داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب با انتقاد از بی‌عملی وزارت خارجه درباره نقض برجام نوشت: نامه ظریف به فدریکا موگرینی و درخواست از وی به منظور تشکیل کمیسیون مشترک برای رسیدگی به بدعهدی اخیر آمریکا در تمدید تحریم‌های 10 ساله ایران ‌(ISA)  تلاشی است عبث که قطعا به اتفاق خاصی منجر نخواهد شد.
متاسفانه دیپلماسی آقای ظریف، ذهنی و انتزاعی و فاقد ضمانت اجراست صورت قضیه در ماجرای تمدید ISA  توسط آمریکا بسیار روشن است و آن را نباید در چشم‌انداز برجام فهم و تعقیب کرد.
آقای ظریف! آنچه را که در دانشکده خوانده‌اید فراموش کنید. واقعیت دنیای سیاست متفاوت با ذهنیات و حفظیات تدریس شده در دانشکده‌های علوم سیاسی است و برخلاف تصور جنابعالی در نظام بین‌الملل، قبل از «مسئولیت» این «قدرت» است که حرف اول را می‌زند.
همین ذهنی‌گرایی ساده‌اندیشانه آقای ظریف است که او را وامی‌دارد تا در «اجلاس امنیتی تهران» بفرمایند: «مجموعه شرایط و دلایل را اگر کنار هم بگذاریم به این نتیجه می‌رسیم که قدرت هژمون و دوران هژمونی سر آمده است و دیگر نمی‌توان از قدرت هژمون سخن گفت»!
کاش «دکتر» لااقل تأسی به همان «هنری کیسینجری» می‌کرد که کتاب‌اش را با پشت‌نویس «تقدیم به دشمن قابل احترامم» به ظریف هدیه داد و مردرندانه با همان یک جمله «دکتر» را فریفت تا خود و سیاستمداران هم‌کلاس و هم‌سنت با خود در کلاس دیپلماسی قدرت‌محور آمریکایی کماکان و زیرکانه به همان دیپلماسی قدرت‌محور متعهد باقی بمانند و مشق سیاست کنند!
آقای دکتر ظریف کیسینجر همین هفته گذشته در مصاحبه با جفری گلدبرگ گفت «استفاده از قوای نظامی بخشی از فرآیند دیپلماسی است. دیپلماسی و قدرت دو کنش مجزا نیستند؛ آن‌ها با یکدیگر پیوند خورده‌اند... این نکته به سه مولفه وابسته است: در اختیار داشتن قدرت کافی و مرتبط، اراده تاکتیکی برای به کارگیری آن و یک دکترین استراتژیک که به یک قدرت اجتماعی با ارزش‌هایش نظم می‌بخشد».
آقای «دکتر» چنین صراحتی از جانب کیسینجر یعنی حضرتعالی و مشابه شما، تا اطلاع ‌ثانوی از جانب کدخدا سر کار گذاشته شده‌اید!