جمعی از چهره‌های علمی، سیاسی و رسانه‌ای طی نامه‌ای به سپهر اجتماعی و سیاسی کشور ایده جدیدی را برای رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 مطرح کردند. در این طرح با اشاره به جزئیاتی از نقایص و ایرادات مدل رقابت‌های انتخاباتی پیشین و نتایج حاصله از آن، آمده است: «خواسته‌ها و انتظارات مردم از نهادهای برآمده از رأی و انتخاب آنها نیز عمدتاً برآورده نشده است. «پابرجایی مشکلات اقتصادی» به‌عنوان عام‌ترین مطالبات و نیازهای مردم و «افزوده شدن متراکم فساد اقتصادی و اداری به آن» علی‌رغم ظهور و بروز دولت‌های مختلف در آستانه چهل‌سالگی انقلاب، نشانه‌ای واضح از ناتوانی تکرار کلیشه‌های گذشته برای ورود به صحنه مهم و مؤثر انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت 96 است، بنابراین به نظر می‌رسد باید «طرحی نو» در انداخت و سقف سیاست‌ورزی را به سقف پختگی و بلوغ اجتماعی جامعه نزدیک‌تر کرد.»
این جمع افزوده است: «در برابر این تجربه، می‌توان طرحی نو درانداخت که رقابت‌های انتخاباتی به‌جای «اشخاص» به‌روی «تیم‌های کاری» که دولت‌ها را تشکیل می‌دهند و به‌جای «شعارها» به‌روی «ایده‌های مشخص» برای حل مسایل ملموس و عمومی جامعه باشد.»
در بخشی از این نامه آمده است: « عمده مسایل مردم آشکار و روشن است. «اقتصاد و فساد» اساس مشکلات و نشانه‌های نارضایتی و مطالبه تغییرخواهی مردم است که در رکود و نابسامانی در تولید، اشتغال، گرانی و ضعف قدرت خرید و مشکل مسکن از یک سو و فساد فزاینده و تجمیع شده اقتصادی و اداری، تبعیض و نابرابری از دیگر سو، ظهور و بروز کرده است، بنابراین هر جریان سیاسی و اجتماعی برای مواجهه با مردم در رقابت‌های انتخاباتی تیم کاری دولت مورد نظر خود را متناسب با این مسایل که حداقل شامل معاون اول، رئیس بانک مرکزی و وزرای اقتصادی مثل نفت، جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت و مسکن و... می‌شود، مشخص و ایده‌های عملیاتی خود را برای حل مسایل به‌شکل روشن و کاربردی و با ذکر نتایج مورد انتظار در افق چهارساله بیان کند.»
این جمع خواستار شده است که «هر جریان سیاسی و اجتماعی برای مواجهه با مردم در رقابت‌های انتخاباتی تیم کاری دولت مورد نظر خود را متناسب با این مسایل که حداقل شامل معاون اول، رئیس بانک مرکزی و وزرای اقتصادی مثل نفت، جهاد و کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت و مسکن و... می‌شود، مشخص و ایده‌های عملیاتی خود را برای حل مسایل به‌شکل روشن و کاربردی و با ذکر نتایج مورد انتظار در افق چهارساله را بیان کند.»
این جمع در انتهای نامه خود آورده اند: «در واقع در این راهبرد مردم به‌جای یک فرد، یک تیم کاری و به‌جای رأی دادن به شعارهای رنگارنگ، بین ایده‌های مشخص عملیاتی ناظر به مسایل اصلی خود دست به انتخاب می‌زنند. این راهبرد یک پیشنهاد به سپهر اجتماعی و سیاسی کشور است که در اینجا تنها صورت کلان آن بیان شده است و طبیعتاً راه گفتگو درباره اصل راهبرد و جزییات آن باز است، و العاقبة للمتقین.»
پرویز امینی دکترای علوم سیاسی، حجت‌الله عبدالملکی دکترای اقتصاد، سید یاسر جبرائیلی مقطع دکترای اندیشه سیاسی، امیر سیاح دکترای اقتصاد، محمدرضا مهدیار اسماعیلی دکترای اقتصاد، سید مهدی میری دکترای سیاستگذاری عمومی، محمد دلاوری مقطع دکترای جامعه‌شناسی سیاسی، رضا شکیبایی سردبیر روزنامه وطن امروز، سجاد نوروزی کارشناسی ارشد اندیشه سیاسی در اسلام، سید بشیر حسینی دکترای فرهنگ و ارتباطات، روح‌الله حریزاوی مدرس فلسفه، سیدمحمد فیاضی مقطع دکترای مدیریت رسانه، امید حسینی کارشناسی ارشد علوم سیاسی، محمد علی بیگی پژوهشگر حوزه فلسفه، زهرا شمیرانی کارشناسی ارشد فلسفه، مریم حبیبی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، فریبا زارعی کارشناس مدیریت و برنامه‌ریزی شهری، سپیده نوروزی کارشناس علوم اجتماعی، محمدرضا کردلو کارشناس علوم اجتماعی، مسعود فروغی کارشناسی ارشد علوم سیاسی، میکاییل دیانی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، محمد زعیم‌زاده کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، مجتبی خسروی کارشناسی ارشد ژورنالیسم تلویزیونی و عبدالله عبداللهی کارشناسی ارشد فلسفه از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.