فرشاد مؤمنی ضمن بیان این مطلب به روزنامه آرمان گفت: برای رسیدن به رشد اقتصادی باکیفیت 2 پیشنهاد دارم. نخست اینکه همه خطاهای راهبردی که در فرایند تدوین، تصویب و ارسال لایحه برنامه ششم از سوی دولت به مجلس صورت گرفته، اصلاح شود. هر چه سریع‌تر یک فراخوان ملی داده شود برای اینکه سند برنامه ششم یک سند توسعه‌ای با کیفیت شود. بنابراین توجه رئیس جمهور و رئیس مجلس را به این مسئله جلب می‌کنم که رئیس محترم سازمان و برنامه و سخنگوی دولت هر بار که در معرض هر نقدی نسبت به لایحه‌های بی‌کیفیت برنامه قرار می‌گیرند، ماجراها را به سند برنامه ارجاع می‌دهند، در حالی که این سند برنامه مبنای قانونی ندارد و آن را می‌توان در حد گزارش ضعیف کارشناسی ارزیابی کرد که در سازمان و برنامه تهیه شده است. این سند در دانشگاه علامه طباطبایی مورد بررسی قرار گرفت. این نگاه و تحلیل اجمالی حکایت از این امر مهم دارد که این سند به طرز غیر متعارفی از انبوهی از ضعف‌های تجربه شده در تاریخ برنامه‌ریزی ایران برخوردار است.
این کارشناس اقتصادی می‌افزاید: آنچه از سوی دولت به عنوان یک سند برنامه عرضه شده است، یک سند کاملاً فاقد اعتبار علمی و مطلقاً غیرقابل تحقق است. از این رو توصیه راهبردی ما به رئیس جمهور این است که از همه ظرفیت‌های موجود فکری کشور از طریق یک فراخوان ملی و فراجناحی کمک گرفته شود تا بتوان یک برنامه میان مدت با کیفیت تهیه کرد.
«جذب سرمایه خارجی که رئیس جمهور تأکید بسیار زیادی بر روی آن دارد، می‌تواند خلأهای موجود در اقتصاد را جبران کند؟» وی در پاسخ به این سؤال بینش حاکم بر دولت در زمینه جذب سرمایه‌های خارجی باید دستخوش تحولات بنیادی شود و این تحول بنیادی ناظر بر چند جهت‌گیری اصولی است. جهت‌گیری اول این است که رئیس جمهور و تیم دولت باید به این تجربه تاریخی جهانی اهمیت بیشتری دهند که در کل قرون نوزدهم و بیستم حتی یک تجربه موفق در زمینه جذب سرمایه خارجی وجود ندارد، مگر اینکه آنها قبلاً توانسته باشند از موفقیت‌ها و ظرفیت‌های سرمایه انسانی و مادی داخلی به شکل با کیفیت و ثمربخش استفاده کرده باشند.