ورزش باید در خدمت مردم باشد (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی -
ورزش، وسیله‌ای است که در صورت استفاده صحیح و دلسوزانه از آن، مثل هر وسیله دیگری می‌تواند در خدمت سلامتی فرد و جامعه به‌کار آید و بسیار نقش مثبتی ایفا نماید. ورزش برای خود وجود مستقل و شخصیت شخصی ندارد، بلکه نحوه نگرش و چگونگی استفاده از آن جهت‌گیری و تاثیرات آن را به طور مثبت یا منفی مشخص می‌سازد. نحوه استفاده از ابزار، امکانات و حتی سرمایه‌های انسانی در هر جامعه‌ای به تعبیر استاد شهید مطهری به «رشد» آن جامعه و مردم مربوط می‌شود. اگر جامعه‌ای از لحاظ عقلایی و فرهنگی رشد یافته باشد از این ابزار در جهت شکوفایی مردم و شتاب بخشیدن در مسیر تحقق اهداف اجتماعی و آرمان‌های ملی استفاده می‌کند، اگر غیر از این باشد، آن جامعه نه تنها نمی‌تواند از آن ابزار به درستی بهره بگیرد، بلکه به خاطر عدم دلسوزی و حساسیت بایسته، آن ابزار، در کارکرد منفی خود ظاهر می‌شوند و به اخلاق و فرهنگ و... اجتماع نیز آسیب می‌زنند.
ورزش، به عنوان یک امر یا پدیده تاریخی از دیرباز و از آغاز خلقت بشر، از زندگانی اجتماعی او دور نبوده است و انسان دانسته و ندانسته با تقویت قوای بدنی و جسمانی خود برای مقابله با طبیعت و برآورده ساختن حوائج، اقدام می‌کرده است. اهمیت ورزش در جامعه و جهان امروز کاملا شناخته شده است و کمتر کسی است که درباره آن شک داشته باشد. در جهان امروز، ورزش به یک پدیده اجتماعی و بلکه بین‌المللی و جهانی تبدیل شده و در ابعاد و حوزه‌های مختلف زندگی جمعی تاثیرگذار است و علاوه بر کارکرد ذاتی خود از کارکردهای اجتماعی، تربیتی، اقتصادی، سیاسی و بالاخره فرهنگی برخوردار است. امروز کشورهای پیشرفته دنیا، کشورهای صاحب ورزش هم هستند و ارتباط کاملا روشن و ملموسی میان رشد و توسعه اقتصادی با پیشرفت ورزش هر کشوری ملاحظه می‌شود.
کشور انقلابی و ترقی‌خواه ما هم برای رسیدن به اهداف ملی و آرمان‌های دینی و انقلابی خود، با استفاده از آموزه‌های دینی و توصیه‌های مکتبی باید از همه وسایل و ابزار و امکانات مشروع و در اختیار به درستی استفاده کند، قدر نعمت‌ها را بداند و کفران نعمت نکند، ورزش هم یکی از این وسایل و امکانات است که علاوه بر داشتن سابقه و پیشینه تاریخی در این سرزمین و در میان مردم و جوانان آن، از پشتوانه و پایگاه عمیقی برخوردار است و جوانان این مرز و بوم از دیرباز تاکنون و در عصر امروز و رونق و رواج ورزش مدرن، لیاقت و استعدادهای خود را بارها به اثبات رسانده‌اند. ورزش در کشور ما دارای پایگاه مردمی و امکانات قابل توجه در ابعاد مادی و انسانی است و در صورت برنامه‌ریزی دقیق و دلسوزانه می‌تواند با کسب افتخارات بیشتر و کیفی‌تر، در بخش‌های مختلف جامعه به ویژه بعد فرهنگی، اثرگذارتر باشد و نقش خود را مفیدتر و سالم‌تر ایفا نماید.
طبیعی است که آفات و خطراتی «ورزش» را تهدید می‌کنند. مثلا جریان‌ها و باندهایی قصد دارند از «ورزش»، وسیله‌ای بسازند، در جهت کسب منافع نامشروع شخصی و باندی. این جریانات برای رسیدن به این هدف، از تاکتیک‌ها و روش‌های مختلف استفاده می‌کنند و به لطائف‌الحیل سعی می‌کنند، مانع از سروسامان یافتن ورزش و حرکت آن در مسیر سلامتی و خدمت به جامعه و مردم شوند. این واقعیتی است که هرچند ناخوشایند است، اما وجود دارد و وجود آن طبیعی هم هست و البته محدود و مربوط به ورزش ایران نمی‌شود. در همه جای دنیا این جریانات منفعت‌طلب و مخرب وجود دارند منتها در جاهایی که ورزش، «صاحب» دارد و مسئولان کشوری اهمیت کارکردهای مختلف و متنوع ورزش را شناخته‌اند، آن جریانات یا اصلا نمی‌توانند خط و ربط و خواسته‌های خود را بر کاروبار ورزش حاکم نمایند و یا این تاثیرگذاری حداقلی و کم‌تاثیر است.
انتظار و توقع درباره ورزش ایران این است که مسئولان و برنامه‌ریزان مملکتی و ورزشی نیز این حساسیت و دغدغه را درباره صیانت ورزش و قطع دست مداخله‌گر جریانات مخرب، داشته باشند و همان‌طور که گفته شد کاری کنند و به گونه‌ای برنامه‌ریزی و سیاستگذاری نمایند که ورزش به وسیله‌ای تبدیل شود که در خدمت مردم و تامین منافع ملی باشد.
درباره نحوه برنامه‌ریزی و سیاستگذاری، ما به اشاره گفتیم، اما می‌شود مقالات و مطالب گوناگون نوشت و ساعت‌ها سخن گفت، چون اگر تکلیف ورزش در این مرحله مشخص شود و ما به گونه‌ای ورزش را تعریف کنیم و به نحوی برای آن برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری نماییم، آن وقت در مرحله اجرا راه بر جریانات مداخله‌گر و مفسده‌جو برای سوءاستفاده مسدود خواهد شد.
وزیر ورزش و جوانان در مراسم معارفه مدیرکل حراست وزارتخانه، بار دیگر بر ضرورت مبارزه با فساد تاکید کرد و اعلام نمود: «در مبارزه با فساد بسیار جدی و مصمم هستم و با کسی تعارف ندارم.» او می‌افزاید «در مجموعه وزارتخانه‌ها، استان‌ها و فدراسیون‌ها مبارزه با فساد باید در اولویت باشد.»
این حرف‌ها هرچند مایه خوشوقتی است، اما امیدواریم در مرحله اجرا، عملیاتی هم بشود و در آنجا هم نسبت به آن و انجام آن، حساسیت داشته باشیم، نه اینکه مثلا عشق به نتیجه‌گرایی و کسب مدال و طوفان تبلیغاتی که همان جریانات مفسده‌جو و منفعت‌طلب راه می‌اندازند، چنان جو و فضایی را حاکم کند که کسب «مدال» و «پیروزی» و... مبارزه با فساد را از یادمان ببرد و برای رسیدن به مدال و پیروزی و کارنامه‌سازی و... راه را بر جریانات فاسد و فرصت‌طلب باز و هموار نماییم!
ورزش، وسیله‌ای است که در صورت استفاده صحیح و دلسوزانه از آن، مثل هر وسیله دیگری می‌تواند در خدمت سلامتی فرد و جامعه به‌کار آید و بسیار نقش مثبتی ایفا نماید. ورزش برای خود وجود مستقل و شخصیت شخصی ندارد، بلکه نحوه نگرش و چگونگی استفاده از آن جهت‌گیری و تاثیرات آن را به طور مثبت یا منفی مشخص می‌سازد. نحوه استفاده از ابزار، امکانات و حتی سرمایه‌های انسانی در هر جامعه‌ای به تعبیر استاد شهید مطهری به «رشد» آن جامعه و مردم مربوط می‌شود. اگر جامعه‌ای از لحاظ عقلایی و فرهنگی رشد یافته باشد از این ابزار در جهت شکوفایی مردم و شتاب بخشیدن در مسیر تحقق اهداف اجتماعی و آرمان‌های ملی استفاده می‌کند، اگر غیر از این باشد، آن جامعه نه تنها نمی‌تواند از آن ابزار به درستی بهره بگیرد، بلکه به خاطر عدم دلسوزی و حساسیت بایسته، آن ابزار، در کارکرد منفی خود ظاهر می‌شوند و به اخلاق و فرهنگ و... اجتماع نیز آسیب می‌زنند.
ورزش، به عنوان یک امر یا پدیده تاریخی از دیرباز و از آغاز خلقت بشر، از زندگانی اجتماعی او دور نبوده است و انسان دانسته و ندانسته با تقویت قوای بدنی و جسمانی خود برای مقابله با طبیعت و برآورده ساختن حوائج، اقدام می‌کرده است. اهمیت ورزش در جامعه و جهان امروز کاملا شناخته شده است و کمتر کسی است که درباره آن شک داشته باشد. در جهان امروز، ورزش به یک پدیده اجتماعی و بلکه بین‌المللی و جهانی تبدیل شده و در ابعاد و حوزه‌های مختلف زندگی جمعی تاثیرگذار است و علاوه بر کارکرد ذاتی خود از کارکردهای اجتماعی، تربیتی، اقتصادی، سیاسی و بالاخره فرهنگی برخوردار است. امروز کشورهای پیشرفته دنیا، کشورهای صاحب ورزش هم هستند و ارتباط کاملا روشن و ملموسی میان رشد و توسعه اقتصادی با پیشرفت ورزش هر کشوری ملاحظه می‌شود.
کشور انقلابی و ترقی‌خواه ما هم برای رسیدن به اهداف ملی و آرمان‌های دینی و انقلابی خود، با استفاده از آموزه‌های دینی و توصیه‌های مکتبی باید از همه وسایل و ابزار و امکانات مشروع و در اختیار به درستی استفاده کند، قدر نعمت‌ها را بداند و کفران نعمت نکند، ورزش هم یکی از این وسایل و امکانات است که علاوه بر داشتن سابقه و پیشینه تاریخی در این سرزمین و در میان مردم و جوانان آن، از پشتوانه و پایگاه عمیقی برخوردار است و جوانان این مرز و بوم از دیرباز تاکنون و در عصر امروز و رونق و رواج ورزش مدرن، لیاقت و استعدادهای خود را بارها به اثبات رسانده‌اند. ورزش در کشور ما دارای پایگاه مردمی و امکانات قابل توجه در ابعاد مادی و انسانی است و در صورت برنامه‌ریزی دقیق و دلسوزانه می‌تواند با کسب افتخارات بیشتر و کیفی‌تر، در بخش‌های مختلف جامعه به ویژه بعد فرهنگی، اثرگذارتر باشد و نقش خود را مفیدتر و سالم‌تر ایفا نماید.
طبیعی است که آفات و خطراتی «ورزش» را تهدید می‌کنند. مثلا جریان‌ها و باندهایی قصد دارند از «ورزش»، وسیله‌ای بسازند، در جهت کسب منافع نامشروع شخصی و باندی. این جریانات برای رسیدن به این هدف، از تاکتیک‌ها و روش‌های مختلف استفاده می‌کنند و به لطائف‌الحیل سعی می‌کنند، مانع از سروسامان یافتن ورزش و حرکت آن در مسیر سلامتی و خدمت به جامعه و مردم شوند. این واقعیتی است که هرچند ناخوشایند است، اما وجود دارد و وجود آن طبیعی هم هست و البته محدود و مربوط به ورزش ایران نمی‌شود. در همه جای دنیا این جریانات منفعت‌طلب و مخرب وجود دارند منتها در جاهایی که ورزش، «صاحب» دارد و مسئولان کشوری اهمیت کارکردهای مختلف و متنوع ورزش را شناخته‌اند، آن جریانات یا اصلا نمی‌توانند خط و ربط و خواسته‌های خود را بر کاروبار ورزش حاکم نمایند و یا این تاثیرگذاری حداقلی و کم‌تاثیر است.
انتظار و توقع درباره ورزش ایران این است که مسئولان و برنامه‌ریزان مملکتی و ورزشی نیز این حساسیت و دغدغه را درباره صیانت ورزش و قطع دست مداخله‌گر جریانات مخرب، داشته باشند و همان‌طور که گفته شد کاری کنند و به گونه‌ای برنامه‌ریزی و سیاستگذاری نمایند که ورزش به وسیله‌ای تبدیل شود که در خدمت مردم و تامین منافع ملی باشد.
درباره نحوه برنامه‌ریزی و سیاستگذاری، ما به اشاره گفتیم، اما می‌شود مقالات و مطالب گوناگون نوشت و ساعت‌ها سخن گفت، چون اگر تکلیف ورزش در این مرحله مشخص شود و ما به گونه‌ای ورزش را تعریف کنیم و به نحوی برای آن برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری نماییم، آن وقت در مرحله اجرا راه بر جریانات مداخله‌گر و مفسده‌جو برای سوءاستفاده مسدود خواهد شد.
وزیر ورزش و جوانان در مراسم معارفه مدیرکل حراست وزارتخانه، بار دیگر بر ضرورت مبارزه با فساد تاکید کرد و اعلام نمود: «در مبارزه با فساد بسیار جدی و مصمم هستم و با کسی تعارف ندارم.» او می‌افزاید «در مجموعه وزارتخانه‌ها، استان‌ها و فدراسیون‌ها مبارزه با فساد باید در اولویت باشد.»
این حرف‌ها هرچند مایه خوشوقتی است، اما امیدواریم در مرحله اجرا، عملیاتی هم بشود و در آنجا هم نسبت به آن و انجام آن، حساسیت داشته باشیم، نه اینکه مثلا عشق به نتیجه‌گرایی و کسب مدال و طوفان تبلیغاتی که همان جریانات مفسده‌جو و منفعت‌طلب راه می‌اندازند، چنان جو و فضایی را حاکم کند که کسب «مدال» و «پیروزی» و... مبارزه با فساد را از یادمان ببرد و برای رسیدن به مدال و پیروزی و کارنامه‌سازی و... راه را بر جریانات فاسد و فرصت‌طلب باز و هموار نماییم!