درباره فردی گفته‌اند:
  مرتضی سرهنگی (نویسنده):
«‌امیر حسین فردی از آن دسته از آدم‌هایی بود که در غیاب خودش و پس از فوتش دیگران عمر وی را ادامه می‌دهند و گر چه خودش نیست اما عمر شغلی، فهمی، درایت، درک و هنر وی را دیگران ادامه می‌دهند.» (خبرگزاری میزان- اردیبهشت 95)
  علیرضا قزوه (شاعر و مدیر مرکز آفرینش‌های هنری حوزه هنری):
آقای فردی جریان داستان انقلاب را در کشور به نتیجه رسانید و همه می‌دانیم که اگر امروز کمی این جریان را شُل بگیریم، فاصله‌مان با هنر انقلاب زیاد می‌شود. یادمان نرود هنر انقلاب اسلامی باید همه چیزش انقلابی باشد. داستان انقلاب جزئی از این هنر است که با ایستادگی آقای فردی به معنای کامل کلمه به شکلی انقلابی ظهور کرد و امروز رویش‌های تازه‌اش را در جشنواره داستان انقلاب می‌بینیم و مطمئن باشید اگر روزی ۱۰۰ رمان خوب انقلابی در کشور منتشر شد، ۸۰ عدد از آنها حاصل تلاش آقای فردی بوده است.(خبرگزاری مهر- اردیبهشت 95)
  موسی بیدج شاعر و مترجم:
 من سال‌ها با نوشته‌های آقای فردی زندگی کرده بودم. ایشان متانت و خلوص و محبتی در درونش داشت که می‌شد آن را در نوشته‌هایش هم حس کرد. وقتی برای کاری به اتاقشان در حوزه هنری می‌رفتیم همیشه به ما حس اطمینان خاطر دست می‌داد و وقارش همواره زبانزد خاص و عام بود. به نظر من امروز به یاد فردی بودن یعنی تشویق کردن جوانان به آشنایی با نوشته‌های او. (خبرگزاری مهر- اردیبهشت 95)
-« او بدون در نظر گرفتن ملاحظات تربیتی، بچه‌ها را از ته دل دوست داشت و همین عشق، در «کیهان بچه‌ها» پابندش کرد. حتي با سفيد شدن موها و چروک خوردن پيشاني و گوشه چشم‌هايش، باز هم حس کودکي از او جدا نشد. او به رخدادهای جهان، کودکانه مي‌نگريست و صادقانه مي‌نوشت. او باور داشت، عالم کودکي به عالم هنرمندانه نزديک است، زيرا نگاه کاسبکارانه و از جنس «بده بستان» نیست».
(قدس آنلاین-اردیبهشت 95)