اوج‌گیری تفکیک جنسیتی در غرب پس از جنبش «Me too#» (اخبار ادبی و هنری)
در دومین سالگرد به راه افتادن جنبش اینترنتی «Me too#» یا «#من هم» که در اکتبر 2017 و پس از خیل گزارش‌ها و اخبار گسترده تعرضات و آزارهای جنسی در اروپا و آمریکا علیه این تجاوزات شکل گرفت، تلویزیون صدای آمریکا طی گزارشی یکی از نتایج جنبش فوق را اعلام کرده که حاصل آن تأکید بیشتر محیط‌های کاری غرب بر تفکیک جنسیتی بوده، آنچه همواره در گزارش‌ها به اصطلاح حقوق بشری، شرق و به خصوص کشورهای اسلامی به آن متهم شده بودند!
در این گزارش، VOA یا همان تلویزیون صدای آمریکا اعتراف کرد که پس از رسوایی‌های جنسی در غرب و آزارها و سوءاستفاده‌های جنسی از زنان در محیط‌های کاری و غیر آن، اینک درصد مدیران مردی که از کار کردن نزدیک با همکاران زن اکراه دارند، در حال افزایش است!
دورا مک کووار در گزارشی برای VOAپیامدهای دو ساله این جنبش را چنین بررسی کرده است: مطابق یک نظرسنجی در سال 2018 و در پی به راه افتادن جنبش «Me too#»،41 درصد مردان می‌گویند که تمایلی به گفت‌و‌گو با همکار زن به‌صورت تک به تک را ندارند (در سال 2017 و پس از رسوایی جنسی در پارلمان اروپا و همچنین مجلس فرانسه، توصیه شد که زنان به طور انفرادی با یک مرد در یک آسانسور قرار نگیرند!) و بیش از یک پنجم مردان نیز تمایل به این دارند که زنان را از برنامه‌های دورهمی خارج از محیط کار حذف کنند. البته این یافته‌ها باعث تعجب خانم «دیوی تمین» از کارشناسان حوزه مدیریت بحران نشده است.
دیوی تمین از مسئولین کمپانی تمینو می‌گوید:
«... جنبش«Me too#» برای همیشه باقی می‌ماند. واضح است که تأثیرات «Me too#»بسیار ناراحت‌کننده است....»
«شلی اوریا»، سردبیر یک وب‌سایت اجتماعی به نام «Indelible in the Hippocampus» می‌گوید: «... اینترنت خیلی قدرت دارد، ولی فکر می‌کنم که عمدتاً نقش آن مقدماتی است. در واقع ما را برای دست زدن به عمل آماده می‌کند. اگر این‌طور نباشد، تغییری هم به‌وجود نمی‌آید. تغییر در قوانین، تغییر در محیط‌های کاری و تغییر در دستمزد زنان. اینها همه تغییراتی است که در کنش و واکنش در دنیای واقعی ایجاد می‌شود...»
به‌نظر می‌آید تا امروز نتایج جنبش «Me too#» علیه تعرضات و آزارهای جنسی، بیشتر از آنچه تصور می‌شد، جامعه غرب را به سمت و سوی تغییر در سبک زندگی برده، آنها تمایل دارند از سبک زندگی بی‌بند و بارانه امروز به نوعی زندگی با قوانین مشخص و سفت و سخت‌تری برسند که تا حدود حریم و زن و مرد در آن رعایت شود. گرایش به مدارس دخترانه و پسرانه یا دیگر اماکن عمومی در فرانسه که در آنها حدودی برای حریم زن‌ها در نظر گرفته شده و آرامش بیشتری برایشان به همراه دارد، تمایل به غذا و گردشگری حلال که برخی حریم‌ها در آن رعایت می‌شود و از مشروبات الکلی که منشأ بسیاری از حرمت‌شکنی‌هاست نیز در آن خبری نیست، تمایل به پزشکان و پرستاران همجنس برای مراقبت در بیمارستان‌ها، برگزاری کنسرت‌های زنانه و همچنین مراسم و پارتی‌های غیرمختلط، تمایل به سوی مصرف مشروبات غیرالکلی ولو در جشن‌ها و... حالا برقراری نوعی قانون نانوشته در عدم به کارگیری زنان در محیط‌های مردانه که به‌گونه‌ای تفکیک جنسیتی در محیط‌های کار تنه زده و پرهیز از اختلاط با زن‌ها در دورهمی‌های مردانه، همه و همه نشانه‌های‌گریز مردم غرب از سبک زندگی رایج در اروپا و آمریکا و در مقابل گرایش به نوعی سبک زندگی است که عناصری از سبک زندگی اسلامی در آن مشاهده می‌شود.