بافت تاریخی شهر دزفول یکی از سرمایه‌های ملی و ارزشمند در جنوب کشور است که با قدمتی بیش از هزاران سال در کنار رودخانه دز شکل گرفته است. خانه‌های قدیمی بزرگ و باشکوه از جمله اماکنی هستند که در محلات بیست و هشتگانه این شهر ساخته شده‌اند که خانه تاریخی شاهرکنی یکی از این بناهاست.
قدمت این خانه به دوره قاجار می‌رسد و وجه تسمیه آن به نام مالک قبلی آن برمی‌گردد.
متراژ خانه شاهرکنی 435 مترمربع است که در آبان 1386 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
از جمله مشخصات خانه شاهرکنی یک طبقه بودن بنا و حیاط مرکزی و طاق‌های متنوع آجری شامل طاق‌های پنج و هفت و هلالی است. سردر، هشتی و دالان این بنا در اثر اصابت موشک در جنگ تحمیلی تخریب شده است.
از ویژگی‌های خاص معماری آن تزئینات آجری متنوع و زیبائی است که در نماهای داخلی بنا مشهود است. نمونه زیبا و بی‌بدیلی از این آجرکاری‌ها با اشکالی که مشابه آن در بناهای دیگر دیده نشده در نماهای داخلی این بنا خودنمائی می‌کند.
خانه شاهرکنی دارای شوادان و دو شبستان بسیار زیباست.این بنای تاریخی به دلیل قدمت زیادش دچار آسیب‌هایی شده مثلاً در قسمت دالان ورودی بدلیل استفاده ساکنین به عنوان محل شست‌وشو و نظافت خطر رطوبت‌زدگی محتمل است.
شایسته است این اثر ملی با معماری خاص و کم‌نظیرش توسط سازمان‌ها و نهادهای مربوطه مورد حمایت قرار گیرد و با اختصاص دادن بودجه لازم جهت بهسازی و مرمت آن این بنای ویژه برای نسل‌های آینده حفظ شود همچنین خانه شاهرکنی این قابلیت را دارد که پس از مرمت با توجه به متراژ بالای آن به عنوان مهمان‌خانه سنتی برای پذیرایی از گردشگران و یا مرکز فرهنگی مورد استفاده قرار داد.