سرویس سیاسی-

راهپیمایی 22 بهمن هر ساله در صدها شهر و هزاران روستای کشور برگزار می‌شود اما نگاه‌ها بیشتر به تهران دوخته شده است و البته چیز عجیبی هم نیست، چرا که تهران پایتخت و پرجمعیت شهر کشور است. صدها خبرنگار و عکاس داخلی و خارجی راهپیمایی 22 بهمن در تهران را پوشش می‌دهند اما در هزاران روستایی که مردم مخلصانه ارادت خود را به امام، انقلاب و مقام معظم رهبری نشان می‌دهند خبری از خبرنگار نیست. انتشار فیلمی کوتاه از یکی از این راهپیمایی‌های روستایی با واکنش‌های بسیاری مواجه شد.
فضایی مه‌آلود با برفی که بر زمین نشسته، کامل مردی که چکمه‌های بلند کشاورزی بر پا دارد و میکروفون به دست با ذکر صلوات، خواندن را آغاز می‌کند؛ این جشن انقلابه، ترامپه حال خرابه... در مرکز تصویر مترسکی از ترامپ بر پا شده که همراه با خواندن، مردی دیگر با ریتمی هماهنگ با چوب بر سر ترامپ می‌زند و حاضرین با شعار «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر اسرائیل»، «مرگ بر آل‌سعود کافر»، «مرگ بر انگلیس» و «مرگ بر منافق و فتنه‌گر» که متناسب با‌اشعار خواننده است، به او پاسخ می‌دهند.‌اشعار به زبان محلی خوانده می‌شود. ساده اما بسیار عمیق و پرمغز است و یک دور تحولات و مسائل منطقه‌ای در آن تحلیل می‌شود.
این راهپیمایی ساده و جالب در روستای «پیته نو» برگزار شده است. دهیار روستا جوان 36 ساله‌ای به نام عبدالحسین رضایی است. او در معرفی این روستای شمالی کشور به خبرنگار کیهان می‌گوید: پیته نو در بخش یانه سر دهستان شهدای شهرستان بهشهر (استان مازندران) واقع شده است و 500 نفر جمعیت دارد که در زمستان به دلیل نبود کار کشاورزی، بسیاری از آنان برای کار به شهر می‌روند. کار مردم روستا اغلب کشاورزی، باغداری و دامداری است.
پیته‌نویی‌ها 11 شهید را تقدیم اسلام و انقلاب کرده‌اند، 2 آزاده دارند و 50 جانباز و همه اینها برای زمانی است که جمعیت روستا از امروز کمتر هم بوده است. پیته‌نو روستایی خوشنام و به شدت فرهنگی است و 16 روحانی دارد که اغلب آنها از اساتید حوزه و دانشگاه هستند و به مناسبت‌های مختلفی مانند ماه محرم و رمضان و در تابستان به روستای خود آمده و زکات علم خود را به هم ولایتی هایشان می‌پردازند.
از عبدالحسین درباره کم و کیف راهپیمایی 22 بهمن امسال می‌پرسیم و او توضیحات جالبی می‌دهد: مراسم 22 بهمن تا سال‌ها در مسجد روستا برگزار می‌شد اما مردم که راهپیمایی شهرها را در اخبار می‌دیدند دوست داشتند آنها هم راهپیمایی کنند. راه‌ها بخصوص در زمستان صعب‌العبور است و همین امسال هم 70 سانت برف باریده و امکان اینکه اهالی روستا برای راهپیمایی به شهر بروند، چندان راحت نیست. به همین خاطر در خود روستا راهپیمایی انجام می‌شود که از میدان شهدا تا مسجد علی ابن ابی‌طالب(ع) است.
دهیار پیته نو درباره تعداد شرکت کنندگان در این راهپیمایی می‌گوید: همانطور که گفتم خیلی از اهالی در زمستان برای کار به شهر می‌روند و آنهایی که در روستا بودند، همه آمده بودند. پیرزن 80 ساله روستا با پا درد و آن برف و سرما، از نیم ساعت قبل آمده بود و منتظر شروع مراسم بود. وقتی از او پرسیدیم چرا در این سرما آمده‌ای گفت چون رهبرم را دوست دارم و بخاطر امام و انقلاب آمده ام.
عبدالحسین می‌گوید این کاری که فیلمش منتشر شد ابتکار خود مردم روستاست و 3 سال است که به این شکل برگزار می‌شود. وی درباره مشکلات روستا و این منطقه هم می‌گوید: منطقه هزار جریب 263 شهید داده است و همیشه پای کار انقلاب و نظام بوده است و مسئولان باید نگاه ویژه‌ای به این مردم و منطقه داشته باشند چرا که پتانسیل‌های خیلی زیادی اینجا وجود دارد. روستا آب فراوانی دارد اما منبع آب مناسبی ندارد و آب متاسفانه هدر می‌رود. در این منطقه از ابتدای انقلاب کارهای زیرساختی زیادی انجام شده اما کامل نیست. الان مهم‌ترین مشکل مردم کار است و راه‌حل آن هم سرمایه‌گذاری است اما برای دریافت یک وام اندک، هزار و یک سنگ‌اندازی و مانع ایجاد می‌کنند. ما انتظار نداریم بیایند اینجا کارخانه بزنند اما می‌توانند برای پتانسیل‌های بومی تسهیلات بدهند. این منطقه طبیعت بکر و پتانسیل بوم‌گردی بسیار بالایی دارد و با مقداری توجه بیشتر، می‌توانیم شاهد نتایج مثبت بسیاری باشیم.
زبان درازی می‌کرد!
خواننده مراسم کربلایی اسکندر رضایی 53 ساله است. کربلایی اسکندر که کار اصلی‌اش کشاورزی و باغداری است، دیپلم دارد و خود از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس است. کربلایی اسکندر خود شاعر شعرهایی است که می‌خواند و درباره چگونگی آغاز سرودن این‌اشعار می‌گوید: در مراسم‌هایی که برای بزرگداشت شهدای روستا برگزار می‌شد، دیدیم اگر‌اشعاری که مداحان می‌خوانند، به زبان محلی باشد برای مردم جذاب‌تر است به همین خاطر من شروع کردم به شعر محلی گفتن برای یادواره شهدا و شروعش از آنجا بود. چند سال پیش آقا بحث آتش به اختیار را مطرح کردند و ما هم گفتیم به اندازه وسع خودمان کاری کنیم و من برای راهپیمایی روز قدس هم شعر محلی نوشتم. اما این برنامه 22 بهمن به سه سال پیش برمی گردد. آنوقت ترامپ تازه سرکار آمده بود و خیلی هارت و پورت می‌کرد. یک شب که پای اخبار بودم، دیدم ترامپ خیلی زبان درازی می‌کند و با خودم گفتم باید جوابش را بدهیم. همین جرقه‌ای شد برای اینکه برای راهپیمایی 22 بهمن شعر بگویم و بخوانم.
کربلایی اسکندر درباره مراسم امسال روستای پیته نو هم می‌گوید: امسال آقا در سخنرانی 19 بهمن فرمودند مرگ بر آمریکا یعنی مرگ بر ترامپ و پمپئو و بولتون. من هم سعی کردم همین مضمون را در شعرم بیاورم. کلاً کلمات کلیدی‌اشعارم را از سخنرانی آقا و حرف‌های سیدحسن نصرالله و سایر بزرگان می‌گیرم و آنها را تبدیل به شعر محلی می‌کنم. پارسال آقا گفتند 22 بهمن تماشایی خواهد شد و ما هم سعی کردیم از همین مضمون استفاده کنیم. درست است که از شهر دوریم اما سعی می‌کنیم کاری که از دستمان برمی آید را انجام بدهیم و دنبال رسانه‌ای شدن و این مسائل هم نبودیم و نیستیم. وقتی سال اول با این شکل راهپیمایی را برگزار کردیم، استقبال خوبی از آن شد و مردم دوست داشتند و به همین خاطر ما هم ادامه دادیم.
وی درباره فعالیت‌های فرهنگی روستای پیته‌نو می‌گوید: هر سال دو اتوبوس از روستا در راهپیمایی اربعین شرکت می‌کنند و زائرانی هم به راهیان نور می‌روند که خدا توفیق داده و بنده هم در این جمع هستم.
کربلایی اسکندر در پایان می‌گوید: ان شاالله جوانان همیشه پای کار انقلاب و نظام باشند و هیچ‌وقت دلسرد و خسته نشوند. هرچه هست رهبری و ولایت است و آنهایی که چیزهای دیگری می‌گویند، حرفشان هیچ ارزشی ندارد. راه سعادت راه ولایت و شهداست. مسئولین هم که حماسه مردم را دیدند و حالا نوبت آنهاست که دین خود را به انقلاب و کشور و مردم شریف ادا کنند.