پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: زمانی بر مردم خواهد آمد که چهره‌شان چهره انسانی و قلوبشان، قلوب شیطانی است. مانند گرگ‌های بیابان خون می‌ریزند، از کارهای بد یکدیگر را نهی نمی‌کنند، اگر آنها را تبعیت کنی، تو را به تردید می‌اندازند، اگر برایشان حرفی بزنی، تو را تکذیب می‌کنند و اگر از نزد آنها بروی، بد تو را می‌گویند. سنت الهی نزد آنان بدعت و بدعت نزد آنان سنت است. انسان حلیم در چنین جامعه‌ای فریب خورده دانسته می‌شود، و فریب دهندگان انسان‌های حلیم معرفی می‌شوند. مومن بین آنها مستضعف است و فاسق و گنهکار محترم... پناه بردن به آنها عین پشیمانی، عزتمندی با آنها عین ذلت و خواستن از آنها عین فقر است. (1)
آن حضرت در بیان دیگری می‌فرماید: زمانی بر مردم خواهد آمد که شکم‌هایشان خدای آنهاست و زنان قبله آنان، و دینارهایشان دین آنان و شرفشان متاع خرید و فروش آنها است...
از ایمان جز اسم آن و از اسلام جز آداب آن و از قرآن جز تدریس آن چیزی نمی‌ماند. مساجد آنها آباد و قلوبشان از هدایت ویران
است. (2)
_____________________
1- بحارالانوار، ج 22، ص 453
2- همان، ج 52، ص 190