ما حضور عریان اطلسی ها را در تهاجم بی رحم طوفان ها نمی پسندیم.
ما آرایش نرگس ها را در مقابل چشمهای زمستانی محكوم می كنیم.
ما محبت نمی فروشیم، عاطفه نمی خریم، دلهایمان را زیر پا نمی‌اندازیم، نگاههایمان را حرام نمی كنیم، گلبرگهای چهره مان را در زیر نگاههای هوس آلوده مدفون نمی كنیم.
ما ساقه های ترد و نازك زلف را به دست گرزهای آتشین نمی سپاریم.
ما به شرافت پایبندیم، در مقابل حیا زانو می‌زنیم، با نجابت راه می‌آییم و در قبال عفت، تمکین می‌کنیم.
ما در تفکر، منش و اعتقاد، با بی‌دینان شرق و لاقیدان غرب، بسیار فاصله داریم.
ما معتقدیم که خدا هست، معاد و قیامت هست و چشم‌هایی همیشه نگران ماست.
ما حیا می‌کنیم از حضور ولی نعمتمان که در منظر نگاهش گناه کنیم.
ما ساقه‌های ترد و نازک زلف را به دست گرزهای آتشین، نمی‌سپاریم.
ما معتقدیم زمانی که سوز سرد نگاه می‌وزد، گل وجود دختران در گلخانه حجاب،‌ محفوظ‌تر می‌ماند.
 سید مهدی شجاعی