نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
فریبکاری روزنامه ایران برای فراری دادن دولت از پاسخگویی درباره ارز دولتی
علیرغم اینکه در زمینه گزارش تفریغ بودجه سال 97 به هیچ وجه موضوعی تحت عنوان گم یا مفقود شدن ارز دولتی مطرح نیست و مسئله مدنظر، عدم واردات کالا در ازای 4/8 میلیارد دلار ارز دولتی است، ارگان دولت، دیروز بیانیه دیوان محاسبات و تأکید آن بر گزاره پیشگفته را دستمایه تبرئه دولت و فراری دادن آن از پاسخگویی و پذیرش مسئولیت قرار داد و با لحنی نیرنگ آلود، دست به فریب مخاطب زد.
سرویس سیاسی ـ
روزنامه دولتی ایران روز گذشته با روتیتر «بانک مرکزی توضیح داد، دیوان محاسبات موضوع گم شدن 4/8 میلیارد دلار را تصحیح کرد»، عبارت «اتهام هیچ» را به عنوان تیتر یک، روی صفحه اول خود نشاند.
در گزارش تیتر یک ارگان دولت آمده است: «امکان گم شدن حتی یک دلار از ارزهای پرداختی به واردکنندگان متصور نیست.» این شاه بیت بیانیه دیوان محاسبات کشور در پی توضیحات مسئولان دولتی و از جمله بانک مرکزی است که گزارش آن از تفریغ بودجه سال 97 ولولهای در کشور انداخته است. حالا آیا این بیانیه آب رفته را به جوی بر میگرداند؟ آیا همه رسانههای داخلی و شبکههای فارسی زبان خارجی که در 4 روز گذشته ادعای گم شدن 4/8 میلیارد دلار ارز کشور را برجسته کرده و بهانهای مناسب برای حمله به دولت و نظام پیدا کرده بودند، همین بخش از بیانیه دیوان محاسبات را برای مخاطبان خود برجستهسازی میکنند؟»
روزنامه ایران ادامه داد: «ماجرا از روز سهشنبه شروع شد که عادل آذر رئیسدیوان محاسبات گزارش خود از تفریغ بودجه سال 97 را در صحن علنی مجلس خواند. گزارشی مملو از ادعاهای مختلف درباره حقوق مدیران، خصوصیسازیها و ارزهای 4200 تومانی. آنچه البته بیشتر مورد توجه قرار گرفت آن بخش از گزارش یاد شده بود که در آن آمده بود: «مجموع ارزی که در سال ۹۷ به صرافیها و واردکنندگان کالاهای اساسی و غیراساسی داده شده ۳۱ میلیارد دلار بوده است که از این رقم حدود 4/8 میلیارد دلار مابهازای واردات کالا نداشته است.» این گونه بود که گم شدن 4/8 میلیارد دلار پول کشور به خبر اول رسانهها تبدیل شد. روز بعد در جلسه هیئت دولت رئیسجمهوری با تأکید بر اینکه نظارت بر بودجه باید به همه نهادهای بودجهبگیر تسری پیدا کند، ادعای بزرگ گم شدن این مقدار پول در دولت را صددرصد نادرست دانست. پیش از آن یعنی سهشنبه شب هم رئیسکل بانک مرکزی در تلویزیون توضیح داده بود که این گزارش صحیح نیست. علی ربیعی سخنگوی دولت هم چهارشنبه در حاشیه جلسه هیئت وزیران به مردم اطمینان داد که یک دلار هم از پولهای آنان گم نشده است.»
گفتنی است، دیوان محاسبات در گزارش تفریغ بودجه سال 97 هیچاشارهای به گم شدن ارز دولتی نداشته است و عبارت «گم شدن» را روزنامه اصلاحطلب اعتماد در تیتر یک روز چهارشنبه 27 فروردین خود آورده بود. این تیتر از این قرار بود؛ «قصه پرغصه گم شدن 4/8 میلیارد دلار ارز دولتی» این موضوع سبب شد تا دیوان محاسبات در بیانیهای، بر نفی گم شدن ارز دولتی تأکید کند. در این میان، ماهیگیری سیاسی ارگان دولت و کار غیر حرفهای و مکرآمیز رسانهای آن، دور از انتظار نبود که با ضریب دادن به گزاره مفقود نشدن که اساسا بیپایه بود و نکته مطرح شده، عدم واردات کالا در ازای 4/8 میلیارد دلار ارز است، این بمب صوتی را برای خاموش ساختن مطالبه پاسخگویی از دولت منفجر کند.
کار دیگری جز تقلا برای رفع تحریم ندارید؟
علیرغم ضرورت فعالسازی ظرفیتهای درونی برای رونق اقتصادی و رفع مشکلات تولید و عیان شدن دیگرباره پیمانشکنی آمریکا و اروپا در برجام، دولت جوری از تحریم مینالد که گویا جز تقلا برای رفع تحریم کار دیگری ندارد.
علی ربیعی سخنگوی دولت در روزنامه ایران نوشت: «مقاومت درخشان نظام سلامت کشورمان بر ضد کرونا این پرسش را در معرض داوری نهاد که اگر ایران تحریم نبود و در نتیجه با تمام ظرفیت مالی و امکانات دسترسی به بازار جهانی با کرونا مبارزه میکرد آیا ما نمیتوانستیم حتی زودتر از دیگران سرعت پیشروی کرونا را ابتدا کُند و سپس به طور کامل متوقف کنیم؟... امروز کرونا شرایطی را فراهم کرده که موضوع شکستن دیوار تحریم به نفع انسانها بیش از هر دوره دیگری چهره ظالمانه تحریم را به نمایش گذاشته و میتواند چهرههای جنگطلب در جهان را به عقب براند. نباید عدهای مقابله با تحریم را مربوط به سیاست داخلی بدانند بلکه این امر مربوط به زندگی کارگران و بازنشستگان و فقرا و سالمندان ایرانی است. امروز زمان مناسبی است که تحریم را از مناقشات داخلی حذف کنیم. قطعاً جهان پس از کرونا تغییراتی خواهد کرد. مکانیسمهای همکاری بینالمللی شاهد دگرگونیهایی خواهد شد.»
وی افزود: «امروز نقش آمریکا در نظام بینالملل رابطه عمودی یکسویه و زورگویانه همراه با فشار اقتصادی، سیاسی و نظامی را رقم زده است. اما شاید در پساکرونا با جهانی چند منظومه مواجه شویم که حقیقت بر مبنای گفتمان آمریکایی پیش نرود. تلاش علیه همبسته بودن تحریم و کرونا باید مرجع حقیقت را از دولت آمریکا به گفتمان زندگی روزمره انسانها تغییر دهد و مختصات زندگی انسانها در معرض ویروس تحریم را در دوره شیوع ویروس کرونا بیشتر تبیین کند. میتوانیم با گفت وگوی عمومی داخلی و نقش محوری جامعه مدنی یک گفتوگوی ایرانی - بینالمللی برای نظام تولید حقیقت را در دوره جدید ایجاد کنیم.»
محمود واعظی، رئیسدفتر رئیسجمهور نیز در ارگان دولت نوشت: «تحلیل برخی مشکلات اقتصادی کشور، بدون در نظر گرفتن تحریمهای دو سال اخیر کتمان واقعیتهای آشکار و از آن بدتر مغالطه نشاندن معلول به جای علت است. این مشکلات، نتیجه رویکرد دولت در سیاست خارجی نیست، نتیجه تحریمهایی است که ظالمانه بر ما اعمال شده است. نتایج رویکرد دولت در سیاست خارجی، همان شاخصهایی است که پیش از خروج آمریکا از برجام در اقتصاد کشور ثبت شده است. نادیده گرفتن آن شاخصها در چارچوب رقابتهای سیاسی قابل فهم است اما تبرئه کامل تحریمها و تحریمگران در مشکلات فعلی اقتصادی کشور و نسبت دادن همه مشکلات به دولت، کاری است که حتی دشمنان هم نمیکنند. کشورمان این روزها روزهای سرنوشتسازی را سپری میکند. روزهای سخت البته قطعاً رفتنیاند، بهشرطی که بیشتر از همیشه در کنار هم باشیم و به دیده انصاف و با حسنظن به یکدیگر نگاه کنیم. دست از تخریب و تخطئه برداریم و با انسجام و یکپارچگی، همه به فردای روشن این دیار فکر کنیم.»
مواجهه فاجعه بار با مسائل و اتخاذ رویکردهای مخدوش از سوی دولت در سالهای اخیر، ریشه اصلی بسیاری از مشکلات کشور همچون رکود، بیکاری، تورم و... است. سخنگوی دولت در یادداشت خود ضعف و اثرپذیری کشور از تحریم را تصریح و علیرغم بدعهدی آمریکا و غرب به گفتوگو برای برداشته شدن آنهااشاره میکند، رئیسدفتر رئیسجمهور نیز شرایط کشور را تا پیش از خروج آمریکا از کشور، مطلوب تصویر میکند. همین گزارهها برای اثبات ناکارآمدی دولت کافی است. اساسا دولت در چنین شرایطی چه کاره است و کارویژه آن چیست؟ بند ناف اقتصاد کشور را بستهاند به رفع تحریم و مذاکره. مدام هم به غرب پالس ضعف ایران برابر تحریمها را میدهند.
سیروس مقدم: نباید شاهد کپیبرداری از فیلمهای قبل از انقلاب باشیم!
روزنامه اعتماد دیروز گفتوگویی را با سیروس مقدم، کارگردان سریال پایتخت منتشر کرده است. وی میگوید: «طبیعی است که در سینمای قبل از انقلاب مثل سینمای بعد از انقلاب، ما شاهد فیلمهای معترض، اجتماعی و متفاوت در کنار سینمای بدنه و سرگرمکننده باشیم. اما آنچه اهمیت دارد این مسئله است که چه بخواهیم چه نخواهیم، آن سینما، بخشی از فرهنگ این مرز و بوم را شکل داده و نمیتوان آن را از حافظه تاریخ حذف کرد، بلکه میتوان با ارزیابی درست و تحلیل علمی آن را آسیبشناسی کرد و از نقاط قوت و مثبت آن درس گرفت و نقاط منفی آن را از دستور کار فرهنگی مان حذف کرد تا دیگر در سینمای بعد از انقلاب، شاهد کمدیهای سخیف، درامهای سوزناک و حتی کپیبرداری از آن سینما که نقدش میکنیم نباشیم.»
اظهارات سیروس مقدم مایه تعجب است. وی در حالی کمدیهای سخیف و کپیبرداری از فیلمهای قبل از انقلاب اسلامی را نهی میکند که سکانس پایانی پایتخت 6 کپی برداری از یک فیلم قبل از انقلاب بود! این موضوع در کنار دیگر پلانهای خلاف اخلاق پایتخت 6 انتقادات بسیاری را برانگیخت.