عباس عبدی در روزنامه شهروند نوشت: از روزی که رقابت انتخاباتی میان نامزدهای درون حزبی آغاز شد، یک اصل در ساختار سیاسی آمریکا پذیرفته شده بود؛ اصلی که گویی غیرقابل مناقشه است. اوباما این اصل و برداشت سیاسی را در آن زمان بیان کرد و چنین تعبیری به کار برد که گویی حضور ترامپ در کاخ سفید در ساختار کلی ایالات متحده غیرممکن است و فرضیه و احتمال پیروزی او را از ابتدا مردود می‌دانست. اوباما حدود 7 ماه پیش نیز در مراسم شامی که در کاخ سفید برگزار کرده بود و ترامپ دعوت او را برای حضور در این مراسم نپذیرفت، شروع به مسخره کردن ترامپ کرد و حتی نگرانی برخی از جمهوری‌خواهان از بالا رفتن ترامپ را بی‌مورد و شوخی تلقی کرد. ولی دیروز با واقعیت روشنی روبه‌رو شد و این که آنچه از نظر او ناممکن بود، محقق شد.
آیا اوباما حقیقت را می‌دانست و در قالب یک موضع سیاسی می‌خواست خلاف آن را بگوید یا آنکه اساساً به آنچه گفته بود یقین داشت؟ به نظرم حالت دوم بود. پس اگر چنین است، چرا در یک جامعه توسعه‌یافته تا این حد اشتباه محاسباتی رخ می‌دهد؟
وی اذعان کرد: به نظر می‌رسد که جامعه آمریکا برخلاف ظاهرش که نوعی آزادی رسانه‌ای حاکم است از این حیث دچار اشکال جدی شده است. شاید ترامپ بهتر از دیگران این ضعف را متوجه شده بود و به شدت علیه رسانه‌ها سخن می‌گفت.
رسانه‌های آمریکایی تا حدی تحت انحصار یا تحت نفوذ گروه‌های رسانه‌ای سرمایه‌داری هستند. توجه کنیم، منظور این یادداشت از خطای سیاستمداران آمریکایی، ارزیابی نادرست آنان از اتفاق روز آخر نبود، که این خطای کوچک ماجرا بود. خطای اصلی در همان تحلیل اوباما بود که احتمال به قدرت رسیدن فردی مثل ترامپ را به کلی رد می‌کرد، ولی هنگامی که او نامزد جمهوری‌خواهان شد، باز هم در این گزاره نادرست خود شک نکردند، زیرا شک در این گزاره، مستلزم ایجاد تغییرات اساسی در نگاه و فرضیات گوینده نسبت به جامعه آمریکا بود و پذیرش این تغییرات بسیار سخت و گران است.
درسی که ما به عنوان یک ایرانی می‌توانیم از این اتفاق بگیریم این است که در فضای ناسالم رسانه‌ای درک ما از واقعیت به شدت مخدوش می‌شود و چه‌بسا واقعیت نیز نامتعین و گنگ باشد. جامعه‌ای که از جنبش 99 درصد وال‌استریت به جایی می‌رسد که یک شومن و سرمایه‌دار را برای خروج جامعه خود از بحران و رسیدن به آرزوهایش انتخاب می‌کند، نشانه‌ای از این وضعیت نامتعادل است.
عبدی درعین حال سعی کرده غافلگیری در آمریکا را با انتخابات خودمان مقایسه کند حال آن که در ماجرای اخیر، کسانی که غافلگیر شدند، مدعیان اصلاح‌طلبی بودند؛ همان‌ها که در نشریات خود (شرق، آرمان، خبر جنوب، دنیای اقتصاد، روژان و...) کلینتون را پیروز انتخابات معرفی کرده بودند.