ما بايد حساب كنيم ببينيم كه آيا وارد شديم در اين ميهمان‌خانه يا اصلًا، وارد نشديم، راهمان دادند به اين ضيافت‌خانه يا نه، استفاده كرديم از اين ضيافت الهى يا نه. البته حساب امثال من با كرام‌الكاتبين است. اما من به شما آقايان و به هركس كه اين كلمات مى‏رسد و خصوصاً، طبقه جوان عرض مى‏كنم كه آيا در اين مهمانخانه رفتيد؟ استفاده كرديد؟ از شهوات خصوصاً شهوات معنوى چشم پوشيديد؟ يا اينكه مثل من هستيد؟ جوان‌ها متوجه باشند كه در جوانى مى‏شود اصلاح كند انسان خودش را. هر مقدارى انسان سنش زيادتر مى‏شود، اقبالش به دنيا بيشتر مى‏شود. جوان‌ها نزديكترند به ملكوت... شماها در فكر باشيد كه اگر از اين ضيافت درست بيرون آمديد آن وقت عيد داريد. عيد مال كسى است كه در اين ضيافت راه يافته باشد استفاده كرده باشد از اين ضيافت.
صحیفه امام؛ ج21؛ ص45| جماران؛ 27 اردیبهشت 1367