kayhan.ir

کد خبر: ۱۲۰۲۵۸
تاریخ انتشار : ۱۳ آذر ۱۳۹۶ - ۱۸:۵۶

چرا دنیاطلبان در مسیر کمالات متوقف می‌شوند؟(سلوک عارفانه)


(بدان ای سالک راه حق!) انسان در بین تمامی موجودات تنها موجودی است که تکاملش حد یقف ندارد، یعنی سقفی ندارد که اگر در مسیر کمال به آن برسد، دیگر نتواند پیش برود و متوقف شود. حال اگر مطلوب بالذات و محبوب انسان از نظر کمالات یک موجود محدود باشد، و آن را هدف قرار دهد، محبت او به آن سبب می‌گردد که تنها به همان موجود محدود بسنده کند و جلوی ترقی انسانی او که بی‌حدومرز است گرفته می‌شود، لذا انسان که می‌توانست ترقی کند، متوقف شده، و ضایع و پوچ می‌شود. ازطرف دیگر حرکت انسان در این مسیر، یک حرکت دوری بی‌معنا خواهد بود. محبت به یک چیز محدود، انسان را محدود می‌کند و موجب توقف و ایستایی او در سیر تکاملش می‌شود. لذا چون متعلق التذاذات مادی، محدود است، لذت‌ها هم محدود خواهد بود و نه‌تنها هرگز انسان را سیر نمی‌کند، بلکه موجب ایستایی و تضییع حقیقت انسانی فرد می‌شود. لذا محبت و دلبستگی به این لذائذ، حرکت انسان را به سوی کمال ازبین برده و جلوی سیر تکاملی وی را می‌گیرد.(1)
____________________
1- رسائل بندگی، رساله دوم حب به دنیا، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 124