انتقاد از قراردادی که منعقد نشده است!(خبر ویژه)
وزیر صنعت، معدن و تجارت با انتقاد از اقدام وزارت راه مبنی بر انعقاد قرارداد خرید 5000 واگن با روسیه اعلام کرد که روی ریل میایستد و از ورود 5000 واگن باری به کشور جلوگیری خواهد کرد!
این انتقاد نعمتزاده در حالی است که وزارت متبوع وی در چند ماه گذشته، چندین و چند قرارداد همکاری با طرفهای اروپایی بست که از جمله پر حاشیهترین آنها، قرارداد با پژو سیتروئن بود و حالا معلوم نیست این انتقاد، به خاطر اصل واردات واگن است یا به خاطر عدم انعقاد قرارداد با اروپاییها!!؟
اما ظاهرا وزیر صنعت از چیزی انتقاد میکند که وجود خارجی ندارد! چرا که ساعتی پس از این اظهارات، معاون وزیر راه و شهرسازی با ابراز تعجب از طرح چنین ادعایی در پاسخ به این سؤال خبرگزاری فارس که آیا قرار است واگنهای باری از کشور روسیه خریداری و وارد ایران شود، اظهار داشت:
«اصلا راجع به منبع خبر خرید 5 هزار واگن روسی و واردات آن به ایران اطلاعی نداریم و این فقط یک شایعه است! وی ادامه داد: از حدود 6 ماه پیش چنین شایعهای شد که ایران قرار است 5 هزار واگن روسی از شرکت روسی خریداری کند که از طرف یکی از همین شرکتهای روسیهای مطرح شد، در حالی که این خبر را راهآهن جمهوری اسلامی ایران تکذیب میکند.
معاون امور ناوگان راهآهن ادامه داد: تنها پروژهای که قرار است در قالب آن 5 هزار واگن باری ساخته شود، ساخت این واگنها توسط واگنسازی ایرانی است که همه در داخل و با مشارکت سه واگنساز پارس، کوثر و فولاد درخشان اجرا خواهد شد.
احمدی بیان کرد: همه این 5 هزار دستگاه واگن باری توسط واگنسازان داخلی ساخته میشود، اما منابع مالی توسط کشور روسیه تأمین خواهد شد و برخی قطعات که تأمین آنها در داخل توجیه اقتصادی ندارد، نظیر ترمز و چرخ محور توسط همین واگنسازان داخلی از روسیه خریداری میشود و تحت لیسانس روسیه خواهد بود.
معاون امور ناوگان راهآهن با تاکید بر اینکه پروژه واردات واگن از روسیه نداریم، ادعاهای وزیر صنعت را در خصوص خرید واگن از روسیه تکذیب کرد و گفت: از اولین دستگاه واگن این پروژه 5 هزار واگنی تا آخرین دستگاه همه در داخل ساخته میشود.
احمدی گفت: در حالی که توزیع ظرفیت ساخت این واگنها از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام شده است، تعجب میکنیم که چرا وزیر صنعت در مورد واردات واگن از کشور روسیه صحبت میکند.»
اظهارات معاون وزیر راه و تضاد آن با سخنان نعمتزاده، گویای آن است که ظاهرا در دولت، وزرا هم از برنامهها و پروژهها اطلاع چندانی ندارند و براساس شنیدهها اظهارنظر میکنند!