وزیر نفت قبلا مشکل تکمیل نشدن پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس را اغتشاش مدیریتی می‌دانست، بعد از انتخاب یک مدیر با سابقه دریافت و مقاومت در بازپرداخت حقوق نجومی به عنوان مدیر عامل پالایشگاه، مشکل آن را کمبود منابع عنوان کرده است!
به گزارش خبرگزاری فارس، بیژن زنگنه وزیر نفت دیروز در حاشیه سومین کنگره نفت و نیرو در پاسخ به پرسشی در خصوص وضعیت تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس هم گفت: «این پروژه همچنان با مشکل کمبود منابع مالی روبه‌روست.»با گذشت بیش از 5 ماه از «افتتاح» تولید مستمر بنزین در فاز نخست این پالایشگاه، هنوز این بخش تکمیل نشده و واردات ۱۲ میلیون لیتری بنزین ادامه دارد، با این وجود زنگنه که حدود چهار سال پیش، مشکل تکمیل نشدن پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس را اغتشاش مدیریتی می‌دانست، حالا مشکل آن را کمبود منابع عنوان کرده است!هفتم اسفندماه سال 92 بیژن زنگنه که فقط چند ماهی از وزیر شدنش در دولت یازدهم می‌گذشت در بازدید از پروژه پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس از روند احداث این پالایشگاه ابراز نارضایتی کرد و گفت: این طرح در حال حاضر نشان دهنده یک اغتشاش مدیریتی است که می‌توان از آن به عنوان موردی خاص برای تدریس استفاده کرد. وی درصد پیشرفت این پروژه را متناسب با میزان هزینه‌ها ندانست و اعلام کرد: «با وجود هزینه‌های انجام شده در این سالها حتی یک فاز این پالایشگاه هم راه‌اندازی نشده است.»
از آن تاریخ بیش از 3 سال و نیم می‌گذرد و با وجود وعده‌های بسیار در طول دولت یازدهم و در حالی که قرار بود اغتشاش مدیریتی در پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس تمام شده و شاهد رونق این پروژه و تکمیل آن در دولت گذشته باشیم، هنوز فاز نخست این پالایشگاه تکمیل نشده است.
حال این سؤال مطرح است که چرا با وجود هزینه‌های بسیار در سال‌های گذشته و تأکیدی که مسئولان وزارت نفت بر تأثیر برجام در تسریع در اجرای این پروژه داشته اند، هنوز یک فاز از این پالایشگاه هم به طور کامل راه‌اندازی نشده است؟ آیا دلیل تکمیل نشدن حتی یک فاز از این پروژه پس از سپری شدن دولت یازدهم باز هم «اغتشاش مدیریتی» است؟جالب است که از تیرماه امسال فردی که سابقه دریافت حقوق نجومی و مقاومت در بازپرداخت آن را داشته، به عنوان مدیرعامل پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس تعیین شده و ظاهرا اغتشاش مدیریتی مورد ادعای زنگنه با انتخاب این مدیر حل شده(!) و حالا دیگر تنها بهانه باقی مانده کمبود منابع مالی است.البته این حرف زنگنه هم به نوعی زیر سؤال بردن سیاست‌ها و وعده‌ای برجامی دولت است؛ چرا که گفته می‌شد بعد از برجام مشکل حضور خارجی‌ها و ورود درآمدهای نفتی و سرمایه‌گذاری خارجی حل شده است. سؤال این است که دولت اگر می‌تواند، چرا بخشی از این گشایش‌ها را برای تکمیل این پالایشگاه اختصاص نمی‌دهد؟!
وعده تعیین تکلیف میادین مشترک
همچنین در این نشست، زنگنه با تاکید بر اینکه تا پایان دولت دوازدهم هیچ میدان مشترکی نیست که تعیین تکلیف نشده باشد، تصریح کرد: این موضوع به معنی توسعه همه میدان‌های مشترک نیست، بلکه به معنی تعیین تکلیف میدان‌ها و آغاز کار پیمانکاران روی میدان‌هاست.
وی خاطرنشان کرد: عمده این میدان‌ها نفتی بوده، اما قراردادهایی برای توسعه میدان‌های گازی با شرکت‌های خارجی که یک شرکت ایرانی همراه هم دارند بسته خواهد شد.این ادعاهای زنگنه هم در شرایطی است که با توجه به وعده‌های دولت انتظار می‌رفت خیلی زودتر از اینها، میادین مشترک تعیین تکلیف و مراحل بهره‌برداری برخی موارد آغاز شود.دولت یازدهم چهار سال فرصت داشت و کمتر از چهار سال دیگر هم پیش روی دولت دوازدهم است، اما زنگنه ماحصل این هشت سال کلیدی را به یک وعده منحصر کرده که « تا پایان دولت دوازدهم هیچ میدان مشترکی نیست که تعیین تکلیف نشده باشد».
واقعا با آن همه وعده‌ها و ادعاهایی که دولت درباره جذب سرمایه گذاران خارجی و تمرکز روی میادین مشترک داشته، ماحصل هشت سال عمر دو دولت، باید صرفا «تعیین تکلیف» میادین مشترک باشد؟ هر چند اگر قرار است این تعیین تکلیف همچون فاز 11 پارس جنوبی و تقدیم امتیازات نقد به شرکت فرانسوی بدسابقه توتال باشد، شاید همان بهتر که تعیین تکلیف نشوند!