روزنامه اعتماد به قلم جمشید پژیان نوشت: زمانی می‌توان از یک رشد اقتصادی مشعوف شد که این رشد متوازن و بر اساس جهت‌گیری‌های درست باشد و رشد اقتصادی 9 ماهه امسال قطعاً این‌گونه نیست. این رشد نه از برنامه‌ریزی‌های درست که تنها بر اثر رفع تحریم‌ها به دست آمده و حاصل رشد صادرات نفت است، همین. سال آینده وضعیت دوباره دگرگون می‌شود...
مرکز آمار ایران در گزارشی رشد اقتصادی سه فصل سال جاری را 7/2 درصد محاسبه کرده است. این رقم، البته عددی مطلوب برای نرخ رشد اقتصادی است اما هنگامی که تأثیرات آن را در اقتصاد کشور نمی‌توان مشاهده کرد، چرایی آن تبدیل به یک علامت سؤال می‌شود. بر اساس گزارش مرکز آمار، رشد بخش‌های مهمی چون مسکن و معدن در سال جاری، منفی بوده است و رشد بخش صنعت نیز کمتر از آن است که توجهی را جلب کند و مجموع رشد این سه بخش منفی است.
با این همه رشد بیش از 85 درصدی بخش نفت سبب می‌شود رقم رشد اقتصادی بالا باشد. البته این امر نشان دهنده بالا بودن نقش نفت در کلیت اقتصاد است که خود نگران کننده محسوب می‌شود.
این روزنامه افزود: علاوه بر این باید مد نظر داشت، نفت سهم چندانی در تأمین اشتغال کشور ندارد، از میان 22 میلیون کارکن، تنها 200 هزار نفر در بخش‌های مربوط به نفت فعال هستند. همچنین رابطه پسین و پیشین نفت با بخش‌های دیگر اقتصاد ایران هم ناچیز است و به همین دلیل رشد در این بخش، تنها در شاخص‌ها به چشم می‌آید و نه در زندگی.
در بخش کشاورزی رشد اقتصادی تنها به دلیل خرید تضمینی هنگفت دولت از زارعان گندم است. چند هزار میلیارد تومان صرف خرید گندم شد و با این همه رشد این بخش حدود پنج درصد است که از قضا نشان می‌دهد مشکلات بخش کشاورزی به اندازه‌ای بزرگ است که خریدهای هنگفت هم نمی‌تواند راهگشا باشد.
با بررسی جوانب مختلف باید گفت رشد سال 1395 به هیچ عنوان مایه مباهات نیست و نمی‌توان به آن تکیه کرد. اقتصاد همچنان درگیر رکود است و برای آن باید فکری اندیشید.