سرویس سیاسی-

در ادامه مطلب آمده است: بااین‌وجود، سؤال اصلی در شرایط فعلی این است که دولت بایدن چقدر درباره موضوع تحریم‌ها تحت تأثیر بازگشت به برجام و موارد دیگر از قبیل سیاست‌های منطقه‌ای و موشکی متفاوت رفتار خواهد کرد و توافق بین آمریکا و اروپا در ارتباط با ایران چه شرایطی پیدا می‌کند و از همه مهم‌تر ایران در قبال شرایط جدید چه ادبیات و رویه‌ای را در پیش می‌گیرد. به نظر می‌رسد باید واقع‌بینانه به مسائل نگاه کرد.
فعال اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: در روزهای آتی ایران باید آمادگی داشته باشد تا با این سیاست مشترک غرب به نحوی کنار بیاید تا هم به اهداف خود دست یابد و هم بتواند در مقابل فشارهای غرب راه‌های مناسبی برای فرار از فشارها پیدا کند.
خوش‌خیالی مدعیان اصلاحات به بزک برجام
روزنامه زنجیره‌ای ابتکار هم در مطلبی نوشت: بنای آقای بایدن با توجه به چینش نیروهایش، بازگشت به برجام و لغو تحریم‌هاست ولی به دلیل شرایط پیش‌آمده و نیز پیام‌هایی که از داخل کشور و همین‌طور اسرائیل و عربستان و لابی آنها در آمریکا به بایدن و تیم او اعلان می‌شود، تلاش کاخ سفید بر این است که در قبال بازگشت به برجام و لغو تحریم‌ها امتیاز بگیرد.
در ادامه این مطلب با بیان اینکه «اگر فرصت امروز را برای بازگشت به برجام از دست بدهیم، معلوم نیست که در آینده همین فرصت تکرار شود.» آمده است: ما می‌توانیم در همین فرصت فعلی که دولت بایدن آمادگی بازگشت به برجام را دارد، با آمریکا مذاکرات مستقیم داشته باشیم و در قالب همین برجام به اصلاحات در متون برجام دست بزنیم تا در آینده کشوری این امکان را نداشته باشد که یک‌جانبه بحث مکانیسم ماشه را علیه ایران ادعا کند.
خوش‌خیالی مدعیان اصلاحات به بزک برجام در حالی است که وزیر خارجه آمریکا و مشاور امنیت ملی بایدن بر عدم لغو تحریم‌ها و محدود ساختن مسائل موشکی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران تأکید کرده‌اند. اصلاح‌طلبان در حالی دیپلماسی سازش را کوک می‌کنند که همین دو روز پیش بلومبرگ در گزارشی نوشت که دولت بایدن در پی احیای برجام بدون لغو تحریم‌ها و ازجمله پابرجا ماندن تحریم‌های حوزه نفت است.
چند سال زندگی با برجام را تجربه کردیم
 اما مشکلات اقتصادی مردم رفع نشد
حشمت‌الله فلاحت پیشه، نماینده سابق مجلس در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «به نظر می‌آید که بایدن شخصیت محافظه‌کاری دارد، به دلیل اینکه ما توقع داشتیم بعد از ترامپی که تحریم‌ها علیه ایران وضع کرده بود، فردی مانند بایدن سریعاً به برجام برگردد و محافظه‌کارانه رفتار نکند. بایدن با این رفتار خود زمان را به ضرر برجام در حال تلف کردن است.»
فلاحت پیشه در ادامه گفت: «دغدغه مردم برجام نیست، دغدغه مردم اقتصاد است، کما اینکه ما چند سال زندگی با برجام هم تجربه کردیم اما مشکلات اقتصادی مردم رفع نشد. بنابراین مردم از کارنامه مدیریتی دولت روحانی ناراضی هستند و این موضوع غیرقابل‌انکار است.»
مقامات آمریکایی (هم دموکرات‌ها و هم جمهوری خواهان) و مقامات اروپایی طوری وانمود می‌کنند که گویی آنها به‌تمامی تعهدات برجامی خود عمل کرده‌اند و این ایران بوده که در برجام عهدشکنی کرده و حالا باید با دیپلماسی، به اجرای کامل تعهدات خود بازگردد. این در حالی است که ایران در برجام طلبکار است و آمریکا و تروئیکای اروپایی در این پرونده به کشورمان بدهکار هستند. مسئله اصلی در برجام، نه بازگشت ایران به تعهدات، بلکه لغو تحریم‌ها توسط آمریکا و پایبندی کامل اروپا به تعهدات برجامی خود است. آمریکا و اروپا در پی آن هستند تا با حفظ ساختار تحریم‌ها و ارائه وعده‌های جذاب ولی غیر راهبردی، ایران را به اجرای کامل تعهدات بازگردانده و در ادامه، ضمن دائمی کردن محدودیت‌های برجامی، خسارت محض توافق هسته‌ای را به حوزه‌های راهبردی ازجمله توان موشکی و قدرت دفاعی و منطقه‌ای تعمیم دهد.
همان‌طور که این رسانه زنجیره‌ای اذعان کرده، برجام نه‌تنها موجب لغو تحریم‌ها و گشایش اقتصادی نشد، بلکه دامنه تحریم‌ها را گسترده‌تر و سفره مردم را نیز کوچک کرد. از سوی دیگر همان‌طور که این نماینده حامی دولت اذعان کرده، دموکرات‌ها و جمهوری خواهان در دشمنی با مردم ایران هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
راز دلبستگی و دلگرمی یک‌طرفه مدعیان اصلاحات به آمریکای بدعهد و بدکاره چیست؟
 روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد روز گذشته در مطلبی با عنوان «دیپلماسی تجسمی» نوشت: «رفتن ترامپ و آمدن جو بایدن- با توجه به اظهاراتش در نخستین روزهای ریاست‌جمهوری او- شکی باقی نگذاشته است که رویکرد دولت آمریکا در قبال ایران گفت‌وگو و پیشبرد دیپلماسی به‌جای تحریم و توبیخ است. در جهان چندوجهی و متکثر امروز امر به پیش راندن مذاکره و گفت‌وگو نیز همچنان چندجانبه و به بیان تجسمی کوبیستی است.»
گفتنی است آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه جدید آمریکا یکی از طراحان و حامیان تحریم‌های ضدایرانی است. بلینکن معتقد است که تحریم‌های ضدایرانی باید تا زمانی که توافق گسترده‌تر و طولانی‌تر با تهران امضا نشده، همچنان ادامه یابد. او درباره برجام به‌صراحت گفته: «برجام باید در همین موضوع هسته‌ای اصلاح شود و محدودیت‌های بیشتری بر ایران اعمال شود. همچنین برجام باید حوزه وسیع‌تر از هسته‌ای را شامل شود و به منطقه و موشکی نیز تسری پیدا کند. علاوه‌بر این، ایران باید نخست به تعهدات برجامی خود بازگردد و پس‌ازآن آمریکا چنین کاری خواهد کرد.»
همچنین بایدن در نطق تبیین سیاست خارجی خود، حتی یک‌بار هم به نام برجام اشاره نکرد. این بی‌اعتنایی را مقایسه کنید با هیجان بلا وجه برخی دولتمردان و جریان رسانه‌ای حامی آنکه سوزنشان روی نام بایدن و دموکرات‌ها گیر کرده! جریان رسانه‌ای طیف اصلاح‌طلب یا همان شبکه همکار غرب در داخل ایران ضمن سانسور مواضع ضدایرانی و وقیحانه دولت جدید آمریکا درباره برجام مدعی شده است که وی قرار است مسیر رفع تحریم‌ها را هموار کند. واقعاً راز دل‌بستگی و دلگرمی یک‌طرفه به آمریکای بدعهد و بدکاره چیست؟
دولت، اصلی‌ترین مقصر آسیب اجتماعی متأثر از بورس
روزنامه اینترنتی همدلی در مطلبی با عنوان «بحران‌های روانی سقوط بورس» نوشت: اصلی‌ترین عامل در ایجاد این آسیب اجتماعی دولت است، چراکه در هیچ جای دنیا این‌چنین شناور بودن امور اقتصادی امکان ندارد، اما در کشور ما ملاحظه می‌شود که با‌اندک سخنی بازار بورس دچار زلزله شده و زیان آن به مردم طبقه متوسط وارد می‌شود. این زیان‌ها درنهایت مردم را دچار بی‌اعتمادی از دولت و نظام اقتصادی در کشور می‌کند. در چنین وضعیتی دیگر کسی حق ندارد سؤال کند چرا مردم پول‌ها را در دلالی دلار وارد می‌کنند، بنابراین هرچقدر بازار بورس اسیر این زلزله‌هایی که می‌بینیم شود، اعتماد مردم به نظام اقتصادی و سیاسی کاهش پیدا می‌کند و بازارهای دلالی کاذب قوی‌تر خواهد شد. حالا در آینده مشاهده خواهیم کرد که مردم با خرید مواد اولیه غذایی مانند برنج و انواع آن و ورود به بازار دلالی برای خود ایجاد درآمد خواهند کرد.
همدلی نوشت: باید گفت حالا بخشی از این اعتماد کاهش یافته را می‌شود در تجمع‌های اخیر مقابل ساختمان بورس در تهران و برخی از شهرستان‌ها دید، مردمی که سرمایه‌های خود را از دست داده‌اند به نظر می‌رسد در یک برزخ انتظار چیزی جز خشم، احساس گناه و سرزنش برایشان حاصل نشده است.
اصرار اصلاح‌طلبان بر تصویب لایحه بودجه تورم‌زا
روزنامه اصلاح‌طلب شرق در سرمقاله شماره دیروز خود به ماجرای لایحه بودجه 1400 پرداخته و نوشته است: «لایحه بودجه در نیمه آذرماه به مجلس تقدیم شد و تا روزی که کلیات آنچه در کمیسیون تلفیق تأیید نهایی شده بود، در صحن علنی مجلس رد شد، نزدیک به دو ماه طول کشید.»
در ادامه سرمقاله مذکور می‌خوانیم: «به باور نگارنده [!!] و با تکیه‌بر عمومات قانونی و اصول بودجه‌نویسی آنچه از صحن علنی بعد از رد کلیات به دولت اعاده شده است، لایحه بودجه‌ای نیست که دولت در نیمه آذرماه به مجلس تقدیم کرد بلکه لایحه‌ای دستکاری شده است که در کمیسیون‌های تخصصی و نیز کمیسیون تلفیق به‌کلی دگرگون شده است. دولت نمی‌تواند به متنی که بعد از چرخیدن در کمیسیون‌های تخصصی و نیز کمیسیون تلفیق سرانجام فعلی را پیدا کرده است، اعتبار ببخشد و قانوناً باید متن اولیه را دوباره به‌صورت لایحه به مجلس تقدیم کند [!!] با این تفاوت که دولت با این ارسال و اعاده متوجه نظریات مجلس شده است و این حق را دارد که در تهیه متن جدید لایحه بودجه در صورت موافقت نیم‌نگاهی به لایحه ردشده داشته باشد.»
«محمدحسین فرهنگی» سخنگوی هیئت‌رئیسه مجلس در نشست خبری خود در شنبه گذشته (دو روز قبل) گفت: «از ابتدای ورود لایحه به مجلس، ابهاماتی در اذهان نمایندگان وجود داشت و دولت هم در هیچ مرحله‌ای با اصلاحات کمیسیون تلفیق همراهی نکرد، حتی در جلسه بررسی کلیات بودجه نیز نماینده دولت به‌صراحت اعلام کرد «ما این تغییرات را قبول نداریم.» بالاخره اجراکننده، دولت است ازاین‌رو وقتی اعلام می‌کند ما همراهی نمی‌کنیم طبیعی است که نمایندگان هم نظر مساعد ندهند.»
ضمن آنکه ابتدا در صحن کلیات به رأی گذاشته می‌شود و اگر کلیات رأی آورد مجلس وارد جزییات و تغییرات کمیسیون تلفیق می‌شود که  در این جا کلیات رأی نیاورد. باید به اصلاح‌طلبان یادآور شد که همان لایحه دولت به دولت ارجاع شده است اما نکته قابل‌تأمل این است که نویسنده سرمقاله شرق به دولت توصیه می‌کند: «قانوناً باید متن اولیه را دوباره به صورت لایحه به مجلس تقدیم کند...» قانونا؟! کجای قانون چنین چیزی آمده است؟ و چرا اصلاح‌طلبان دوست دارند آشفتگی اقتصادی و هجوم تورم‌ها در سال آینده نیز ادامه داشته باشد؟