kayhan.ir

کد خبر: ۲۱۰۸۹۵
تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۰:۳۵
گفت‌و‌گوی خواندنی کیهان با سرتیپ دوم امیرعلی اوجاقی فرمانده دانشگاه افسری امام علی(ع)

دانشجویان افسری رزمندگان ارتش در رکاب ولایت هستند

از جان گذشتن را وظیفه خود می‌دانند و به آن افتخار می‌کنند، هدفی جز خدمت به خلق و پیشرفت ایران اسلامی در پیش ندارند. خالصانه در این راه گام برمی‌دارند و برای تعلیم و ‌تربیت جوانان برومند این سرزمین از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند. جوانانی که روزی قرار است فرماندهان باصلابت ارتش شوند، ارتشی که از ذره ذره خاک میهن حراست می‌کند.

سرتیپ دوم ستاد امیرعلی اوجاقی، فرمانده دانشگاه افسری امام علی(ع) است. در کلامش صلابت و آرامش، ایمان و تجربه، تخصص و دلسوزی موج می‌زند. او همچون باغبانی است که جوانان متعهد میهن را پرورش می‌دهد تا روزی فرماندهانی چون حسن باقری و صیاد شیرازی تحویل این انقلاب دهد... ناگفته‌های دانشگاه افسری امام علی علیه‌السلام را از زبان این فرمانده گرانقدر می‌شنویم...
سیدمحمد مشکوهًْ‌الممالک
لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چطور شد که وارد ارتش شدید؟
سرتیپ دوم ستاد علی اوجاقی فرمانده دانشگاه افسری امام علی علیه‌السلام هستم و معمولاً در دوران جوانی و دوران دبیرستان به‌ویژه اینکه دوران دبیرستان تأثیرگذار است برای اینکه یک جوانی که وارد یک دنیای دیگر از نظر مسئولیتی و شغلی می‌خواهد بشود معمولاً یک دغدغه‌ای دارد. دغدغه‌اش هم این هست که با توجه به تحصیلات و رشته تحصیلی کجای این کشور عزیزمان می‌توانم فردی موثر باشم. بنده معمولاً برنامه ارتش را در تلویزیون مشاهده می‌کردم. دایی من هم جزو کمیته انقلاب اسلامی  ایران بود و این دو در ذهنیت و تعیین شغل من اثر داشت. به‌ویژه وقتی نه یا ده ساله بودم پدربزرگ بنده هم مدام من را تیمسار صدا می‌کرد و همیشه از خودم سؤال می‌کردم که چرا مرا این‌گونه صدا می‌کند ایشان که آینده‌نگری خوبی دارند و در نهایت به‌خاطر اینکه در آینده مسئولیتی داشته باشم در کنکور سراسری شرکت کردم و خوشبختانه رتبه خوبی هم داشتم و منتظر بودم ببینم که کجا قبول می‌شوم. دیدم جایی نوشته رشته فیزیک دانشگاه افسری امام علی. گفتم: این خیلی خوب است که هم نظامی می‌شوم و هم رشته‌ای هست که دوست دارم و ان‌شاءالله بتوانم اینجا مثمر ثمر باشم. در نهایت بالاخره در مصاحبه و معاینات قبول شدم. به‌عنوان دانشجوی سال تهیه در این دانشگاه مشغول به تحصیل شدم و در رشته کارشناسی فیزیک هسته‌ای و درکارشناسی ارشد رشته مدیریت و در مقطع دکتری علوم دفاعی راهبردی گرایش دفاع ملی. امروز هم با سپاسگزاری از درگاه احدیت مسئولیت دارم که به جوانان ارتش جمهوری اسلامی ‌خدمتگزاری داشته باشم.
دانشگاه امام علی(ع) در چه زمینه‌هایی فعالیت دارد؟
دانشگاه افسری امام علی علیه‌السلام وابسته به نیروی زمینی قهرمان ارتش جمهوری ایران است و از نظر ساختار علمی ‌و نظامی، معاونت‌های آموزشی در نزاجا و ناجا داریم و همتای آن در نهایت وصل می‌شویم به وزارت علوم و فناوری. یعنی ما در اصل زیر نظر وزارت علوم تحصیلات‌مان را طی می‌کنیم. دانشگاه افسری یک وظیفه مهم مأموریتی دارد، که عبارتست از‌ تربیت و آموزش افسران متدین، انقلابی، مبتکر، خلاق و فداکار برای کلیه پست‌های سازمانی در ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران. به عبارتی جوان‌هایی که در اینجا تحصیل می‌کنند در اصل خون‌های تازه‌ای هستند که به شریان‌های افتخارآمیز ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران تزریق می‌شوند. مدت تحصیل در این دانشگاه در اکثر رشته‌ها سه سال تحصیلی یا به عبارتی هفت ‌ترم است. مدت تحصیل در بعضی از رشته‌ها مانند عمران- عمران، خلبانی و یا رشته فیزیک و ریاضی چهار سال است.
لطفاً پروسه ورود فرد به دانشگاه افسری امام علی(ع) و مراحل فارغ‌التحصیلی را برای ما توضیح دهید.
دانشگاه امام علی(ع) جزو برترین دانشگاه‌ها است؛ چرا که نشان فداکاری به آن تعلق گرفته است. این دانشگاه در حوزه وظیفه‌شناسی و اجرای مأموریت در دوران دفاع مقدس نیز ممتاز بوده است.
بر اساس سیاست‌های ستاد کل نیروهای مسلح، دانشگاه افسری امام علی(ع) از طریق کنکور اختصاصی دانشجو می‌پذیرد و ثبت‌نام در کنکور هم از طریق اینترنت و سایت‌ها انجام می‌شود و هر داوطلب به هر دانشگاهی که علاقه دارد آن را انتخاب می‌کند.
بعد از ثبت‌نام، در کنکور داخلی شرکت می‌کند و اگر امتیاز بیاورد برای معاینات و مصاحبه دعوت می‌شود. معاینات پزشکی بسیار اهمیت دارد؛ چرا که یک نظامی باید تنی سالم داشته باشد که بتواند مأموریت‌ها را به‌طور شایسته انجام دهد. مصاحبه‌های فرماندهی، حفاظت و عقیدتی صورت می‌گیرد و در نهایت اسامی‌قبول شدگان از طریق سایتی که زیر نظر ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران است اعلام می‌شود. این افراد در یک تاریخ مشخصی می‌آیند و دوره‌های رزم مقدماتی را می‌گذرانند یا به عبارتی با محیط نظامی آشنا می‌شوند. همه افراد صد‌در‌صد لباس نظامی بر تن دارند و در رشته‌ها و گرایش‌های مختلف به مدت سه سال دوره‌های مختلف را می‌بینند. دانشجویان در اینجا علاوه ‌بر اینکه مثل سایر دانشگاه‌های زیر نظر وزارت علوم بایستی واحدهایی را پاس کنند که بتوان گفت فرد فارغ‌التحصیل شده است، باید یک‌سری واحدهای نظامی را هم پاس کند. دوره‌های مخصوص دارند؛ از جمله دوره‌های تکاور، دوره‌های چتربازی، دوره رزم در شرایط ویژه. در نهایت افراد چه از لحاظ جسمی ‌و چه عقلی، رشد لازم را به دست می‌آورند و به‌عنوان یک افسر زبده و انقلابی متدین ‌تربیت می‌شوند و در آینده به‌عنوان فرمانده و مدیر، در ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران انجام وظیفه خواهند کرد.
در دفترچه کنکور نوشته شده دانشگاه همرزم می‌طلبد. علت این نامگذاری چیست؟
این یک اصطلاح است و اصطلاح درستی هم هست. آنها دانشجو هستند؛ ولی آنها را با یک نام برتر، یعنی رزمنده می‌خوانند. هر کسی که دانشگاه ما را انتخاب می‌کند، در اصل برای رزمندگی ثبت‌نام می‌کند و قرار بر این است که برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ‌ایران و برای دین مبارک اسلام و برای کشور عزیزمان جانش را فدا کند. به همین خاطر ما از همان روز اول نظرمان بر این است که همه دانشجویان محترم متوجه بشوند که رزمنده هستند؛ چون اصطلاح رزمنده در خلق و خو و علاقه خود شخص هم اثر دارد. به همین خاطر ما می‌گوییم رزمنده. رزمنده یعنی کسی که قرار است در مقابل دشمن بجنگد و در این جنگ پیروز شود. برای اینکه پیروز بشود بایستی دوران دانشجویی طلایی داشته باشد. یعنی در دانشگاه افسری جزو نخبگان، و در تمام دوره‌ها جزو نفرات برتر باشد. از این بابت در ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران اصطلاح رزمنده را برای دانشجویان به کار می‌برند، که اصطلاح درستی هم هست. فرمانده کل محترم ارتش از زمانی به مقام خود منصوب شده‌اند، این را جا انداخته‌اند که به هر فردی، در هر مقام و درجه‌ای عنوان رزمنده اطلاق می‌شود.
در سال جاری از طرف رهبر معظم انقلاب نماد فداکاری به این دانشگاه اعطا شد، در مورد این نشان بفرمایید.
 پرچم و نشان فداکاری، در اصل فداکاری 1184 شهید فرمانده و دانشجوی دانش‌آموخته دانشگاه در طول دفاع مقدس، بعد از دفاع مقدس به‌عنوان شهدای مدافع حرم و شهدای انقلاب است. یعنی‌ تربیت‌شدگان این دانشگاه در طول دفاع مقدس به نحو شایسته توانستند مأموریت خود را انجام بدهند. جان و هستی خود را نثار کردند، در اوج سختی‌ها و در آن شرایط بحرانی و شرایط خاص توانستند نشان فداکاری را در وجود مبارک خود نهادینه بکنند. مقام معظم رهبری و فرمانده معظم کل قوا، ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران را دقیقاًً می‌شناسند و جانفشانی‌های ارتشی‌ها را در دوران دفاع مقدس و پس از آن دیدند. لذا این نشان فداکاری با پیشنهاد امیر فرمانده محترم کل ارتش و در نهایت با تصویب حضرت آقا به دانشگاه اهدا شد. مطمئناً این نشان باعث خواهد شد که هر آنچه که ما تا الان به‌عنوان افسران ممتاز و افراد انقلابی و افسران کاردان داشتیم بهتر شود. این نشان انگیزه دینی و معنوی ایجاد می‌کند و مطمئناً دانشجوهای محترم این دانشگاه هم به خود می‌بالند که دانشگاهشان چنین نشانی را دارد و این ارثی است که از شهدای عزیز دانشگاه افسری امام علی علیه‌السلام به یادگار رسیده است.
 این ارث را باید نگه دارند و میراث‌دار این خوبی‌ها و فداکاری‌ها باشند و در نهایت عاقبت بخیر بشوند. مانند شهیدانی که در این دانشگاه بوده و عاقبت به خیر و به فیض شهادت نائل شده‌اند.
دانشجو‌های این دانشگاه چه نقشی در دفاع مقدس داشته‌اند؟
اولین فرمانده این دانشگاه بعد از انقلاب اسلامی، شهید سرلشکر موسی نامجو بودند. ایشان یک فرمانده انقلابی و واقعاًً مومن و کاردان بودند. شرایطی که برای کشور ما در جنوب غرب پیش آمد، صدام لعنت‌الله با آن طمع‌ورزی داشت و با توجه به اینکه احساس می‌کرد می‌تواند به کشور ما آسیب بزند؛ یک حمله بسیار بزرگی را به سمت مرزهای ما آغاز کرد. آن زمان یک نیروی منظم برای مقابله با دشمن، در کشور ما وجود نداشت. نابسامانی‌هایی هم در حوزه تصمیم‌گیری و هم در حوزه خود ارتش وجود داشت. بعضی مسئولیت‌ها عوض شده بود و افراد در حال جابه‌جایی بودند و تنها کسانی که می‌توانستند به‌صورت منظم و کلاسیک وارد جنگ شوند، دانشجو‌های این دانشگاه بودند؛ لذا با پیشنهاد شهید نامجو و تصویب مقامات آن زمان، دانشجویان را به سمت منطقه خرمشهر بردند. دانشجویان این دانشگاه جزو اولین مدافعین خرمشهر بودند، که تعدادی از عزیزان هم در آنجا به شهادت رسیدند. می‌توان گفت این دانشجویان این دانشگاه اولین جوانانی بودند که در منطقه جنوب در جنگ شرکت کردند. این اثری ماندگار است که خوشبختانه به نیکی از آن یاد می‌شود و همه به تصمیم و تدبیر در آن شرایط افتخار می‌کنند.
لطفا از نقش آموزش و دانشجویان در روزهای اول جنگ برایمان بگویید.
می‌شود گفت که اگر دانشجو‌های آن زمان در آن دفاع شرکت نمی‌کردند، اوضاع خیلی بدتر می‌شد. اولاً دانشجوهای این دانشگاه آموزش لازم را داشتند. دوم اینکه به‌صورت داوطلبانه رفتند و اجباری در کار نبود. یک زمانی شما به اجبار یک یگانی را به جایی می‌برید و یک زمانی هست که شما می‌گویید داوطلبانه. آن زمان بعد از فرمایشات فرمانده دانشگاه وقت، سرلشکر موسی نامجو در آمفی تئاتر دانشگاه، دانشجویان با روحیه داوطلبانه اعلام آمادگی می‌کنند و می‌روند. ما حتی داماد دو روزه هم داشتیم که رفت و به شهادت رسید. شهید تهمتن، شهید جوانشیر، شهید اصلانی جزو همان‌هایی بودند که هم فرمانده و هم دانشجو بودند و در منطقه جنوب به شهادت رسیدند. تقریباً نُه نفر در آن زمان به شهادت رسیدند. یعنی دانشجو‌های این دانشگاه نقشی اساسی در دفاع از خرمشهر داشتند و دلیلش هم این است که آنها آموزش کافی داشتند. آنها از نظر قدرت جسمی ‌مناسب بودند و از نظر اجرای دستورات، خبره و با سواد و کاردان بودند. در نهایت همه این عوامل دست به دست هم داد که وضعیت بسیار خوبی در جبهه‌های جنوب
ایجاد شود.
در مورد فعالیت این دانشگاه در وضعیت‌های بحران و خطر توضیح دهید.
در اصل مأموریت این دانشگاه این است که در زمان صلح آموزش‌های کافی را به افسران بدهد تا آنها در شرایط بحران جواب بدهند و موفق عمل کنند. این مأموریتی است که این دانشگاه مثل بقیه دانشگاه‌ها به عهده‌ دارد و دانشجوها را در این مسیر‌ تربیت می‌کند. بحران انواع و اقسام دارد. بحران می‌تواند یک جنگ سرزمینی باشد و کشوری با کشور دیگری درگیر باشد یا بلایای طبیعی باشد.
ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران به‌عنوان یک نگین در نیروهای مسلح می‌درخشد، به‌خاطر اینکه ارتش، مردم یاری است. ارتشی است که مردم را دوست دارد، در کنار مردم هست. در بحث زلزله و سیل ارتش با تمام امکانات و با تمام وجود، با تمام قدرت در کنار مردم بود و مردم هم راضی بودند. عید امسال دانشجویان ما در محل قرنطینه دو هزار تختخوابی در نمایشگاه بین‌المللی نقش خاصی داشتند. حتی برخی دانشجویان ما که در مرخصی بودند، از مرخصی برگشتند رفتند و آن نقاهت‌خانه را با سایر عزیزان در نیروی زمینی درست کردند. حالا این چه نقشی دارد؟ امیدواری ایجاد می‌کند. برای جامعه امیدواری ایجاد می‌کند. می‌گویند ببینید ارتش پای کار است. سیل آمد، زلزله آمد، ارتش و فارغ‌التحصیلان این دانشگاه که فرماندهان آن قسمت‌ها بودند پای کار آمدند. یا همان جناب سرهنگی که جناب آقا از ایشان تمجید کردند، همان کسی که خودش را آن‌قدر در نزد مردم کوچک کرد که خم شد و آن شخص پایش را گذاشت روی کمر ایشان و سوار ماشین شد. اینها همان عادت‌های درستی است که در دانشگاه، در آن شخص و افسر و رزمنده نهادینه می‌شود.
زمانی هم یک مأموریت اصلی به یک قسمت واگذار می‌شود و آن حفظ حدود سرزمین عزیز و مقدسمان ایران اسلامی ‌و حفظ تمامیت ارضی است. ارتش هم در کنار سایر نیروهای مسلح در سطوح راهبردی، انجام وظیفه می‌کند. همین الان که بنده با شما صحبت می‌کنم، دانشجوهای ما آمادگی ۱۰۰ درصدی دارند که در هر شرایطی، در هر مکان جغرافیایی ایران عزیزمان و هر کجایی که مظلومان در ظلم و ستم در حال زجر کشیدن هستند، از ارزش‌های دین مبارک اسلام دفاع کنند و به داد مظلومان برسند. در زمان جنگ سوریه و بحران داعش دانشجوهای ما از جلوی دفتر ما آن‌طرف‌تر نمی‌رفتند و می‌گفتند ما آمادگی داریم که در جنگ شرکت کنیم و مدافع حرم باشیم. ولی سیاست کشور این‌طور نبود که دانشجوی دانشگاه افسری به این مناطق اعزام شود. و خوشبختانه دیدیم که بالاخره داعشی‌ها و استکبار شکست خوردند و امروز هم در آرامش کامل هستیم.
الان برای مبارزه با کرونا همه دانشگاه‌های دولتی تعطیل است و کلاس‌ها به‌صورت مجازی برگزار می‌شود. اما تمامی دانشجوهای ما در صحت کامل و با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی در کلاس‌ها حضور دارند. این معنایش این است که حضور دانشجو در دانشگاه مهم‌تر است. ما به این می‌گوییم پرورش نظامی.
 تمام مأموریت‌های این دانشگاه به‌طور صد‌در‌صد در حال انجام است. هیچ‌کدام از مأموریت‌های ما به هیچ عنوان تعطیل نشده است و تعطیل هم نخواهد شد. چرا که ما به بحث کرونا در دانشگاه توجه ویژه داریم و هزینه‌های بسیار خوبی هم کرده‌ایم و دانشجوها هم واقعاًً به این نتیجه رسیده‌اند که فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک و در نهایت شستشوی دست‌ها و همه اینها درست بوده و این مسائل را رعایت می‌کنند. تیم بهداشتی ما در تمام حوزه‌ها فعال هستند. دستورالعمل‌های بهداشتی در بحث غذا، در بحث آسایشگاه و همه جاهایی که دانشجویان ما حضور دارند، صددرصد رعایت می‌شود.
هم اکنون هم در بحث ذخیره خونی مشکل داریم همه دانشجو‌ها مراجعه می‌کنند. معمولاً دانشگاه ما در بحث خون‌گیری همیشه سرآمد بوده. و تعداد بسیاری از دانشجویان می‌آیند و در صف‌های طولانی حضور دارند. تا جانشان را در دفاع مقدس فدا کنند. همه آنها دوست دارند رد پای خود را در تمام صحنه‌ها به‌جای بگذارند. البته ان‌شاءالله که جنگ اتفاق نیفتد ولی اگر اتفاق بیفتد دوست دارند جانشان را فدا کنند؛ ولی خیلی هم علاقه‌مند هستند که به تنهایی با ۲۰ نفر از اجنبی‌ها مقابله کنند. یعنی توان این را دارند که با بیست نفر بجنگند. اگر یک زمانی به شهادت هم رسیدند ‌ترس از مردن ندارند.
درباره نقش دانشگاه در دفاع مقدس بگویید.
قبل از انقلاب اینجا دانشکده افسری بوده است، مدتی هم بعد از انقلاب دانشکده افسری بود؛ ولی الان به‌عنوان دانشگاه افسری هست. دفاع مقدس باید مدیریت می‌شد، مدیریت دوران دفاع مقدس یعنی چی؟ یعنی بایستی یک فرماندهی باشد که زیرمجموعه‌اش را هدایت کند. من یک الگو و شاخص را برای شما معرفی می‌کنم؛ امیر سرلشکر سپهبد صیاد شیرازی. ایشان یک افسر جوان انقلابی، با نشاط و بسیار منضبط، قوی و نابغه نظامی در دوران جنگ بود. ایشان تحصیلکرده همین دانشگاه بود. تمام فرماندهانی که آن زمان در نیروی هوایی، یا حتی در ژاندارمری مسئول و فرمانده بودند، فارغ‌التحصیل این دانشگاه بودند. ما بعد از هشت سال دفاع مقدس، بر دشمن پیروز شدیم. در اصل می‌توان گفت پیروزی رزمندگان ارتش اسلام بر دشمن، پیروزی دانشگاه افسری بر دشمن است. چراکه همه آنها ‌تربیت‌شده این دانشگاه بودند. شاید بگویید بعضی از این افسران قبل از انقلاب ‌تربیت شده‌اند، درست است. ولی آنها بدنه سالم و انقلابی این ارتش بودند و مطمئنا برای ارتش مقدس جمهوری اسلامی ‌ایران خیلی زحمت کشیدند. در اصل در کنار اینها شاگردانی ‌تربیت شدند، و شاگردان هم مثل اسلاف خود، به فیض شهادت نائل شدند. زمانی که شما می‌گویید ۱1۸۴ شهید دانش آموخته، یعنی ۱1۸۴ شهید افسر و کسی که در این دانشگاه‌ تربیت شده. ۱1۸۴ شهید دانش‌آموخته جانفشانی و ایفای نقش داشتند، تا ارتش و کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ‌ایران به موفقیت برسند.
نحوه اعزام دانشجویان این دانشگاه به جبهه را بفرمایید.
آن زمان فرمانده دانشگاه شهید نامجو بودند و فرمانده تیپ‌شان هم حسنی‌سعدی بودند که الان سرلشکر هستند. زمانی که نیرو در مرز کم باشد دولت و کشور و حکومت چه تصمیمی‌می‌گیرد؟ بایستی حتماً خیلی سریع، یک سری نیروهای ورزیده را به‌عنوان عناصری که پا در رکاب هستند و از کشورشان دفاع می‌کنند در مرزها داشته باشند. آن زمان سرلشکر موسی نامجو همه دانشجویان، به‌ویژه سال سومی‌ها را که داشتند فارغ‌التحصیل می‌شدند و آماده می‌شدند درجه بگیرند و بروند در داخل بدنه ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران را در آمفی‌تئاتر جمع کردند. یعنی اینها را به خط می‌کند و برایشان صحبت می‌کند. شرایط کشور و شرایط مرز در خرمشهر تبیین می‌کند، در نتیجه اکثر دانشجویان داوطلب می‌شوند که در این نبرد شرکت کنند. روحیه داوطلبی باعث می‌شود که این دانشگاه به‌عنوان اولین قسمت از ارتش بعد از انقلاب، اعلام آمادگی کند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن برود و در مرز مستقر شود. این‌ها را به 5 گردان تقسیم می‌کنند و با هواپیماهای 130 به اهواز می‌برند.
منطقه اهواز هم از نظر آسمان شرایط بحرانی داشت. هواپیماهای دشمن دائماً در حال پرواز بودند. بعضی هواپیماها موفق شدند بنشینند؛ اما بعضی از هواپیماها اجازه نشستن نداشتند. در نهایت آنها در فرودگاه اهواز به زمین می‌نشینند و نیروها را با خودروها و اتوبوس‌ها به سمت خرمشهر می‌برند. در خرمشهر هم تقسیم کار انجام می‌شود و افسران و دانشجوها به وظایفی که برایشان مشخص می‌شود عمل می‌کنند.
اینها روز سوم مهرماه سال 59 اعزام شدند و قاعدتاً همه آنها باید آن روز می‌رفتند؛ ولی به علت شرایط قرمزی که در شهر اهواز بود مابقی روز بعد به منطقه اعزام شدند. حتی روزی که می‌خواستند آنها را برگردانند، ناراحت بودند و می‌گفتند انتخابی هم که کردیم انتخاب درستی است و نمی‌خواهیم منطقه را ‌ترک کنیم. با فضل الهی تعدادی از دانشجویان و فرماندهان هم در آنجا عاقبت به خیر شدند و به فیض شهادت نائل شدند.
از خاطرات تلخ و شیرینی که در سال‌های حضورتان در دانشگاه امام علی(ع) دارید بفرمایید.
دانشگاه افسری محل بسیار پر مأموریتی است. می‌توان گفت که دانشگاه افسری امام علی(ع) به لحاظ موقعیت کاری هم در رده‌های سازمانی ارتش جایگاه ویژه‌ای دارد، هم از نظر مقام معظم رهبری جایگاه خاصی دارد. یعنی جای ویژه‌ای است و آن را با هیچ جا نمی‌توان مقایسه کرد؛ چرا که افسران و دانشجوهایی که در دانشگاه‌تربیت می‌شوند، در اصل آینده سازان ارتش مقدس جمهوری اسلامی ‌ایران هستند و قرار است در تمام رده‌ها فرماندهی کنند. به عبارتی قرار است فرمانده ارتش آینده کشور عزیز ایران اسلامی، با این وسعت و جمعیت و با این ارزش‌ها، در این دانشگاه‌تربیت شود. پس یک دانشگاه بسیار پرافتخار و مهم برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است. ولی خوب هر کس که اینجا فرماندهی می‌کند معمولا خاطرات شیرینی دارد. درست است شاید کار سخت باشد؛ ولی خاطرات شیرین است.
 یک زمانی بنده در دانشگاه افسری فرمانده گروهان بودم و تعدادی از دانشجویان را طوری ‌تربیت کردم که امروز ارتش جمهوری اسلامی ‌ایران به ‌وجودشان افتخار می‌کند. این مسئله برای هر فرمانده افتخار بسیار بزرگی است. امروز همه دانشجو‌های دانشگاه داوطلبند در سخت‌ترین شرایط حضور داشته باشند، چه درگیری مرزی پیش بیاید که ما به آن می‌گوییم جنگ، یا سایر بلایا.  
هر لحظه‌ای که شما احساس کنید به‌عنوان یک عنصر موثر هستید برایتان خوشایند است. من هر روز خداوند را به‌خاطر این نعمت بزرگ سپاسگزارم، اینکه به‌عنوان خادم دانشگاه افسری امام علی(ع) انتخاب شدم. این موقعیت یک موقعیت بسیار عالی برای رسیدن به اهداف معنوی است. در دانشگاه شرایط این‌گونه است. در این دانشگاه اگرکسی حتی قبل از ورود یک سری عادت عادت‌های غلطی هم داشته باشد، به والله زمانی که از این دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود این عادت‌ها را کلاً کنار می‌گذارد. دیگر عادت غلطی ندارد. همه عادت‌ها جایشان را به ارزش‌های انسانی و عادت‌های خوب می‌دهند. این دانشگاه همچون دستگاهی است عادت‌های بد را به عادت‌های خوب تبدیل می‌کند. این دانشگاه این توان را دارد. حالا بر چه اساسی این توان را دارد؟ بر اساس اینکه روح شهدا حاکم بر این دانشگاه است. نظر خاص مقام معظم رهبری بر این دانشگاه است. نظر خاص امیر فرمانده کل ارتش به این دانشگاه است. نظر امیر فرمانده محترم نزاجا بر اینجاست. یعنی همه مسئولین محترم یک نگاه خاص و ویژه به این دانشگاه دارند. به همین خاطر این دانشگاه همیشه یک جایگاه ویژه داشته است. آیا اگر کسی در جوانی احساس کند در یک‌جای پرافتخار زندگی می‌کند و برای سربازی آماده می‌شود، افتخار کمی ‌است؟
 آن شخص اگر درک درستی از آینده خودش داشته باشد، مطمئناً نگاه ویژه و خاصی نسبت به آینده خودش هم دارد. همه جوانان هم واقعاًً آینده‌ خود را دوست دارند و می‌خواهند که عاقبت بخیر شوند. عاقبت بخیری چه از این بهتر که لباس شریف سربازی در تنت باشد و به‌عنوان یک عنصر موثر در نظام مقدس جمهوری اسلامی ‌ایران در بستر مبانی دین عزیز و مبارک اسلامی ‌بتوانی برای جامعه خدمت کنی.
  آیا شما با دانشگاه‌های داخل و خارج هم تعامل دارید؟
در مقطع کارشناسی ارشد یا به اصطلاح دافوس، این تعاملات وجود دارد. اگر سیاست فرماندهان عزیز ما بر این باشد که در مقطع کارشناسی هم این تعاملات انجام شود، این دانشگاه آمادگی دارد که با کشورهای برادر و دوست تعاملات آموزشی و ‌تربیتی داشته باشد. این دانشگاه شهرت جهانی دارد. من مطمئن هستم که اگر کشورهای دوست و برادرمان تمایل داشته باشند و از طرفی هم فرماندهان ما تدبیر داشته باشند که این دانشگاه میزبان این عزیزان باشد، دانشگاه هم صد‌در‌صد آمادگی دارد و من مطمئن هستم که در جهان اسلام ما می‌توانیم در حوزه انقلابی‌گری، در حوزه رزمندگی و روحیه رزمندگی هم‌افزایی داشته باشیم. یعنی بایستی برای دفاع از مظلومان و سرزمین‌های اسلامی ‌و مبانی دین مبارک اسلام هم افزا باشیم. برای یک هدف مشترک باید بجنگیم آن هم محو رژیم صهیونیستی منحوس و مقابله با جنایتکار و استکبار زمان، آمریکای جنایتکار است. در واقع ما دو دشمن مشترک داریم و جهان اسلام بایستی به آن توجه کند. چقدر خوب است که رزمندگان جهان اسلام در کنار هم برای این دو هدف بجنگند و تمدن نوین اسلامی را بسازند. این آرزوی قلبی ما است.
 اگر در پایان صحبتی دارید بفرمایید.
این دانشگاه، دانشگاه با ارزشی است؛ چون اول اینکه ۳۶ بار حضرت آقا به این دانشگاه تشریف آورده‌اند. هیچ دانشگاهی به اندازه ما میزبان حضرت آقا نبوده است. دانشگاه ما برای اولین بار به‌صورت ویدیوکنفرانس، میزبان ایشان در مراسم دانش‌آموختگی و تحلیف دانشجو‌های دانشگاه افسری نیروهای مسلح بوده است. این به این معنا است که از نظر حضرت آقا دانشگاه افسری یک دانشگاه مبنا است. ان‌شاءالله که بتواند در بستر اسلام وظیفه دینی خودش را انجام بدهد. الان هم آمادگی داریم که اگر مقام معظم رهبری امر بفرمایند در هر موقعیتی و هرجایی، در کوتاه‌ترین زمان ممکن دوباره ارزش‌های دفاع مقدس را احیا کنیم و دوباره ارزش‌ها نشان دهیم و نگوییم که فقط یک‌بار رفتیم و تمام شده است.