به گزارش واحد مرکزی خبر، تایلند پس از چین و نروژ سومین کشور تولیدکننده و صادرکننده غذاهای دریایی در جهان است و عمدتا این افراد در صنعت ماهیگیری این کشور به صورت برده و بدون دریافت هیچ کارمزدی مشغول به کار می‌شوند. مهاجران هیچ تجربه کاری در این زمینه ندارند و مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند.
این کارگران مجبور به انجام 20 ساعت کار در طول شبانه‌روز بدون دریافت هیچ دستمزدی هستند و در صورت اعتراض یا کارآمد نبودن به دریا انداخته می‌شوند.
قایق‌ها گرچه به ساحل برمی‌گردند اما حتی فرار هم برای مهاجران امکان‌پذیر نیست چرا که پلیس محلی تایلند رابطه‌ای تنگاتنگ با صاحبان کشتی‌ها دارد و با دریافت رشوه به حفظ کارگران غیرقانونی کمک می‌کند.
اما اگر فردی موفق به فرار شود به دلیل حضور غیرقانونی در تایلند و نداشتن مدارک شناسایی گرفتار پلیس شده و به کشور خود بازگردانده می‌شود یا در حالتی دیگر با قیمتی بیشتر دوباره فروخته می‌شود.
بر اساس اعلام وزارت کارگر تایلند قایق‌های ماهیگیری این کشور نیازمند 50 هزار نیروی کار هستند اما کار سخت و درآمد پایین باعث شده مهاجران به عنوان برده در این مشاغل به کار گرفته شوند. بر اساس این گزارش تنها مردان نیستند که گرفتار قاچاقچیان انسان می‌شوند حتی زنان مهاجر روهینگا نیز به کلوپ‌های شبانه فروخته و از آنان سوء استفاده می‌شود.
مسلمانان روهینگا که در میانمار ساکن هستند از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم‌اند و دولت این کشور نه تنها آنان را به رسمیت نمی‌شناسد، بلکه تاکنون هزاران تن از آنان در درگیری‌های قومی کشته شده‌اند.