گفت وگو با دو فیلمساز انقلابی خارجی
همه در کنار ایران از مقاومت دفاع میکنیم
آرش فهیم
اشاره:
نظرات خارجیها درباره کشورمان همیشه شنیدنی و قابل تأمل است. به خصوص اگر این خارجیها، هنرمندانی آزادی خواه و عدالت طلب باشند و از هنر به عنوان ابزاری برای افشای ظلم و سلطه استفاده کنند. برگزاری چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت در تهران این فرصت را فراهم کرد تا تعدادی از فیلمسازان مستقل و ضدسلطه جهان نیز در آن حضور یابند. در این میان و با توجه به تراکم برنامهها و فرصت اندک این افراد، مجالی فراهم شد تا با دو نفر از آنها بطور شتابزده و کوتاه، گفت وگویی انجام دهیم. امیر تاکی، فیلمساز شیعه انگلیسی و مدیر شبکه تلویزیونی اهل البیت است که با فیلم مستند «بردگان جنسی داعش» در این جشنواره حضور یافت. عبدالعلیم طاهر هم کارگردان عراقی است که فیلم «شهید» درباره شهید باقر صدر را به این جشنواره آورده بود. جا دارد از علی اکبر سیاح، مترجم زبان عربی و فرزند شهید مدافع حرم، سعید سیاح طاهری که کار ترجمه این گفت وگوها را انجام داد هم تشکر کرد.
خط مقاومت را در کل جهان گسترش دهیم
* ابتدا درباره دلیل حضور خود در ایران بفرمایید.
بسم الله الرحمن الرحیم. من عبدالعلیم طاهر هستم که از کشور عراق به ایران آمدهام. من فیلم سینمایی «شهید» را ساخته ام و تهیهکننده و کارگردان این فیلم هستم. فیلم «شهید» درباره زندگی شهید محمدباقر صدر است و به دلیل حضور این فیلم در بخش مسابقه بین الملل چهاردهمین جشنواره فیلم مقاومت به اینجا آمده ام. البته این سومین بار است که به ایران میآیم. چون قبلا هم فیلم من در جشنواره بینالمللی فیلم فجر و جاهای دیگری هم به نمایش درآمده بود.
* جشنواره فیلم مقاومت به مناسبت سالگرد جنگ ایران و عراق برگزار میشود. با توجه به اینکه شما عراقی هستید و یکی از محورهای این جشنواره نیز جنگ ایران وعراق است، چه انگیزهای باعث شد تا در این جشنواره حضور یابید؟
بالاخره جنگی که راه افتاد، یک توطئه آمریکایی، صهیونیستی، سعودی و عربی بود که صدام آن را اجرا کرد. خود ملت عراق هم در آن زمان نسبت به این اتفاقی که افتاد ناراضی بودند و به اجبار در این جنگ شرکت کردند و مجبور شدند با برادرانشان که ملت ایران هستند بجنگند. بنابراین مردم عراق هم در این قضیه مظلوم واقع شدند. به ویژه اینکه بیش از 60 درصد مردم عراق شیعه بودهاند و حتی شیعیان مجبور به این کار شدند؛ یا باید به زندان میرفتند و اعدام میشدند و یا باید میجنگیدند. بین این دو گزینه هیچ راهی نبود که انتخاب کنند و به همین دلیل هم میگویم که این جنگ یک چیز ناخواستهای برای ما بود.
* فیلم شما چه ارتباطی با موضوع مقاومت دارد؟
این فیلمی که من ساختم طبعا یک فیلم مقاومت محسوب میشود، چرا که زندگی شهید محمدباقر صدر، در خدمت مقاومت علیه صدام و رژیم بعث عراق بود. برای همین کاملا با اهداف جشنواره فیلم مقاومت همراه بود. با توجه به اینکه من قبلا هم در جشنواره فیلم فجر حضور یافته بودم و با این فضا آشنا شده بودم، از من دعوت شد تا در جشنواره مقاومت هم شرکت کنم و فیلمم را نمایش دهم. این جشنواره کاملا به شناخته شدن فیلم من کمک میکند. همچنین این فیلم به مردم ایران نشان میدهد که مردم عراق چه دورههایی را گذراندند و چه بر سرشان آمد.
* استقبال از فیلمتان در عراق و ایران چطور بود؟
استقبال خوبی شد، اولا در خود عراق، چون داستان این فیلم در عراق میگذرد و درباره مردم و تاریخ معاصر عراق است. مردم امروز عراق خیلی علاقه داشتند که بدانند در گذشته آنها و همچنین برای شهید محمدباقر صدر چه گذشته بود. در ایران هم فقط در دو جشنواره فجر و مقاومت این فیلم پخش شد که نمایش خصوصی محسوب میشوند و نه نمایش عمومی، با این حال استقبال خیلی خوب بود و مردم خیلی با فیلم من همراهی کردند و فیلم را تشویق کردند.
* یکی از اهداف ما این است که ایران تبدیل به مرکزی برای فیلمسازان مستقل و ضدسلطه جهان شود. به نظر شما باید چه تدابیر و برنامهها و سیاستهایی در پیش گرفته شود تا این هدف را عملی کنیم؟
اتفاقا این تنها جشنوارهای است در دنیا که با اسم مقاومت برگزار میشود و خیلی خوب است که ما اولین بار در جمهوری اسلامی ایران و در دنیا چنین جشنوارهای برگزار میکنیم و با اسم مقاومت پیش میرویم و از سراسر دنیا فیلمسازان و هنرمندان دنیا که میخواهند ضداستکبار جهانی مقاومت کنند را اینجا جمع کنیم. اتفاقا همه عالم میدانند که این جشنواره در جای درستی درحال برگزاری است. چون ایران تنها کشور دنیاست که تمام قد در برابر استکبار جهانی ایستاده است و حرف خودش را میزند. به همین دلیل هم ایران میتواند مرکز ثقلی باشد برای جمع کردن این فیلمسازان و ما را کمک کند. اما از طرف دیگر آرزو دارم که این جشنواره بزرگتر و وسیعتر شود تا بتوانیم از سرتاسر جهان، فیلمسازان بیشتری را جمع کنیم. درست است که از کشورهایی مثل مراکش و لبنان و عراق و ... در اینجا فیلمسازانی حضور دارند، اما خیلی از فیلمسازان در مناطق آفریقا، آمریکای لاتین و حتی در خود آمریکا و اروپا گمنام هستند که باید بتوانیم همه آنها را زیر پرچم مقاومت گرد هم آوریم تا بتوانیم صدای مقاومت را به همه جای دنیا برسانیم تا بحث خط مقاومت فقط منحصر به این منطقه نشود.
* ممنون از اینکه این فرصت را در اختیار ما قرار دادید.
من هم از شما ممنونم و آروز دارم که سینماگران ایرانی و دست اندرکاران سینمای ایران به سینمای عراق کمک کنند. چون سطح سینمای ایران بالاتر است و سینمای ایران و عراق خیلی با هم فاصله دارند. با توجه به اینکه این دور کشور دوست هستند، میتوان این فاصله را با همکاری فیلمسازان و شرکتهای سینمایی ایرانی کم کرد.
شبکه ارتباطی هنرمندان مقاومت در تهران
* ابتدا درباره دلیل حضور خود در ایران بفرمایید.
من امیر تاکی، اهل انگلیس هستم که هر چند اصالت عراقی دارم اما 25 سال است که در لندن زندگی میکنم. من در آنجا به کار تولید برنامه تلویزیونی و ساخت فیلم مستند مشغول هستم. همچنین مدیریت شبکه تلویزیونی اهلالبیت انگلستان که یک شبکه شیعی است را هم برعهده دارم.شبکه ما بیشتر فیلم مستند میسازد و پخش میکند. یکی از مهمترین آثار ما، فیلم مستندی است با عنوان «بردگان جنسی داعش» که برای نمایش این فیلم به جشنواره مقاومت آمدهام.
* درباره موضوع فیلمتان؛ «بردگان جنسی داعش» توضیح دهید.
فیلم ما درباره اتفاقاتی است که طی سالهای اخیر در شهر سنجار افتاد. سنجار، شهری است در شمال غرب عراق و بین موصل و رقه قرار دارد. اکثر ساکنین این شهر، ایزدیها هستند که مذهب خاص خودشان را دارند. داعش از همان ابتدا که به عراق حمله کرد، توجه خاصی به این شهر داشت و میخواست آنجا را تصرف کند. چون از نظر آنها، ایزدیها کافر هستند. این مردم بعد از ورود داعش، به جاهای مختلفی فرار کردند و دچار مشکلات زیادی شدند. بسیاری از آنها هم کشته و برخی هم دستگیر شدند و خیلی از زنانشان نیز به اسارت درآمدند و جنایات زیادی در آنجا انجام شد. این فیلم هم درباره آوارگان آن شهر و هم درباره دختران و زنانی که به اسارت و کنیزی داعشیها درآمدند و هدف سوء استفاده جنسی قرار گرفتند است. داعش حتی بازاری هم برای خرید و فروش این دختران در آنجا ایجاد کرد که در فیلم مستند خود به افشای این اتفاقات پرداخته ایم.
* تهران، چگونه میتواند به پایگاهی برای هنرمندان و فیلمسازان مقاومت تبدیل شود؟
به نظرم همین جشنواره فیلم مقاومت به جمع شدن فیلمسازان و کارگردانان و تهیه کنندگان مقاومت از سراسر دنیا خیلی کمک میکند. یکی از مهمترین وظایفی که این جشنواره میتواند ایفا کند، جمع کردن هنرمندان طیف مقاومت، در مرکز محور مقاومت، یعنی ایران است. چون ما همدیگر را نمیشناسیم و هیچ گاه یکدیگر را نمیبینیم و ارتباطی با هم نداریم، اما وقتی از سراسر دنیا میآییم اینجا و در ذیل یک جشنواره تحت عنوان مقاومت جمع میشویم، با هم آشنا میشویم و میتوانیم هماهنگیهایی هم با هم داشته باشیم. بدون اینکه نیاز باشد که مسئولان جشنواره کار خاصی انجام دهند، خود ما در اینجا یک شبکه ارتباطی تشکیل میدهیم و با هم همکاری میکنیم و از دل این همکاریها و انتقال تجربیات، به اهداف بزرگی نزدیک میشویم و خط مقاومت را پیش میبریم.
* ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید. در پایان اگر سخنی هست بفرمایید.
نکته خاصی نیست، فقط اینکه خیلی جشنواره خوبی بود و خیلی از این جشنواره استفاده کردم. هم فیلمهای خیلی خوبی را در این جشنواره مشاهده کردم و هم اینکه مخصوصا این جشنواره باعث شد تا با خیلی از کارگردانها و تهیه کنندگانی که اینجا دیدم از آنها برای پروژههای بعدی ایده بگیرم و حتی در آینده برای ساخت آثار با هم همکاری کنیم که وقتی برگشتم هماهنگیهایش را انجام خواهم داد.