نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
صندوق توسعه ملی کیف پول دم‌دستی دولت نیست
روزنامه سازندگی دیروز گزارشی را با تیتر «وابستگی پنهانی بودجه به نفت» منتشر کرد و روتیتر زد: «دولت می‌گوید وابستگی به نفت در لایحه بودجه کاهش یافته است اما تحقیقات نشان می‌دهد لایحه بودجه به طور غیر مستقیم به نفت وابسته است.»
سرویس سیاسی ـ
سازندگی در گزارش خود نوشت: «... دولت دوازدهم هم در آخرین لایحه بودجه‌ای که تنظیم کرده، نوید کاهش بیشتر وابستگی به نفت را داده، اما بودجه غیر مستقیم به نفت وابسته است. در واقع دولت، مأمن تمام مشکلاتش را روی دوش صندوق توسعه ملی گذاشته است، صندوقی که با پول نفت پر می‌شود.»
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: «صندوق توسعه ملی قرار بود حکم قلک درآمدهای ارزی را ایفا کند... نه اینکه حکم کیف پول دم‌دستی را داشته باشد تا هر جا دولت کم آورد، سریع به آن مراجعه کند.»
یاوه‌گویی وطن‌فروشان
درباره مذاکره بر سر توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای
روزنامه دنیای اقتصاد دیروز طی یادداشتی نوشت: «بایدن و کشورهای اروپایی نسبت به سیاست‌های منطقه‌ای و موشکی ایران اعتراض و اشتراک نظرهای مهمی دارند که برای حل آن ممکن است به سمت ابزار تحریم حرکت کنند. دیپلماسی ایران در این حوزه باید فعال شود و مانع اعمال تحریم‌های جدید علیه کشور به بهانه‌های دیگر باشد. زیرا عقب‌نشینی‌های احتمالی که ممکن است ایران ناچار شود انجام دهد بسیار کمتر از هزینه‌های عقب‌نشینی‌هایی است که بعد از اعمال احتمالی تحریم‌ها پرداخت خواهد کرد.»
لازم به تصریح است که توان موشکی و نفوذ منطقه‌ای ایران، ملک طلق یا ارث وطن‌فروشان مدعی اصلاحات نیست که درباره مذاکره بر سر آنها یاوه‌گویی و ایران را به لقمه‌ای برای بلعیده شدن تبدیل کنند. درباره ادعای مضحک کمتر بودن هزینه عقب‌نشینی از تحریم باید گفت؛ اوباما و کری پس از برجام بارها اعتراف کردند اگر توافق به دست نیامده بود، تحریم‌ها در حال فروپاشی بود.
اعتراف بزک‌کنندگان برجام به رویکرد ضدایرانی بایدن
روزنامه آرمان دیروز در مطلبی نوشت: «آنتوني بلينکن(گزینه وزارت خارجه دولت بایدن) کسي است که معتقد است برجام مهم است و ميراث اوباما و تلاش‌هاي او و تيم او است. اما در عين حال معتقد است آمريکا بايد مشروط به برجام بازگردد و از اين جهت انتخاب آنتوني بلينکن اگرچه به ظاهر از سوي برخي محافل پيام مثبتي براي تهران به همراه دارد ولي در عمل انتخاب او و مسندي که به جان کري داده شده پيام بسيار روشني را به ايران عرضه مي‌دارد و آن اين است که آمريکا به برجام بازمي‌گردد اما با تعريفي که تيم بايدن از بازگشت به برجام دارا هستند.»
این روزنامه زنجیره‌ای در ادامه نوشت: «بايدن در سياست‌هاي خود درباره ايران به اجراي سخت‌گيري‌هاي هوشمندانه‌تر در ادامه تحريم‌هاي فلج‌کننده دوران اوباما مي‌انديشد. لذا نسيم سياسي انتخاب بايدن و بازگشت به برجام در صورت عدم تحليل درست مي‌تواند براي آينده مسئله ايران و آمريکا يک چالش مهم تلقي شود.»
آنتونی بلینکن در روزهای گذشته در مصاحبه با شبکه سی‌بی‌اس گفت: «اگر بایدن به قدرت برسد و اگر ایران به اجرای کامل تعهداتش بازگردد، آمریکا هم چنین خواهد کرد. اما ما از آن (برجام) به‌عنوان یک سکو استفاده خواهیم کرد، با متحدان و شرکای خود همکاری خواهیم کرد تا آن را تقویت و بلندمدت‌تر کنیم. به این ترتیب زمینه بهتری برای «فشار جمعی» علیه سایر فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده ایران فراهم می‌شود و اطمینان حاصل می‌شود که وقتی بحث این فعالیت‌ها به میان آمد، این ایران است که منزوی می‌شود، نه آمریکا.»
این اظهارنظر دقیقاً تکرار اظهارات ضدایرانی ترامپ و پمپئو است. اعضای ارشد کابینه جو بایدن از طراحان و حامیان تحریم‌های ضدایرانی و از معماران سیاست‌گذاری آمریکا در مسئله داعش هستند. آنها در مسئله ایران با ترامپ و پمپئو کاملاً همصدا هستند.
مطالب زنجیره‌ای برای آتش‌افروزی میان مجلس و دولت
روزنامه شرق که از فروردین ماه (وقتی مجلس یازدهم هنوز رسما کارش آغاز نشده بود) کار تفرقه‌افکنی میان نمایندگان مجلس یازدهم را در دستور کارش قرار‌داده بود، پس از آنکه تیرش به سنگ خورد، در ماه‌های اخیر پروژه‌ای را برای افروختن آتش درگیری میان مجلس و دولت در دستور کارش قرار‌داده است.
در شماره دیروز شرق گزارشی با عنوان «مجادله چند باره مجلس و دولت» منتشر شده بود که در آن می‌خوانیم: «دولت و مجلس همچنان بر سر ماجرای یارانه معیشتی با هم بگو‌مگو می‌کنند. مجلسیان دولت را متهم به رفتار دوگانه می‌کنند که قصد ندارد یا نداشته به مردم کمک معیشتی کند و کمک‌هزینه صد‌هزار‌تومانی که قرار است پرداخت شود، ربطی به مصوبه مجلس ندارد. اصولگرایان پارلمان‌نشین می‌گویند دولت می‌خواهد مجلس را ناکارآمد جلوه دهد و دولت هم می‌گوید که برخی بیرون گود نشسته، اما می‌خواهند خود را منجی مردم جا بزنند! دولت می‌گوید طرح ما موقتی و برای روزهای کروناست، اما طرح مجلس دائمی است و حتی منبع مالی‌ای که در آن پیش‌بینی شده هم چندان قابل اتکا نیست. بعید است که بگو‌مگوی دولت و مجلسیان تا پایان دولت یازدهم تمام شود و البته پیش‌بینی می‌شود با آمدن یک دولت تماما اصولگرا همه این اختلافات به‌سرعت فروکش کند؛ درحالی‌که مشکلات همچنان سر جای خودش باقی است!»
همه اینها در حالی است که رئیس‌مجلس تاکنون به آنچه خواست دل طیف اصلاح‌طلب مبنی بر مجادله‌های پینگ پونگی میان رؤسای قوای مجریه و مقننه بوده، ورود نکرده و به صورت دائم تنها دولت را به همکاری با مجلس برای رفع مشکلات معیشتی دعوت کرده است.
روزنامه‌های زنجیره‌ای و به خصوص روزنامه شرق حتی با ارائه خوانش‌های دیگرگونه از سخنان قالیباف سعی در شعله‌ورتر کردن این مجادله داشتند.
طیف موسوم به اصلاح‌طلب همواره شعارهای ویترینی مانند همدلی و وفاق میان قوای مختلف کشور را سر می‌دهند اما در عمل راه ایجاد شکاف و تفرقه را می‌پیمایند.
اجرای تعهد پایمال شده مذاکره مجدد ندارد
محمد سالاری، رئیس‌شورای مرکزی حزب همبستگی ایران اسلامی دیروز طی مطلبی با عنوان «ضرورت اجماع داخلی برای گذار از مشکلات» در ارگان دولت نوشت: «حضور جو بایدن در کاخ سفید و تاکید وی به بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای و احیای دیگر توافقات بین‌المللی، فضایی مناسب و متفاوت با گذشته را پیش روی جامعه بین‌الملل قرار‌داده است و همین امر ایجاب می‌کند که متناسب با تغییرات آینده، کشورمان نیز در راستای تامین منافع ملی و حل مشکلات داخلی، رویکردی متفاوت را در سیاست خارجی خود مد نظر قرار دهد و نسبت به این تحولات، انعطاف پذیری مبتنی بر تعامل عزتمندانه با جامعه جهانی را بیش از پیش دنبال کند. البته قابل ذکر است که با توجه به سیاست‌های خصمانه ایالات متحده علیه کشورمان و دیوار بی‌اعتمادی میان دوکشور، این انعطاف پذیری باید به دور از ساده انگاری و کاملا هوشیارانه و مبتنی بر منافع و اقتدار ملی باشد.»
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: «رفع تحریم منوط به شکل‌گیری مجدد میز مذاکره و البته همان طور که رهبری نظام و دولت هم تاکید دارند در چارچوب برجام است که اگر غیر از این بود در این سال‌ها راه‌های دیگر اجرا و به نتیجه می‌رسید.»
گفتنی است، مدعیان اصلاحات در پی تکرار تجربه خسارت‌بار مذاکره با آمریکا هستند و حال آنکه باید پرسید؛ چه تضمینی وجود دارد که حریف تعهداتش را پایمال نکند و زیر امضای خود نزند؟ از این رو، تقلای مذاکره و امیدواری مجدد به آمریکا اگر خیانت نباشد، حماقت است. جالب اینجاست که این طیف، راه‌حل مشکلات را مذاکره با متقلبان و عهدشکنان آمریکایی و پایه‌گذاران تحریم‌های کاتسا و آیسا می‌داند و تأکید دارد که باید بر سر آن به اجماع برسیم، در حالیکه منطق اجماع و موضوعیت آن، می‌بایست امور عقلانی باشد نه خیالی و وهمی. مطلب دیگر اینکه، نویسنده با بی‌توجهی به واقعیات، رفع تحریم را منوط به مذاکره مجدد عنوان کرده در حالیکه رفع تحریم تعهد آمریکا در برجام بوده و مذاکره مجدد برای تعهد پایمال شده، معنا ندارد.