نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
روزنامه دولت: FATF را باید بپذیریم حتی اگر ظالمانه باشد!
سرویس سیاسی-
روزنامه‌های طیف موسوم به اصلاح‌طلب و همچنین ارگان دولت این روزها برای تصویب لوایح استعماری FATF به دروغ‌های شاخدار و استدلال‌های غیرواقع روی آورده‌اند و این جماعت از عدم تصویب این لوایح عصبانی هستند همان‌طوری که پمپئو و مقامات آمریکایی از عدم تصویب این لوایح عصبانی هستند.
روزنامه ایران در شماره روز پنج‌شنبه نوشت: «FATF یک چارچوب است که توسط دنیا پذیرفته شده تا روابط مالی در این چارچوب صورت بگیرد و رابطه مالی با کشورهایی که آن را نمی‌پذیرند، برای سایر کشورها دارای عواقب باشد. این بدان معناست، در آینده و حتی در وضعیت کنونی که درگیر تحریم‌ها هستیم، اگر می‌خواهیم با دنیا مبادلات تجاری داشته باشیم، باید الزامات بین‌المللی را بپذیریم و در چارچوب ضوابط بین‌المللی عمل کنیم، فارغ از اینکه این ضوابط ظالمانه است یا عادلانه؛ چراکه در صورت نپذیرفتن این ضوابط کشورهای دیگر حاضر نمی‌شوند با ما ارتباط داشته باشند و هیچ کشوری با اتکای صرف به منابع داخلی خود نمی‌تواند اقتصاد رو به جلو و بالنده داشته باشد.»
«در حال حاضر علاوه‌بر الزامات و قوانین مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم با مشکلات تحریم‌ها هم مواجه است، اما دنیا نه به این دلیل که ایران چارچوب‌های FATF را رعایت نمی‌کند، بلکه به دلیل ترس و نگرانی از شکستن تحریم‌ها، از ما ابا دارد. این یعنی تعاملات مالی و تجاری با ایران برای خیلی از شرکت‌های بزرگ دنیا هزینه‌بردار است.»
شایان ذکر است که روزنامه مردم‌سالاری هم تیتر یک خود را به اظهارات سخنگوی دولت پرداخت و به نقل از وی نوشت: «نپیوستن به FATF عامل اشراف اطلاعاتی بیگانگان است!» این ادعای حیرت‌انگیز و کاملاً خلاف واقع در حالی مطرح شده است که حقیقت ماجرا دقیقاً 180 درجه مغایر با این است و پیوستن به این لوایح باعث اشراف اطلاعاتی دشمنان می‌شود و به همین خاطر است که وزیرخارجه آمریکا به شدت از عدم تصویب این لوایح عصبانی شده بود.
دروغ‌های شاخدار برای تحمیل خواست آمریکایی‌ها
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «ايالات متحده آمريکا دنبال آن است که جمهوري اسلامي ايران لوايح و کنوانسيون‌هاي باقي‌مانده درخصوص پذيرش FATF را از دستور کار خارج کند تا عملاًً اين گروه اقدام مالي واکنش‌هاي خود را نسبت به ايران داشته باشد که به‌عنوان مکمل تحريم‌هاي ايالات متحده آمريکا عمل کند.»
حامیان FATF بارها این دروغ را تکرار کرده‌اند که «آمریکا به شدت تلاش می‌کند که ما با FATF همکاری نداشته باشیم». برخلاف این دروغ مضحک، آمریکا نه تنها از اجرای دستورات FATF توسط ایران ناراحت نمی‌شود، بلکه این اقدام را تکمیل‌کننده پازل تحریم‌های بانکی و هوشمندتر شدن تحریم‌ها می‌داند.
چندی پیش «سیگال مندلکر» معاون خزانه‌داری آمریکا- اتاق جنگ اقتصادی واشنگتن- جزئیات درخواست‌های FATF از ایران را مطرح کرده و نسبت به طولانی‌شدن روند تصویب لوایح مرتبط با FATF از جمله کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CFT) در ایران معترض شد. همین اواخر بود که پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در توئیتی با عصبانیت از عدم تصویب لوایح FATF، نوشته بود که ایران باید هرچه سریع‌تر این لوایح را تصویب کند.
«خوان زاراته» معاون سابق مدیریت مبارزه با‌تروریسم و جرائم مالی در وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز چندی پیش گفته بود: «برای قرار دادن ایران در تنگنا و سخت‌تر کردن شرایط برای این کشور، به حضور کامل FATF نیاز است. برای اینکه ایران از نظام مالی منزوی شود، لازم استFATF برای تایید قضاوت‌هایی پیرامون نظام مالی ضد پولشویی و مبارزه با تروریسم مداخله کند».
همچنین «ماتیو لویت» مدیر برنامه مقابله با تروریسم و جاسوسی در «موسسه واشنگتن در امور خاور نزدیک» چندی پیش گفته بود: «نظارت‌های FATF بر فعالیت‌های بین‌المللی ایران باید افزایش یابد. یکی از روش‌های تضعیف محور مقاومت و قدرت‌افزایی جنگ‌های نیابتی، گسترش نظارت بر فعالیت‌های بانکی ایران است».
رابطه با دنیا یا زیرسلطه رفتن؟!
سیدمصطفی هاشمی‌طبا در یادداشتی در روزنامه سازندگی با عنوان «طناب رابطه با دنیا» به موضوع عدم تصویب اف‌ای‌تی‌اف پرداخته و نوشته است: «چالش مهم این روزها تعیین استراتژی تعامل یا تقابل با دنیا است»
وی افزوده است: «چند سال دیگر زمان لازم است تا ایران مسائل بین‌المللی خود را با دنیا حل و فصل کند؟ امروز می‌بینیم که با پافشاری عده‌ای سرنوشت لوایح پالرمو و CFT نامعلوم است و ایران با اولتیماتوم جدید FATF در آستانه قرار گرفتن در لیست سیاه این سازمان بین‌المللی است. همان عده‌ای که هیچ‌وقت در این چهل سال مسئولیت تصمیمات و رفتارهای خود را نپذیرفته‌اند و اتفاقاً کمتر نامی از آنها بر روی صحنه مطرح است. امروز از زبان همان‌ها می‌شنویم که چون در حال حاضر تحریم هستیم قرار گرفتن ایران در لیست سیاه چیزی را برای ما تغییر نمی‌دهد و شرایط بدتر نخواهد شد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «نکته این است که اگر نخواهیم با سازمان‌هایی که در دنیا وجود دارند مراوده کنیم به اعتقاد من بهتر است اصلاً از سازمان ملل متحد بیرون بیاییم! چراکه در سازمان ملل متحد اسرائیل هم حضور دارد، آمریکا و انگلیس و برخی دیگر از کشورها هم که از حق وتو در شورای امنیت برخوردارند و از آن علیه ایران هم استفاده می‌کنند حضور دارند.»
هاشمی‌طبا نوشته است: «بنابراین به‌نظر من باید عضو FATF بشویم چراکه باید با سازمان‌های بین‌المللی مراوده داشته باشیم.» وی در انتها آورده است: «بنابراین به اعتقاد من هر نوع تندروی از نوع آقای قذافی و صدام، سرنوشت محتوم آنها را در پی خواهد داشت. درحالی‌که جمهوری اسلامی در این چهل سال عاقلانه عمل کرده است.»
سینه‌چاک کردن هاشمی‌طبا برای FATF در حالی است که اولاً) آمریکا و اروپا به هیچ‌یک از تعهدات خود در برجام عمل نکرده و صرفاً به ارائه وعده‌های کذایی و پوشالی بسنده کرده‌اند. دوماً) برای تصویب یا عدم تصویب، مراجع قانون‌گذاری تصمیم گرفته و لایحه FATF هم از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام رد شده است. ثالثاً) در نظام حقوق و روابط بین‌المللی، هیچ الزام و ضرورتی برای پیوستن دولت‌ها و تابعان بین‌الملل به سازمان‌ها، کنوانسیون‌ها و عهدنامه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی وجود ندارد.
عنوان «هنرمند مردمی» برای برخی تهمت است
روزنامه‌های «سازندگی» و «آفتاب یزد» از زنجیره مطبوعات طیف موسوم به اصلاح‌طلب در شماره روز پنج‌شنبه خود به حمایت از اقدامات صورت گرفته توسط دو خواننده پرداختند.
سازندگی در گزارش خود نوشت: «از روزی که خبر انتشار آلبوم و البته ضبط موزیک ویدئوی آن با حضور همایون شجریان و علیرضا قربانی در رسانه‌ها منتشر شد برخی از رسانه‌ها و البته منتقدان به حضور این این دو خواننده در مجموعه ایران مال اعتراض کردند و ضبط قطعه تصویری این آلبوم را در چنین محلی خلاف ادعای مردمی بودن این دو خواننده... معرفی کردند.»
سازندگی در ادامه افزود: «صرف‌نظر از نگاه سیاسی[!!] برخی از رسانه‌ها عجیب است که گروهی فراموش می‌کنند که هنر برای عرضه شدن به اسپانسر و حامی مالی نیاز دارد.»
روزنامه آفتاب یزد چندان این موضوع را مهم ندانسته و نوشته بود: «آنها [دو خواننده مذکور] تنها با حضور در مجتمع تجاری- تفریحی «ایران مال» که از برای تهیه آلبوم موسیقی از جلوه‌های بصری خوبی برای عکسبرداری و فیلمبرداری برخوردار است، سعی کرده‌اند که بهترین محصول فرهنگی را برای مخاطبان تهیه و آن را در اختیار طرفداران خود قرار دهند. موضوع مهمی که از نظر منتقدان حضور شجریان و قربانی دور ماند این است که اصل ماجرا چیزی نیست که آنها به‌خاطرش داد و قال راه انداخته‌اند.» در این رابطه باید متذکر شد که روزنامه سازندگی به‌گونه‌ای گزارش خود را نوشته که گویا منتقدان مخالف انتشار آلبوم موسیقی بوده‌اند حال آنکه همه چیز به مجموعه ایران مال بازمی‌گردد.
در مورد مجموعه شهرزاد حتما به‌خاطر دارید که مشخص شد اسپانسر این مجموعه با اختلاس از بانک سرمایه بخشی از آن پول را صرف ساخت این مجموعه کرده است. سخن منتقدان این است که چرا باید حمایت مالی مجموعه‌ای (ایران مال) که نشان سرمایه‌داری افسارگسیخته و رانتی است بر پیشانی هنرمندانی بخورد که بیش از همه بر زبان‌شان نام «مردم» و ادعای «مردی بودن» بخورد؟!