روزنامه انگلیسی تلگراف در یادداشتی با صحه گذاشتن بر انتقادهای دونالد ترامپ، رئیس‌‌جمهور منتخب آمریکا نوشته که وی نباید این توافق را دور بیندازد.
ترامپ در کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری، توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 را بدترین توافق به دست آمده با مذاکره خواند.
در این یادداشت به قلم «امیلی لانداو» استدلال شده که دولت ترامپ بایستی در توافق هسته‌ای بازنگری کرده و برای بهبود اوضاع پیرامون آن تلاش کند. وی می‌نویسد: «کارهای زیادی هست که می‌توان برای تقویت این توافق انجام داد: هم از حیث ابعاد هسته‌ای و هم از حیث نگرش‌های دولت آمریکا در قبال ایران.
به گزارش فارس، تلگراف در ادامه می‌نویسد: دولت آمریکا برای ایجاد بازارگرمی برای این توافق با معرفی آن به عنوان انتخابی بین جنگ و توافق، عموم مردم را فریب داد و گفت که پذیرفتن این توافق می‌تواند به ایجاد روابط بهتر با ایران منجر شود، اگرچه هیچ نشانه‌ای مبنی بر واقعی بودن این انتظار وجود نداشت.
 از انتظار آفرینی حداکثری تا دعوت به نداشتن انتظار
گفتنی است، برخی مقامات دولتی و حامیان برجام، از زمان آغاز مذاکرات هسته‌ای در دولت یازدهم تاکنون از رویکرد «انتظار آفرینی حداکثری» به «تقلیل گرایی» و «دعوت عمومی به نداشتن انتظار» تغییر موقعیت دادند.
در طول مذاکرات، این تصور - از سوی اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته ای، مقامات دولت یازدهم و روزنامه‌های زنجیره ای- با فشار قوی به افکار عمومی پمپاژ می‌شد که توافق، مشکل رکود اقتصادی واشتغال وآب خوردن مردم را حل می‌کند.
اما پس از توافق هسته‌ای و با مشخص شدن چهره واقعی برجام، باتقلیل گرایی محض،امتیازاتی موهوم برای مردم منتظر رونق و گشایش اقتصادی فاکتور کردند. ازجمله اینکه؛ با برجام سایه جنگ را از سر کشور دورکردیم. این ادعا در حالی است که آمریکا با سرشکستگی و خسارت تمام از افغانستان و عراق خارج شد و سپس با وجود رجزخوانی نتوانست وارد جنگ محدودی با مختصات سوریه شود. اقتصاد آمریکا با بدهکاری 19 هزار میلیارد دلاری، تحمل جنگی با افق تیره و تار را ندارد، آن هم با ایران قدرتمندی که در زدن ضربت متقابل و موثر مهارت تام دارد.
رهبر معظم انقلاب، شهریورماه سالجاری در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران فرمودند: «در طول سال‌های گذشته گاهی اوقات سخنانی از جانب برخی مسئولان مطرح شده مبنی بر اینکه رفع تهدید نظامی و جنگ به دلیل فلان اقدام بوده است، در حالی که این سخنان صحیح نیست، زیرا تنها عامل رفع تهدید نظامی، «اقتدار دفاعی و نظامی» و «ایجاد ترس و رعب در دشمن» بوده و خواهد بود.»