره امور کشور هیچ‌کاره دانسته و حداکثر مقامی را که برای آن قائل می‌شوند «تدارکاتچی» می‌باشد، سینه‌چاک‌ترین افراد برای رسیدن به پست ریاست‌جمهوری می‌باشند و در صف اول نامزدی قرار دارند!
پیشنهاد می‌شود در متن تحلیف ریاست‌جمهوری این جمله هم گنجانده شود: «اینجانب به عنوان رئیس‌جمهور ایران با علم کامل به حدود و اختیارات ریاست‌جمهوری این مقام را پذیرفته و در آینده هیچ‌گونه ادعایی مبنی بر کم بودن اختیارات نخواهم داشت»