غلامحسین شافعی روز گذشته در بیست و یکمین جلسه هیئت نمایندگان دوره هشتم اتاق ایران، با بیان اینکه یکی از ارکان اقتصاد مقاومتی، توجه به تنوع صادراتی است، اظهار داشت: مطمئناً چنانچه کشور در صادرات غیرنفتی قابلیت لازم را کسب کرده بود، در دوره تحریم‌ها شدت آسیب‌های وارده بر اقتصاد تا این حد بالا نبود.
به گزارش فارس، وی خاطرنشان کرد: براساس گزارش سازمان توسعه تجارت، 53 درصد ارزش صادرات کالاهای غیرنفتی کشور در ده ماهه امسال به میعانات گازی، پتروشیمی و گاز طبیعی اختصاص داشته و این نشان می‌دهد که بیش از نیمی از صادرات غیرنفتی به مشتقات نفت و گاز وابسته بوده است.
رئیس‌اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: همچنین 10 قلم اول صادراتی کشور نشان می‌دهد که این کالاها کالاهایی با ارزش افزوده پایین است.
شافعی بیان داشت: براساس ماده 10 سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی که تأکید بر صادرات کالا و خدمات به تناسب ارزش افزوده دارد، باید سیاست‌ها در جهت تقویت صادرات کالاهای غیرنفتی با ارزش افزوده بالا رود.
وی افزود: برای رسیدن به صادرات کالا با ارزش افزوده بالا، باید نگاه کشور تولیدمحور باشد و تا زمانی که صادرات کشور متکی بر تولید نباشد، صادرات غیرنفتی پایدار نخواهیم داشت.
رئیس‌اتاق بازرگانی ایران با طرح این سؤال که سیاست‌های دولت جهت تقویت تولیدات صادرات‌محور برای آینده چیست و آیا در راستای اجرایی شدن سیاست‌ها در این بخش هماهنگی‌های لازم در حوزه‌های پولی، مالی و ارزی وجود دارد، گفت: یکی از رموز موفقیت کشورهایی که مسیر توسعه صنعتی و رشد را طی کرده‌اند، تدوین نقشه راه در قالب استراتژی توسعه صنعتی است.
شافعی گفت: نقشه راه تولید به سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی این علامت را می‌دهد که اولویت‌های سرمایه‌گذاری در کشور چیست و چه حمایت‌هایی از جانب دولت صورت می‌گیرد.
وی افزود: بنابراین اگر سرمایه‌گذاری‌هایی در بخش‌های مختلف به کشور وارد شود که نیاز کشور نباشد و یا مازاد ظرفیت است، آن سرمایه‌گذار باید بداند که انتظار هیچ حمایتی نباید از دولت داشته باشد.
رئیس‌اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: تعیین اولویت صنعتی در کشور نیازمند اولویت‌بندی توسط برنامه‌ریزان، متخصصان و سیاستگذاران بخش خصوصی است بنابراین تعیین نقشه راه نیازمند طیفی از نمایندگان این بخش است و مطمئناً چنین کاری از عهده یک سازمان و وزارتخانه برنمی‌آید.
شافعی ادامه داد: نکته مهم بر تکیه بر مزیت‌های نسبی این است که اگر قرار باشد ما همچنان بر مزیت‌های نسبی خودمان تکیه کنیم هرگز نباید به عرصه‌های جدیدی که دنیا به آن وارد شده وارد شویم، همواره باید به صادرات مواد خام و با ارزش افزوده پایین ادامه دهیم.