مسعود منوری به فارس گفت: در تمام دنیا اماکن و مناطقی که قابلیت تبدیل شدن به یک منطقه گردشگری را داشته باشد به جزیره گردشگری تبدیل می‌کنند اما این مشروط به انجام مطالعات لازم و داشتن امکانات و توانایی لازم برای مراحل بعدی و انجام کنترل‌های لازم است، باید حتماً مطالعات اساسی در این زمینه صورت بگیرد که آن منطقه ظرفیت پذیرش چه تعداد گردشگر را دارد و کدام زون‌ قرار است به منطقه گردشگری تبدیل شود.
منوری ادامه داد: به نظر بنده مطالعات لازم در این زمینه انجام نشده است چون پیش از این نیز طرح‌هایی در مورد جزیره های دیگر وجود داشت که موفق نبود، ممکن است حتی این طرح انجام شود اما نکته مهم این است که محیط زیست توانایی نظارت را ندارد.
وی افزود: منطقه‌ای مانند سیسنگان نیز قبلاً این اتفاق برایش افتاد و از بین رفت، محیط زیست مدیریت لازم را ندارد و پیش بینی ما این است که در صورتی‌که این اتفاق برای جزیره آشوراده هم بیفتد به زودی آنجا هم تخریب می‌شود. سازمان محیط زیست قدرت کنترل را ندارد، باید توضیح دهند که چه تعداد گردشگر قرار است به آنجا برود، سازمان محیط زیست سازمان پویایی نیست و نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد و همین باعث می‌شود به مرور با بهانه گردشگری ساخت و سازها در آنجا آغاز شود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: برای هندورابی هم چنین موضوعی مطرح شد اما به دلایل مختلف با استقبال مواجه نشد اما آشوراده جاذبه‌های بکر زیادی دارد و حتی کنترل تردد و عبور مرور‌ها و جمع آوری زباله در آن منطقه با مشکلات زیادی روبرو می‌شود.