علی اکبری
دشمنان نظام اسلامی از ابتدای قیام امام راحل به دنبال انحراف یا شکست انقلاب بودند. تلاش برای ترور حضرت امام، به قدرت رساندن برخی افراد نفوذی، تحمیل جنگ تحمیلی، انجام کودتا و هزاران اقدام کوچک و بزرگ دیگر، مواردی از تلاش و اقدام دشمن برای نیل به این هدف بوده است و البته تمام این توطئه‌ها به مدد الهی و رهبری ولی‌فقیه و حضور با بصیرت ملت مسلمان و انقلابی ایران، همواره ناکام و عقیم بوده است. دشمن برای نرسیدن انقلاب به چهل‌سالگی، تلاش خود را مضاعف نمود و برخی احمق‌های درجه‌یک با تحلیل‌های خیالی خود، می‌گفتند که کریسمس 2019 را در تهران جشن خواهند گرفت.
چند روز قبل، ملت همیشه در صحنه ایران اسلامی، چهل‌سالگی خود را جشن گرفت و پاسخ یاوه‌های دشمنان را آن‌گونه که شایسته بود، داد. اکنون برخی زمزمه می‌کنند که رسیدن عمر انقلاب به چهل سال، به معنای این است که کار تمام شده است و دشمن در شکست دادن این انقلاب ناکام مانده است و دیگر تهدیدی انقلاب را تهدید نمی‌کند. بزرگ‌ترین تهدید این است که از دشمن غافل شویم. امیرالمؤمنین فرمود «مَن نامَ‌ لَم‌ یُنَم عَنه»؛ شما اگر در سنگر خوابت برد، معنایش این نیست که طرف مقابل شما و دشمن شما هم خوابش برده؛ او مواظب شما است، او مراقب شما است، او منتظر است که شما خوابت ببرد. دشمن همیشه دشمن است و در تلاش است که ضربه خود بر پیکر این نظام را وارد کند و تنها عاملی که باعث ناکامی دشمن شده، حضور در صحنه و مراقبت از دشمن بوده است. هر جا که از دشمن غفلت کرده‌ایم، ضربه خورده‌ایم. ماجرای فتنه 88 را می‌توان نمونه‌ای از این غفلت‌ها به حساب آورد. به دست آوردن تراز جدید و بالا در مشارکت مردم در انتخابات که می‌توانست باعث ارتقای جایگاه کشورمان در سطح جهان و کسب دستاوردهای مهمی باشد، توسط فتنه گران داخلی و دشمنان خارجی تبدیل به محملی برای مناقشه و لطمه‌ای شد که انقلاب را تا مرزهای خطرناک فروپاشی به پیش برد. هشدار رهبر فرزانه انقلاب درخصوص لزوم هوشیاری و مراقبت از اقدام احتمالی دشمن در سال 98 را شاید بتوان از این منظر مورد دقت و تأمل قرار داد و مراقبت نمود که تنگه احد این انقلاب توسط محافظان و مراقبان انقلاب رها نشود زیرا تمام تمرکز دشمنان از این به بعد بر این است که انقلاب به عنوان الگوی بیداری ملت‌ها، پنجاه‌سالگی خود را جشن نگیرد.
در جنگ احد، هنگامی که مسلمانان به لشگرگاه دشمن رسیدند، برخی از آنان که کار را تمام شده فرض کرده و پیروزی را حتمی دانستند، تنگه مهم احد که وظیفه حراست و حفاظت از آن را بر عهده داشتند و تا قبل از تصور پیروزی، چندین بار تلاش سپاه دشمن برای نفوذ از این معبر را ناکام گذاشته بودند، برای جمع‌آوری غنیمت، ترک کردند. این خطای راهبردی باعث شد که جنگ مغلوبه شود و سپاه دشمن که مضمحل شده بود، خود را بازیابد و حتی تا سرحد به شهادت رساندن نبی مکرم اسلام، پیش آید و اگر نبود مجاهدت برخی از خواص، ایشان نیز به شهادت می‌رسید. در آنجا تصور پیروزی و ترک مأموریت و بی‌توجهی به دستور فرمانده باعث شکست شد. از طرفی همان‌قدر که غرور و غره شدن به پیروزی خطرناک است، خسته شدن و رها کردن تلاش در میانه راه نیز می‌تواند دهشتناک باشد. در جنگ صفین، سپاه حضرت امیرالمؤمنین، علی علیه‌السلام بیش از چند ماه درگیر نبرد بود و شهدا و مجروحان بسیاری را متحمل شده و توانسته بود تا یک‌قدمی پیروزی نیز پیش برود لیکن خدعه دشمن، خسته شدن برخی از مجاهدان و مبارزان سابق در کنار تحریک منافقین، باعث شد مالک‌اشتر که تا خیمه فرماندهی معاویه پیش رفته بود، مجبور شود به عقب برگردد و پیروزی نهایی با ماجرای حکمیت و همان که همه می‌دانند، معاوضه شود. ماجرای خستگی یا غرور و غفلت همیشه تاریخ وجود داشته و بعد از این هم خواهد بود. البته سنت الهی امداد نیز وجود دارد لیکن این سنت برای زمانی است که مؤمنان بر عهد خود استوار باشند و در انجام‌وظیفه غفلت نکنند که در آن صورت خداوند متعال «من حیث لایحتسب» نصرت خود را فرو می‌فرستد. اگر با خدا باشید، حتی شن‌های صحرای طبس نیز جنود خدا و یاور شما خواهند بود.
انقلاب اسلامی ایران یک حرکت مقطعی و لحظه‌ای نیست. انقلاب یک موجود زنده و در حرکت است و همواره جریان دارد. رویش‌ها و ریزش‌های انقلاب، پیروزی‌های افتخارآفرین، تجارب به دست آمده، خطاها و شکست‌ها و... همه و همه باید برای ادامه مسیر مورد توجه قرار گیرد. این انقلاب غایت خود را ایجاد تمدن عظیم بین‌الملل اسلامی و رساندن بیرق و پرچم به دست صاحب حقیقی آن، امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه ‌الشریف قرار داده است. این انقلاب قرار است تمام سنگرهای کلیدی جهان را فتح کند. این انقلاب باید به پیروزی حق بر باطل ختم شود. این انقلاب امید مستضعفان و مظلومان عالم است و قرار است یاور آنان باشد. در این مسیر آنان که خسته و بریده‌اند و یا به آنچه به دست آمده قانع و راضی هستند، نمی‌توانند پیش روند. آنچه به عنوان راهبرد انقلاب با تکیه بر جوانان انقلابی و مؤمن از سوی رهبر فرزانه انقلاب صادر گردید را می‌توان از همین منظر مورد توجه قرار داد. آنان که آمریکا را کدخدا و غرب را کعبه آمال می‌دانند، آنان که قدرت خدا را کمتر از قدرت کدخدا می‌دانند، آنان که در عین در دست داشتن قدرت و اختیار، از بایدهایی می‌گویند که مشخص نیست چه کسی باید آن را اجرایی کند، آنان که حاضر نیستند شکستِ راهبرد اعتماد به لبخند دشمن را باور کنند و هنوز به‌پای سخن بی‌اعتبار دشمن، خود را معطل ساخته‌اند، توانایی و شایستگی رساندن این کشور و مملکت به جایگاه رفیعی که شایسته این مردم است را ندارند. این حرکت و انقلاب، شاهد نسل دیگری از انقلابیونی است که حجت را بر همه تمام کرده‌اند. این ملت نشان داده که با بصیرتی مثال‌زدنی، نه خسته شده است و نه از دشمن غافل است و با نگاه به چشم‌اندازی که ولی‌فقیه و رهبر فرزانه انقلاب برای ایشان ترسیم نموده است، در مسیر رسیدن به فردایی بهتر از امروز گام برمی‌دارد و در این مسیر، جوانان در صف مقدم خواهند بود.