کارشناس انرژی:
پتروپالایشگاه سلاح دفاعی ایران در جنگ اقتصادی با آمریکاست
یک کارشناس انرژی و محیطزیست گفت: در جنگ اقتصادی و زمانی که مهمترین سلاح تهاجمی دشمن علیه ما تحریم خرید نفت است، مهمترین ابزار دفاعی و سلاح اقتصادی ما باید پالایشگاه نفت خام باشد.
مالک شریعتی در گفتوگو با خبرگزاری فارس درخصوص بیانات اخیر رهبر انقلاب درباره ضرورت استفاده از فرصت تحریم دشمن برای قطع وابستگی اقتصادی به نفت اظهار کرد: اینکه وزیر نفت ما به ساخت پالایشگاه بهدلیل غیراقتصادی بودن اعتقاد ندارد بهدلایل مختلف قابل قبول نیست. وی افزود: در جنگ اقتصادی و زمانی که مهمترین سلاح تهاجمی دشمن علیه ما تحریم خرید نفت است، مهمترین ابزار دفاعی و سلاح اقتصادی ما باید پالایشگاه نفت خام باشد تا سلاح دشمن را خنثی و بیاثر کنیم و این مسئلهای بسیار فراتر از اقتصادی بودن یک پروژه عمرانی در شرایط عادی اقتصادی در کشور است. عضو هیئت علمی پژوهشکده انرژی و محیطزیست با بیان اینکه بسیاری از کارشناسان مستقل معتقدند ساخت پالایشگاه با در نظر گرفتن برخی شرایط میتواند کاملا اقتصادی هم باشد، ادامه داد: اولا مطابق مصوبه اخیر مجلس اگر پالایشگاه در مقیاس بزرگ با پتروشیمی تلفیق شود و اصطلاحا «پتروپالایشگاه» احداث شود، در بسیاری از هزینههای سرمایهگذاری صرفهجویی شده و تنوع محصولات هم آن را کاملا اقتصادی میکند. ثانیا محصولات و فرآوردههای آن بهدلیل امکان انتقال در حجم کم در بازارهای محلی تحریمناپذیر است و ثالثا اگر برای تامین سرمایه ساخت پتروپالایشگاهها با مدل درست و متضمن جلب اعتماد مردم به سراغ نقدینگی حجیم و سرگردان مردمی برویم، خود این اقدام چند ده میلیارد دلار از نقدینگی جامعه را جذب و به نفع اقتصاد کلان کشور عمل میکند. شریعتی در ادامه اظهار کرد: آنچه بسیار مایه تعجب و حیرت است، غفلت و تعلل چندساله دولتمردان اقتصادی از فرمولهای «نجات اقتصاد ایران» است که بارها توسط کارشناسان به دولت گفته شد و شنیده نشد تا با تاخیر چندساله دست به کار شدند.
وی یادآور شد: اگر از ابتدای دولت یازدهم اصلاح یارانه انرژی با کارت سوخت در بنزین و نظام IBT در بخش برق به تدریج دنبال میشد و ساخت چند «ابرپتروپالایشگاه» نیز در دستور کار قرار میگرفت اولا نیازی نبود 18 میلیارد دلار ارز و چندین تن طلا از سرمایه ملی در بازار حراج شود و از دست برود؛ ثانیا امروز آمریکا نمی توانست از حربه تحریم خرید نفت ایران کوچکترین بهرهای ببرد.