زاويه گرفتن مواضع مجمع روحانيون مبارز با ولايت فقيه زمان، تا آن‌جا پيش رفت كه در سال 1379 مستقيمآ در مقابل مواضع رهبرى قرار گرفت. به دنبال حمله روزنامه‌هاى زنجيره‌اى جريان دوم خرداد به ارزشها و اعتقادات دينى و انقلابى و همسو شدن روزنامه‌هايى چون؛ صبح امروز، سلام، جامعه، توس، هم‌ميهن، آفتاب امروز، بيان و . . . كه متمايل به احزاب و تشكلهاى اصلاح‌طلب بودند، با اهداف برخى كشورهاى غربى مخالف نظام جمهورى اسلامى، استكبار جهانى را برآن داشت تا با حمايت از برخى نشريات داخلى، براندازى خاموش و نرم نظام جمهورى اسلامى را درپيش گيرند. سكولارهاى تجديدنظرطلب، در خوش‌خدمتى به آمريكا در پوشش آزادى بيان با نفوذ در مطبوعات كشور، باورهاى دينى مردم را مورد هجوم قرار دادند. در اين‌جا به برخى از حملات رسانه‌اى اصلاح‌طلبان عليه اعتقادات دينى مردم اشاره مى‌كنيم :
«اگر مجوز راهپيمايى به هر گروه براساس قانون داده شود اشكال ندارد، حتّى عليه خدا»330 ، «قرائتهاى مختلف از دين زدودنى نيستند و همه را بايد به رسميت شناخت»331 ، «صحت قصه حضرت يوسف ‌(ع) در قرآن كريم از محالات است»332 ، «نظريه عينيت سياست و ديانت، زائيده افكار عاميانه و قديمى است»333، «مظاهر دينى چون حجاب و حياى زنان نماد عقب‌افتادگى»334 ، «عمر نوح پيامبر 60 الى 70 سال بوده و 950 سال، عمر خاندان نوح بوده است، واقعآ بعيد است يك شخصى 950 سال عمر كند»335 ، «پيامبر رفت و هيچ فردى را به جانشينى خود انتخاب نكرد. امام حسين جانشين پدر خود نبود»336 ، «حكومت دينى، تفكرى غلط است و بر همين اساس، دين و سياست از يكديگر جدا مى‌باشند»337  و صدها نمونه ديگر.
اين فضاى رسانه‌اى دولت اصلاحات نارضايتى مراجع تقليد و رهبر انقلاب و بسيارى از شخصيتها و گروهها و مردم را برانگيخت. مقام معظّم رهبرى در اوّلين اعتراض خود نسبت به اين روند در ديدار با اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى در آذر 1378 فرمودند :
«آقاى مهاجرانى ـ ظاهرآ ـ نيستند و خودشان را راحت كردند از اين كه بيايند و حرفهاى ما را بشنوند! به هرحال فرق نمى‌كند؛ چه ايشان باشند، چه نباشند، من اعتراضم اين است، اين اعتراض را بارها هم گفته‌ام، الآن هم در جمع شما مى‌گويم، وزارت ارشاد در اين دو سالى كه ايشان در رأس اين كار هستند، هيچ كار اسلامى به عنوان اسلامى ارائه نداد! اين اوّلين اعتراض من است».338
حضرت آيت‌الله خامنه‌اى كه طبق قانون اساسى و شرع پاسدار اسلاميت و جمهوريت نظام اسلامى هستند و سياستهاى كلى نظام را مشخص مى‌سازند، با ادامه روند حملات روزنامه‌هاى زنجيره‌اى در توهين به ارزشهاى اسلامى، آن را نفوذ دشمن در مطبوعات كشور ناميدند و فرمودند :
«من حالا مى‌بينم متأسفانه همان دشمنى كه به وسيله تبليغات خود، همتش اين بود كه افكار عمومى يك كشور را به سمتى متوجه كند، امروز به جاى راديوها، آمده و از داخل كشور ما پايگاه زده است. بعضى از اين مطبوعات كه امروز هستند، پايگاههاى دشمن‌اند، همان كارى مى‌كنند كه راديو و تلويزيونهاى بى‌بى‌سى و آمريكا و رژيم صهيونيستى مى‌خواهند بكنند».339
حضرت آيت‌الله خامنه‌اى همچنين در ديدار با جوانان ضمن بيان اين كه امروز مطبوعاتى پيدا مى‌شوند كه همه همتشان تشويش افكار عمومى و ايجاد اختلاف و بدبينى در مردم است، بيان داشتند :
«اينها اميد را در جوانان مى‌ميراند، روح اعتماد به مسئولان را در آحاد مردم كشور تضعيف مى‌كند، نهادهاى اصلى كشور را مورد اهانت و توهين قرار مى‌دهند! اين يك نوع شارلاتانيزم مطبوعاتى است كه امروز بعضى از مطبوعات در پيش گرفته‌اند».340
 به دنبال استمرار خط‌مشى روزنامه‌هاى زنجيره‌اى، قوّه قضائيه و دادگسترى استان تهران پس از طى مراحل قانونى حكم توقيف تعدادى از روزنامه‌ها را صادر كرد و در جلسات گوناگون به طور خاص موارد اتهامى را به مديران مسئول اين روزنامه‌ها تفهيم كرد. روزنامه بيان با مديرمسئولي على‌اكبر محتشمى‌پور، روزنامه‌اى بود كه پس از توقيف روزنامه سلام تبديل به ارگان مجمع روحانيون مبارز شده بود. لذا با توقيف روزنامه‌هاى زنجيره‌اى جريان دوم خرداد، اين روزنامه نيز براساس قانون توقيف گرديد. با توقيف اين روزنامه، مجمع روحانيون مبارز ضمن محكوميت آن، توقيف نشريات ديگر را نيز به شدّت مورد حمله قرار داد و در بيانيه‌اى اعلام كرد: «حركت نسنجيده‌اى كه از چندى پيش با حمله به مطبوعات و بستن آنها به بهانه‌هاى غيرقانونى آغاز شد و به توقيف بيش از نوزده نشريه در فاصله كوتاهى انجاميد، شايد در هيچ نقطه از جهان سابقه نداشت. توقيف روزنامه بيان ضربه‌اى ديگر به حيثيت و اعتبار نظام
و لطمه‌اى بر آزاديهاى مصرّح در قانون اساسى است».341
البته روزنامه رسالت يك ماه بعد در نقدى بر بيانيه مجمع روحانيون مبارز و اعتراض به توقيف روزنامه بيان نوشت: «توقع از مجمع اين بود كه به جاى تكرار حرف دشمنان دانا، دوستان انقلابى خود را آزرده نكند. در فرازى از بيانيه مجمع، مديرمسئول بيان به عنوان يكى از ياران صديق امام معرفى شده و برخورد قوّه قضائيه با او داراى آثار سوء و تبعات سهمگين در روحيه نيروهاى ارزشى قلمداد شده است. گمان نمى‌رود كه مجمع مخالف اين نظر باشد كه صرف يار امام بودن دليل بر اين نيست كه يار امام هرآنچه نيك تشخيص داد، مرتكب شود و خود را از هرگونه نقد و برخورد قانونى و شرعى در قبال اعمال مجرمانه مبرّا بداند، در حالى كه قانون، همه، حتى رهبر انقلاب را در برابر قانون يكسان مى‌داند».342
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
330- روزنامه آفتاب امروز، به تاريخ 2/6/1378.
331- روزنامه ايران، به تاريخ 12/1/1378.
332- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 7/3/1378.
333- روزنامه آبان، به تاريخ 21/6/1377.
334- روزنامه جامعه، به تاريخ 14/4/1378.
335- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 19/10/1378.
336- روزنامه صبح امروز، به تاريخ 23/8/1378.
337- روزنامه پيام هاجر، به تاريخ 28/7/1378.
338- بيانات مقام معظّم رهبرى در ديدار اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، به تاريخ23/9/1378.
339- بيانات مقام معظّم رهبرى در خطبه‌هاى نماز جمعه، به تاريخ 7/1/1379.
340- بيانات مقام معظّم رهبرى در ديدار با جوانان مصلى بزرگ امام خمينى(ره)، به تاريخ1/2/1379.
341- روزنامه حيات نو، به تاريخ 14/4/1379.
342- روزنامه رسالت، به تاريخ 16/6/1379.
پاورقي