آنچه كه ما را نمى‏گذارد به اينكه در هر قشرى كه داريم خودكفا باشيم، بستگى، وابستگى است كه ما به آنها[غرب] داريم. وقتى بنا شد كه قبله يك ملتى غرب شد، رو به آنجا مى‏ايستد و حرف مى‏زند. آتاتورك [...] آن وقت كه در تركيه بودم، من مجسمه‏اش را ديدم كه مجسمه‏اش اين بود، دستش را اينطور دراز كرده بود. گفتند آنهايى كه آنجا بودند، كه دستش را طرف غرب دراز كرده است و مى‏گويد كه همه چيز از آنجا بايد باشد.
صحیفه امام؛ ج12؛ ص19 | قم؛ 14 دی 1358