محمد‌حسن نیک‌بین ـــــ سید محمد امین آبادی


چند بار با دکتر «تیم اندرسون» پژوهشگر و استاد دانشگاه سیدنی به صورت ایمیلی مصاحبه کرده بودیم تا اینکه در ایمیل آخر به ما اطلاع داد که راهی ایران شده است و دوست دارد که از روزنامه کیهان نیز دیداری داشته باشد و با ما به اصطلاح یک چایی صرف کند. ما نیز از این پیشنهاد دوستانه استقبال و ایشان را رسما دعوت کردیم. روحیه ساده و بی‌تکلف وی برای ما خیلی عجیب، جذاب و در عین حال ستودنی بود. «اندرسون» به ما گفت با مترو به روزنامه آمد و وقتی علتش را پرسیدیم گفت می‌خواهد از نزدیک و بدون واسطه با مردم ایران آشنا شود. به گفته خودش هفت سال به اتهام واهی در استرالیا زندانی شده و به این خاطر غرامت نیز از دولت دریافت کرده است. روحیه حقیقت‌جویی‌اش باعث شده وی راهی غرب آسیا شود و به ایران بیاید پیش از این به سوریه  رفته و با بشاراسد هم دیداری داشته است. پس از ایران نیز گویا قصد دارد راهی یمن شود تا از نزدیک با درد و رنجی که مردم این سرزمین در جنگی فراموش شده (به گفته وی) گرفتار شده‌اند آشنا شود. از او پرسیدیم با توجه به اینکه اولین بار است که راهی ایران شده‌ای کشور ما را چگونه دیدی گفت: همه کسانی که در غرب برای اولین بار به ایران می‌آیند در بازگشت شگفت زدگی خود را نمی‌توانند پنهان کنند. در میانه گفت‌وگوی رسمی‌مان در محل روزنامه کیهان، آقای حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه نیز دیداری کوتاه با وی داشت که مشروح این گفت‌و‌گو را در ادامه می‌خوانید؛

کیهان: آقای اندرسون! اکنون در استرالیا مشغول چه کاری هستید، در‌باره خودتان به خواننده‌های روزنامه کمی توضیح می‌دهید؟
من نویسنده و استاد دانشگاه در دانشگاه سیدنی هستم. در این دانشگاه اقتصاد سیاسی تدریس می‌کنم، تمرکز من در این حیطه بر کشورهای در حال توسعه جهان است و آن دسته از کشورهایی که در واقع مستقل‌ هستند. مانند بسیاری از کشور‌های آمریکای لاتین که مشی مستقلی دارند. اما بعد از آغاز بحران سوریه نسبت به این موضوع علاقه‌مند شدم و این موضوع را نسبتا به طور فشرده دنبال کردم. کشورهای در حال توسعه عمدتا همان کشور‌هایی‌ هستند که پیش از این تحت سلطه استعمار قرار داشتند. کشورهای مستقل بسیار اهمیت دارد چراکه مناسبات اقتصادی در جهان بسیار متاثر از آن‌هاست و همین‌طور کشورهای استعمارگر و سلطه‌جو هم در این زمینه موثر‌اند. استعمارگرانی همانند آمریکا. علاوه برآن من ارتباط خیلی صمیمی و نزدیکی با آمریکای لاتین از جمله کوبا دارم و بر اوضاع سیاسی آنها مسلط هستم. به  چالش‌های پیش روی آنها که منجر به جنگ در آن منطقه شده آشنا هستم. اتفاقاً معتقدم بحران در سوریه از جوانبی با اتفاقات دهه‌های اخیر در آمریکای لاتین مشابهت‌هایی دارد. من کتابی با عنوان «جنگ کثیف در سوریه » نوشته‌ام که که واژه جنگ کثیف را اتفاقا از آمریکای لاتین گرفتم و معتقدم همان جنگ نابرابر و غیر عادلانه اکنون در سوریه هم در حال اجراست.
کیهان: شما ظاهرا در استرالیا برای جرائمی متهم و زندانی شده‌اید. ولی تبرئه شدید؟ در این باره کمی توضیح بفرمائید.
بله ، درسته من را به‌اشتباه متهم کرده بودند و هنگامی که هیچ دلیلی برای اثبات ادعای خود نداشتند پس از 7 سال آزادم کردند و غرامت نیز پرداخت کردند. من به انجام ترور و بمب‌گذاری در هتل «هیلتون» و کشتن تعدادی از راستی‌های استرالیا متهم شده بودم و دهه‌های 70 و 80 میلادی 7 سال در زندان بودم که البته هیچ‌گاه این اتهامات اثبات نشد و من پس از 7 سال با دریافت غرامت آزاد شدم. من دو کتاب در این باره نوشته‌ام و حتی دو دوست دیگر من هم سرنوشت مشابهی داشتند. در واقع می‌توانم بگویم این اتفاقات و ظلمی که در حق من و دوستانم شد باعث گردید که من نسبت احقاق حقوق مظلومان و مجازات ظالمان بسیار حساس شوم و با اراده‌ای مصمم به این فعالیت بپردازم.
 شاید دلیل اینکه من امروز نسبت به اتفاقات سوریه و دیگر جنگ‌های ظالمانه در منطقه خاورمیانه کنجکاو باشم همین مسئله باشد.
کیهان: مشخصا اتهامی که به شما وارد شد چه بود؟
به اتهام قتل راستی‌های استرالیا، آنها مدارکی هم به دادگاه ارائه دادند که هیچ کدام مورد تایید دادگاه قرار نگرفت.
دهه 70 گروه‌های چپ‌گرا در دنیا بسیار فعال بودند ، شاید دستگیری شما به خاطر همین مسئله بوده است.
فعال بودند اما گروه‌های کوچک چپ‌گرا که البته خیلی پردامنه و وسیع نبودند، در هر صورت یک رقابت سیاسی در آن زمان بین این گروه‌ها وجود داشت.
کیهان: اجازه دهید از دهه 70 و 80 به دهه جاری بیاییم. ما تصاویر شما از سفر به سوریه و دیدارتان با شخص بشار اسد را دیدیم و متوجه شدیم که شما در سال‌های اخیر درباره بحران سوریه نیز فعال بوده‌اید. اوضاع سوریه چطور است؟برداشت شما از 5 سال اخیر سوریه چیست؟
 ارتش سوریه و متحدان این کشور از جمله ایران روسیه و حزب الله جنگ با داعش را با پیروزی‌های متعدد پشت سر گذاشته‌اند. اما از آنجایی که بحران سوریه سیاسی است و جنگ با تروریست‌هاست قطعا یک راهکار سیاسی می‌تواند به قائله داعش برای همیشه پایان دهد. راه حل سیاسی‌ای که آن دسته از کشور‌هایی که داعش را هم حمایت می‌کنند در آن حضور داشته باشند و یک اجماع کلی بین تمام کنشگران این حیطه انجام شود. همه ما می‌دانیم که کشور‌های مختلفی در منطقه و خارج از آن از داعش به طور جدی حمایت می‌کنند. تمام نوار غربی سوریه اکنون آزاد شده است. به خاطر می‌آورم در آخرین سفری که به سوریه در سال‌های گذشته داشتم به هیچ نقطه‌ای از سوریه نمی‌توانستم سفر کنم نه به غرب، نه به شرق و نه به جنوب. اما اکنون اوضاع فرق کرده و اراضی زیادی از سوریه آزاد شده است.
کیهان: اکنون آینده تحولات این کشور را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟ داعش در سوریه در حال سقوط است. سوریه بدون داعش چگونه خواهد بود؟
به نظر من به عنوان یک ناظر خارجی، علت‌العلل بحران‌های چند ساله اخیر و مخصوصا داعش در منطقه خاورمیانه جاه‌طلبی‌های واشنگتن بوده است و مخصوصا اینکه یک همیت منطقه‌ای در برابر سلطه‌جویی و دخالت آمریکا در منطقه وجود دارد. بزرگ‌ترین هدف طراحان داعش شکستن و از بین بردن محور مقاومت منطقه‌ای بوده است ، از جمله ارتباط نزدیک بغداد و تهران مورد هدف بوده است . اما نکته مهم این است که داعش ابزاری در دست بعضی از کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه است که بتوانند به واسطه آن اهداف خود را به پیش ببرند . پس اگر ما تصور کنیم که داعش صرفا یک گروه تندروی سلفی است سخت در‌اشتباه هستیم ، آنها بسیار حساب شده‌تر از این حرف‌ها عمل می‌کنند .
کیهان: منظور شما از از کشورهای منطقه‌ای حامی داعش دقیقا چیست؟
 مشخصا عربستان ، قطر و ترکیه که رابطه آن با تروریست‌ها دو سال پیش به دست روسیه فاش شد و البته به طور مخفیانه اسراییلی‌ها و مهمترین قدرت فرامنطقه‌ای که واشنگتن است و بزرگترین مدرک آن هم این است که روی 90 درصد تسلیحات مورد استفاده داعش مارک آمریکا خورده است.
کیهان: یعنی آیا شما هم معتقدید که داعش ساخته و پرداخته آمریکاست؟
 دقیقا همین طور است. چون متحدان آمریکا که از داعش حمایت می‌کنند و آنها را یکپارچه می‌سازند، یکی از این کشورها، کشور من یعنی استرالیاست که تجهیزات لجستیکی را در اختیار داعشی‌ها قرار می‌دهد. آمریکا به هیچ وجه اجازه نمی‌دهد که سلاحش توسط دیگر کشورها مجددا صادر شود مگر آنکه از جزییات آن مطلع باشد. قوانین سرسخت و بسیار شفافی وجود دارد که مانع صادرات مجدد آزادانه سلاح‌های آمریکایی می‌شود . پس قطعا مثلا عربستان هنگامی که سلاح‌های آمریکا را به داعش باز صادر می‌کند با مجوز آمریکاست. پس من نتیجه می‌گیرم که آمریکایی‌ها قطعا از داعش حمایت می‌کنند. علاوه برآن در سوریه و عراق چه از جانب ارتش سوریه و عراق و چه از سمت بسیج مردمی عراق بارها ارتباط تنگاتنگ نظامیان آمریکایی با داعشی‌ها گزارش شده است که نمونه‌های زیادی از آن را شنیده ایم.
کیهان: اگر داعش ساخته آمریکایی هاست، آمریکا چرا ائتلاف ضد داعش تشکیل داده است؟
سؤال بسیار خوبی پرسیدید، چون اتفاقا در این حملات نظامی، کشور من نیز مشارکت دارد. مثلا سال‌های گذشته که جنگنده‌های آمریکایی دیرالزور را به بهانه‌ از بین بردن تروریست‌ها مورد  حملات موشکی قرار می‌دادند، غیر نظامیان زیادی را هم می‌کشند. پس این بهانه‌ای بوده در واقع برای کشتن بی‌گناهان سوری. خود ما نیز در استرالیا از دولت به خاطر این کار شکایت کردیم. آنها از سال 2014 که در عراق مجددا حضور پیدا کرده‌اند هیچ اقدام مثبتی را برای نابودی داعش انجام نداده‌اند. هر چند که ماجرای داعش بهانه خوبی برای آنها بود که مجددا به منطقه بازگردند و لشکرکشی مجددی به عراق داشته باشند بنابراین باید متوجه این نکته بود که آمریکا در تمام برهه‌های زمانی به دنبال حضور جدی در منطقه بوده و هر زمان با توجه به شرایط موجود بهانه‌ای برای این حضور دست و پا کرده است. در بی‌کفایتی آمریکا در مبارزه با تروریست‌ها همین بس که از هنگامی که آنها تصمیم گرفتند با داعش مبارزه کنند پای تروریست‌ها به پالمیرا وبرخی مناطق دیگر سوریه بیشتر باز شد. اما حقیقت همان است که گفتم داعش ابزاری برای واشنگتن است و جالب‌تر آنکه اگر این ابزارها روزی کارکرد خود را از دست بدهند آمریکا در نابود کردن آن‌ها ذره‌ای تامل نخواهد کرد.
کیهان: اتفاقا سؤال بعدی من هم سناریوی بعد از داعش است. آیا احتمال تولد یک گروه تروریستی دیگر در عراق یا سوریه وجود دارد؟
اکنون که تقریبا داعش در حال افول است و نابودی آن بسیار نزدیک شده، آنها طرح استقلال کردها را کلید زده‌اند و از جدایی کردهای عراق حمایت می‌کنند. این نقشه جدید آنهاست.
 البته ایجاد یک گروه تروریستی جدید هم ممکن است و در این زمینه چیزی غیرممکن نیست.
کیهان: شما نقش ایران را در مبارزه با تروریست‌ها در منطقه چطور ارزیابی می‌کنید؟   
ایران در منطقه به طور کلی بسیار مهم و همینطور در سوریه خیلی با اهمیت است .اهمیت ایران هنگانی مشخص می‌شود که بدانیم اتحادیه عرب مرده است. وظیفه مقابله با گروه‌های تروریستی یک تنه اکنون متوجه ایران است و این کشور وظیفه مبارزه با آن را برعهده گرفته است.
کیهان: درباره تجزیه عراق و سوریه گفتید.آیا تجزیه حاصل آشوب چند ساله داعش است یا اینکه یک نقشه قدیمی آمریکایی‌هاست؟
در واقع این نقشه شماره دو است، اما تمام این نقشه‌ها در سایه تضعیف منطقه و اتحاد بین کشورها در خاورمیانه است. تجزیه کشورها در جهت رسیدن به اهداف همیشه سیاست غربی‌ها بوده است که همواره آن را پیگیری می‌کردند .
کیهان: نظر شما درباره موضوع رفراندومی که قرار است در کردستان عراق برگزار کنند چیست؟
واقعا مشخص نیست. کردهای منطقه بسیار تشدد آرا دارند و هر گروهی از کردها حرف خود را می‌زند. بعضی‌ها دوست دارند جدا شوند در حالی که گروه‌های دیگری هستند که تمایل به وقوع این اتفاق ندارند. در سوریه و مناطقی که کردها آنها را از چنگال داعش در آوردند باید گفت که آنها باید از دولت مرکزی سوریه اطاعت کنند چون مخارج آنها ساختار برق و آب آنها از دولت مرکزی تامین می‌شود و باید گفت که بسیاری از شهر‌های کردی سوریه متوجه حضور ارتش سوریه هستند و در کل رابطه خوبی بین دولت سوریه و کردها هست .در عراق نیز کردها برای استقلال مشکلات زیادی دارند که به مانع جدی در این زمینه بدل شده است.
گفت‌وگوی مدیر مسئول کیهان
با اندرسون
در اواسط مصاحبه آقای حسین شریعتمداری به جمع ما پیوستند تا ضمن خوش‌آمدگویی به آقای «تیم آندرسون» با ایشان گفت‌و‌گویی داشته باشند. آقای شریعتمداری پس از احوال پرسی صمیمانه با آندرسون از مواضع بجا و صریح ایشان در قبال موضوعات غرب آسیا تقدیر کردند و گفتند که «این نوع موضع‌گیری در میان کارشناسان خارجی این روزها بسیار کمیاب است.» ایشان در ادامه ضمن انتقاد از رفتار دوگانه و غیر صادقانه غربی‌ها و مخصوصا آمریکایی‌ها خاطرنشان کردند: «غربی‌ها به همراه آمریکا سابقه زشتی از خود باقی گذاشته‌اند. من به خاطر می‌آورم روزی آقای هانتینگتون در اجلاس مردم‌شناسی در قبرس سخنانی را ایراد کرد که در آنجا از حضار سؤالی نیز مطرح کرد و پرسید که چطور ما آمریکایی‌ها با خشن‌ترین و قرون وسطایی‌ترین کشور منطقه یعنی عربستان آن‌قدر نزدیک هستیم و با ایران که دموکراتیک‌ترین کشور منطقه است رابطه بدی داریم!؟ خود او یک پاسخ بسیار دم دستی به این سؤال می‌دهد. تنها حقوق بشر و مقوله دموکراسی عامل نزدیکی با دیگر کشورها نیست بلکه میزان هماهنگی کشور‌ها با سیاست خارجی آمریکا مهم‌تر از هر چیز دیگری است.» نماینده رهبر انقلاب در  ادامه تاکید کردند که «اهمیت کشورها در نگاه آمریکایی‌ها این است که به چه میزان کشورها در راستای منافع آمریکا تلاش می‌کنند» و این را هم گفتند که «برای همین است که عربستان جنایات بی‌شماری را در یمن و بحرین مرتکب می‌شود و کسی هم به آن اعتراض نمی‌کند.» تیم آندرسون نیز در ادامه ضمن قدردانی از میزبانی کیهان، از تلاش رسانه‌های ایرانی در پوشش صحیح و به دور از سانسور اخبار تقدیر و تصریح کرد که «اگر رسانه‌های ایرانی نبودند جنگ یمن به فراموشی کامل سپرده می‌شد.» وی گفت که «همین بازتاب دقیق اخبار و گزارشات صحیح است که وی را به ایران کشانده است. رسانه‌های ایرانی خیلی خوب جهان را متوجه جنگ یمن کرده‌اند.» مدیرمسئول کیهان نیز در پاسخ به آندرسون از جنایات آل خلیفه گفت و ‌اشاره کرد که اساسا این قبیله اهل بحرین نیستند و از بیابانگردان نجد عربستان‌ هستند که اکنون در بحرین حکمرانی می‌کنند. این واقعیت آن‌قدر برای آل خلیفه تلخ بوده است که آنها را وادار کرد تا شجره‌نامه خود را تغییر دهند و نجد را از آن حذف کنند.
پس از این دیدار چند دقیقه‌ای خبرنگاران کیهان مصاحبه را از سر گرفتند که آن را در ادامه می‌خوانیم:
کیهان: شما در کتاب «جنگ کثیف در سوریه» که اخیرا به فارسی نیز ترجمه شده از سازمان‌های مردم‌نهادی گفته اید که در سوریه و عراق فعال هستند و تحت نام فعالیت‌های حقوق بشری مشغول به انجام کارهای دیگری هستند. در این باره هم به خوانندگان روزنامه توضیحی بفرمائید لطفا.
من در این باره مقالات زیادی نوشته‌ام و در سیدنی جلسات مختلفی را برگزار کردیم که به خاطر آنها خیلی از رسانه‌ها در سیدنی از ما ایراد گرفتند. همان طور که گفتید سازمان‌های مردم‌نهاد مختلفی در سوریه و عراق شکل گرفته‌اند که البته در پوشش حقوق بشر‌ فعالیت می‌کنند اما با آمریکا و دولت این کشور ارتباط تنگاتنگی دارند. کاملا با سیاست خارجی آمریکا هماهنگ‌ هستند. من مستنداتی را ارائه دادم که چگونه آنها به صورت تنگاتنگ در جنگ سوریه مشارکت دارند.نتیجه اینکه آنها در واقع گروه‌هایی هستند که برای دخالت مستقیم آمریکا در منطقه به وجود آمده‌اند. من مستندات زیادی را در این باره در اختیار رسانه‌ها گذاشتم. مشابه این اتفاقات در آمریکای لاتین هم می‌افتد. سرکرده‌های این گروه‌ها وقتی که به آمریکا می‌روند بخشی از روز را در سازمان‌های خود هستند و بخشی دیگر از روز را در وزارت خارجه آمریکا به سر می‌برند. دیده‌بان حقوق بشر از وضعیت ونزوئلا انتقاد می‌کند چون سیاست آمریکا اصولا با هویت چپ‌گرای ونزوئلا مشکل دارد.
کیهان: درباره رسانه‌ها چه؟ نقش رسانه‌های غربی را در بحران سوریه چطور ارزیابی می‌کنید؟
جنگ سوریه در واقع فرهنگ پایین غرب را اثبات کرد. خوی استعمارگری هنوز در غرب وجود دارد. مناسبات مالی و بنگاه‌های اقتصادی مهم‌ترین عامل کنترل‌کننده رسانه‌های غربی است. مثلا ترامپ دوست دارد که رابطه خوبی را با روسیه برقرار کند اما رسانه‌های غربی با مشکل‌سازی مانع انجام این کار می‌شود. پس رسانه تاثیرپذیر از مناسبات اقتصادی است و دولت‌ها نقش کمتری در این رابطه دارند.
کیهان: حتما درباره کلاه سفیدها در سوریه چیزهایی را شنیده‌اید. اگر درباره این گروه نیز در کتابتان تحقیق کرده‌اید می‌توانید کمی توضیح دهید؟
دوستان من تحقیقات جالبی را درباره کلاه سفیدها انجام داده‌اند. آنها یک آژانس مستقل هستند که برای جنگ‌افروزی به وجود آمدند که مبالغ هنگفتی را از اروپا و آمریکا دریافت می‌کنند. بسیار با القاعده در غرب سوریه هماهنگ هستند. اینها هم به نام حقوق بشر خود را جا زدند، اما مستندات زیادی وجود دارد که آنها ارتباط گسترده‌ای با القاعده دارند اگرچه سرکرده‌های آنها جایزه نوبل می‌برند اما واقعیت چیز دیگری است آنها‌ مسلح‌اند و پا به پای القاعده می‌جنگند.
کیهان: شما گفتید که یمن جنگی فراموش‌شده است، در این باره توضیح می‌دهید؟
درباره یمن شماها باید به من توضیح بدهید من به ایران آمده‌ام تا اطلاعاتی در این زمینه بگیرم. بنابراین شما بهتر می‌دانید. به من بگویید که تا چه میزان حضور یمن در محور مقاومت مسجل شده است.
کیهان: منظورم این است که با توجه به جنایاتی که در این کشور اتفاق می‌افتد، رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری غربی چرا در این باره سکوت پیشه کرده‌اند؟
البته بعضا مطالبی را منتشر می‌کنند مثلا در برابر فروش سلاح به آل‌سعود اعتراض کردند و گفتند که این تجارت باید متوقف شود. اما نکته اینجاست که آنها مطلبی را می‌گویند ولی کار دیگری انجام می‌دهند. دقیقا ما شاهد یک معیار دوگانه و یا پارادوکس هستیم. مثلا در رسانه‌های گفته می‌شود که خشونت در یمن را کنار بگذارید اما این حرف‌ها تزیینی است و هیچ‌گاه عملی نمی‌شود. ما در غرب شاهد یک اولیگارشی قدرتمندی هستیم که هدف اول آن نابودی منطقه است چراکه منافع غرب با نابودی منطقه گره خورده است. برای همین است که مثلا خانم موگرینی به ایران بیاید و از طرفی از برجام دفاع می‌کند و از سوی دیگر از اعمال تحریم‌های جدید نیز استقبال می‌کند، همان سیاست غیرصادقانه. اکنون به اطراف خود بنگرید کشورهای زیادی از تحریم‌های غرب رنج می‌برند، ایران، عراق، روسیه و خود سوریه و تعدادی از کشورهای آمریکای لاتین. نکته جالب اینجاست که خود اروپا نیز به خاطر تحریم‌های روسیه بسیار محدود شده است.
کیهان: اجازه دهید با توجه به اینکه اعلام کردید به آمریکای لاتین هم زیاد تردد دارید از ونزوئلا از شما بپرسیم. با توجه به دودستگی که در جامعه ونزوئلا بین طرفداران مادورو و مخالفان او به وجود آمده است. آینده تحولات در این کشور را چه می‌دانید؟
ابتدا اجازه دهید چرایی اتفاقات اخیر در ونزوئلا را متوجه شویم. البته من فکر نمی‌کنم مادورو از قدرت کنار رود. متاسفانه اتفاقات در ونزوئلا دقیقا همانند سوریه درست منعکس نمی‌شود. من حدودا دوازده سال پیش در ونزوئلا بودم. راستی‌های این کشور به شدت مورد حمایت آمریکا هستند برای همین در تقابل با مادورو و چپی‌های ونزوئلا بسیار چالش‌زا ظاهر می‌شوند. البته مادورو پایگاه قوی‌ای در ونزوئلا دارد. مشکلات اخیر هنگامی جدی می‌شود که مشکلات سیاسی همراه با بحران اقتصادی شده است. وضعیت نامناسب اقتصادی ونزوئلا بخشی به خاطر فشار آمریکایی‌هاست و بخشی هم به دلیل بی‌کفایتی مدیریت داخلی است. آمریکا سعی دارد بحران در ونزوئلا را همه‌جانبه کند. بحران اقتصادی، سیاسی و آخرین حربه آنها هم وارد کردن تروریست‌ها به ناآرامی‌های ونزوئلاست.
کیهان: براساس اخبار و گزارش‌ها، آمریکایی‌ها هر حمایتی را از سیاسی گرفته تا نظامی و اقتصادی از مخالفین مادورو انجام می‌دهند. سؤال این است که چرا علی‌رغم تمام این اخبار برخوردی از سوی دولت مادورو با این تروریست‌ها صورت نمی‌گیرد؟
مشخص است چون در آن صورت خود این بهانه‌ای می‌شود برای دامن زدن به تبلیغات ضد دولتی، مخالفین در بوق و کرنا می‌کنند که مادورو مخالفین را قلع و قمع کرده است. مثلا اکنون مناطقی از کاراکاس شب‌ها حکومت نظامی است و حق تردد وجود ندارد، چراکه حرکت‌های تروریستی متعددی حین برگزاری تظاهرات گزارش شده است. البته آزادی‌های بیان در ونزوئلا بسیار وجود دارد، این آزادی به خصوص بعد از چاوز به وضوح دیده شد. اما اکنون اپوزیسیون با بنگاه‌های قوی اقتصادی آمریکایی در ارتباط هستند و لذا قدرت آنها خیلی زیاد‌تر از گذشته شده است. آمریکایی‌ها وضعیت اقتصادی ونزوئلا را تحت تاثیر قرار‌ دادند و آن را به بدترین وضع رساندند. درست همان سیاستی که نسبت به ایران پیش گرفتند.
کیهان: البته این اقدام جدیدی نیست. آنها حدود 40 سال است که با ایران هرگونه دشمنی را انجام داده‌اند.
دقیقا همین‌طور است ، هرگز فراموش نکنیم سلطه‌گران همیشه دشمن استقلال‌طلبان و مستضعفین بوده‌اند.
کیهان: این یک واژه قرآنی است و جالب است که شما آن را استفاده می‌کنید!
بله واژه قرآنی است که البته جهان هنگامی که امام خمینی از آن استفاده کرد بیشتر با آن آشنا شد. در ونزوئلا هم همین است، طرفداران مادورو کارگران و قشر ضعیف‌اند و راست‌گرا‌ها مرفهین بی‌دردند که بسیار پولدار هم هستند.
کیهان: شما به امام خمینی ‌اشاره کردید، چقدر با شخصیت وی آشنایی دارید؟
من نوشته‌های امام را خواندم و البته تمرکز ویژه‌ام بر مباحث اسلام سیاسی امام بوده است. چون ما در کشور استرالیا فقدان دانش درباره اسلام داریم. ما باید به مردم بگوییم که تفاوت جمهوری اسلامی با عربستان چیست. امروز حتی قشر دانشگاهی استرالیا نیز تفاوت‌ها را نمی‌دانند و این همان جنگ رسانه‌ای است که دنیا را در جهل نگه داشته است. تفاوت حزب‌الله و جبهه النصره در استرالیا را کسی نمی‌داند. البته ما به روشنگری می‌پردازیم اما خود ما نیز باید اطلاعات کسب کنیم و در این زمینه خبره شویم. ما نقش جنگ رسانه‌ای را باید خیلی جدی بگیریم، جریان‌سازی را باید جدی گرفت.
کیهان: بعد 50 سال رابطه دیپلماتیک آمریکا و کوبا مجددا برقرار شده. اوباما گفته بود که وقتی سفارت‌خانه‌ها باز شود تحریم‌ها را تمام خواهد کرد. رفتار مشابهی هم آمریکایی‌ها با ایران داشتند و به وعده‌های خود در برجام عمل نکردند. نظرتان در این باره چیست؟
سؤال بسیار بزرگی است. سیاست‌های هر کشوری را رهبران آن کشور تعیین می‌کنند و باید دید که ملاحضات آنها در تعیین سیاست‌گذاری چیست. ایران فرهنگ غنی و متمایزی نسبت به سایر کشورهای منطقه دارد. زبان دیپلماسی مقوله‌ای جداست من دیپلمات نیستم. مثلا ببینید رفتار و مماشات ایران با اخوانی‌های مصر نتیجه بزرگی در بر داشت و آن هم میل قطر به ایران بعد از برهم زدن روابط با عربستان بوده است. بنابراین دیپلماسی هم بسیار اهمیت دارد. درباره استراتژی که باید به کار گرفته شود به نظر من کشورهای زیادی هستند که زیر بار تحریم‌های ناعادلانه آمریکا رنج می‌برند. اگر این کشورهای مورد هدف آمریکا یک اتحادی را شکل دهند می‌توانند در برابر تهدیدات آمریکا بهتر عمل کنند. ایران کشوری قوی است اما با اتحاد با سایر کشور‌های منطقه قدرتمند‌تر خواهد شد. آمریکا 55 سال است که سعی دارد کوبا را از پای درآورد اما اکنون می‌بینیم که جهان دیگر با آمریکا در تحریم هاوانا موافق نیست. اوباما چاره‌ای جز برقراری ارتباط با کوبا نداشت چون تحریم دیگر پاسخگو نبود اما اوباما قادر نبود به تنهایی تحریم‌ها را از بین ببرد چون کنگره هم در این میان نقش پررنگی داشت. به قول امام خمینی قدرت‌های استکباری به دوستان خود نیز رحم نمی‌کنند و در صورت ضرورت به آنها ضربه خواهند زد.
کیهان: پیش از سفر و اکنون نگرش شما نسبت به ایران تغییر کرده است؟
من با دید قبلی صحیح به ایران سفر کردم دوستان من از حقیقت‌های ایران به من گفته بودند و من با ‌اشراف کامل و به دور از شانتاژ غربی‌ها وارد ایران شدم. من دوست دارم به جاهای مختلف سفر کنم تا با فرهنگ‌ها آشنا شوم فقط مشکل اینجاست که در این دو روز اصلا خرج نکردم و دوستان ایرانی‌ام تمام مخارج را بر عهده گرفته‌اند.
کیهان: این خصوصیت مهمان‌نوازی ایرانی‌هاست. ما آرزوی اقامت خوشی را برای شما در ایران داریم. ممنون از اینکه وقت خود را در اختیار ما
قرار‌دادید.